جای تو اینجا نیست رفیق...
این عکس را ترک کن!
آریا رهنورد
شجاع خلیل‌زاده، حتما علاقه زیادی داشت که هواداران پرسپولیس تصویر لحظه حضورش در عکس تیمی قرمزها را با کپشن‌های احساسی در فضای مجازی منتشر کنند اما پرسپولیسی‌ها اصلا از این لحظه خاص استقبال نکردند و به لحظه‌ای از مسابقه پرداختند که شجاع در آن در اوج استیصال دیده می‌شود. پرسپولیس بدون این مدافع هم، راهش را پیدا کرده و در آسیا درخشان ظاهر شده اما شجاع بدون پرسپولیس، فعلا باید با برچسب «بازنده» به ادامه رقابت‌های این فصل از لیگ قهرمانان بپردازد. جای او هم بدون شک، در عکس تیمی سرخ‌ها نیست. بازیکنی که یک بار قراردادش با باشگاه را در حساس‌ترین شرایط ممکن فسخ کرده، ممکن است فردا این عکس را هم پاره کند!
شاید مهم‌ترین پیام بازگشت فوق‌العاده پرسپولیسی‌ها روبه‌روی الریان، مستقیما به قلب دفاعی تیم حریف مخابره شده است. اینکه پرسپولیس با جدایی هیچ بازیکنی از هم نمی‌پاشد و صلابتش را از دست نمی‌دهد. شجاع در حالی باشگاه را ترک کرد که عملا مهم‌ترین عنصر دفاعی تیم بود اما قرمزها این روزها طوری فوتبال بازی می‌کنند که انگار هرگز بازیکنی به این اسم نداشته‌اند. سیدجلال حسینی در 39 سالگی با همه وجود برای تیم به میدان می‌رود و کنعانی در کنار او، هر روز پیشرفت بیشتری را تجربه می‌کند. حالا قرمزها خیلی زود اقتدارشان را در گروه نشان داده‌اند و همه امتیازهای ممکن را کسب کرده‌اند. الریان اما با وجود در اختیار داشتن مربی پرآوازه‌ای مثل لوران بلان، حتی کم‌تر از گوا هندوستان امتیاز گرفته و تیم سوم جدول محسوب می‌شود. نمایش پرسپولیس برابر رقیب قطری، بی‌نهایت درخشان به نظر می‌رسید. دبل شهریار مغانلو، تصویر تازه‌ای از خط حمله پرسپولیس ساخت و درخشش کمال با وجود نیمکت‌نشینی در مسابقه قبلی، نشان داد که یحیی به راحتی می‌تواند از ترکیب‌های چرخشی برای تیمش استفاده کند. فعلا پرسپولیس در قد و قواره یک تیم مدعی ظاهر شده و شجاع و تیمش، فاصله‌ای با حذف شدن از همین جام ندارند.
باور کنید «جاودانگی» در فوتبال، آنقدرها هم سخت و نشدنی نیست. برای رسیدن به این نقطه، فقط کافی است کمی از استانداردهای مالی روز فاصله بگیری. کافی است باور کنی تیمی که هوادارانش گلو را برایت چاک می‌دهند، مثل «خانواده» است. آن‌وقت شاید این خانواده را به مقصد یک خانواده ثروتمندتر ترک نکنی. هیچ‌کس از فوتبالیست‌ها نمی‌خواهد که برای «رضای خدا» فوتبال بازی کنند. هیچ‌کس از آنها نمی‌خواهد که پول کمی دریافت کنند اما ظاهرا میزان طمع در بعضی از آنها، به میزان کنترل‌ناپذیری بالاست. آنقدر که حاضر می‌شوند بر سر موقعیت و محبوبیت‌شان هم قمار کنند و تا آن‌جا که می‌توانند، پول به دست بیاورند. شجاع در قطر، حتما یک پاروی خوب برای سروکله زدن با دلارها خریده اما دیگر هیچ هواداری حاضر نیست پاروی نجات پرسپولیس در یک دریای توفانی را به رفیق نیمه‌راهی مثل او بسپارد. به بازیکنی مثل او که می‌توانست بماند، جاودانگی را تجربه کند و محبوبیتی بی‌نظیر داشته باشد اما تصمیم گرفت خودش را به سواحل آرام قطر برساند و برای تیمی توپ بزند که با وجود هزینه‌های سنگین و نجومی، نسبت چندانی با جام گرفتن ندارد. تیمی که همین حالا بازی‌هایش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان، در کشور قطر پخش نمی‌شود و صدای هیچ هواداری هم به این خاطر درنمی‌آید!
سال‌ها قبل، مایکل اوون تلاش کرد تا مثل رابی فاولر یا به قول لیورپولی‌ها «رابی گاد» دوباره به این باشگاه برگردد و پیراهن این تیم را بر تن کند. طرفداران قرمزهای مرسی‌ساید اما خیلی زود او را پس زدند. حرف آنها، روشن و واضح به نظر می‌رسید. مایکل به محض دریافت اولین پیشنهادهای خوب، تیم را ترک کرد و دنبال خوشبختی شخصی‌اش رفت. او به خاطر همه کارهایی که برای لیورپول انجام داده بود، مورد ستایش و احترام قرار داشت اما وقتی تیم به یکی از تاریخی‌ترین شب‌های حیاتش رسید و در فینال استانبول حاضر شد، اثری از مایکل اوون در استادیوم نبود.
آن شب رابی فاولر خودش را به ورزشگاه رساند تا حداقل از روی سکوها بازی تیم موردعلاقه‌اش را تماشا کند اما اوون حتی در ورزشگاه هم دیده نشد. بعدها وقتی مایکل برای «بازگشت» تلاش کرد، طرفدارها بنری برایش درست کردند و روی آن نوشتند:«در شب فینال استانبول کجا بودی رفیق!» آنها ثابت کردند که «کم‌حافظه» نیستند و فراموش نمی‌کنند که چه کسانی در سرنوشت‌سازترین لحظه‌ها کنارشان ایستاده‌اند و چه کسانی همواره سرگرم زندگی خودشان بوده‌اند. مایکل، دیگر نتوانست با لیورپولی‌ها «قدم» بزند. «تنها قدم زدن». سرنوشت شجاع خلیل‌زاده هم شاید همین است. اینکه جیب‌هایش از هزاران دلار پر شده اما دیگر هیچ هواداری با میل و رغبت، آن ترانه‌های مازندرانی را برایش نمی‌خواند. حضور او در عکس تیمی قرمزها هم، هیچ چیز به جز یک «سوءتفاهم» بزرگ نیست. همین بازیکن احتمالا برای چند دلار بیشتر، فردا می‌تواند به لوگوی رقیب الریان در لیگ قطر هم بوسه بزند! او حالا زمین بازی با تیم «6 امتیازی» پرسپولیس را در حالی ترک کرده که در عضویت الریان «یک امتیازی» قرار دارد. بله. دوران درخشش در آسیا برای خلیل‌زاده دیگر سپری شده است. او حالا باید به ماجراهایی مثل حذف از مرحله گروهی عادت کند!
دیدگاه تان را بنویسید