فوتبال به رنگ مشکی!

نمی‌دانیم اسمش را چه چیزی بگذاریم. نمی‌دانیم چطور با این ماجراها برخورد کنیم. نمی‌دانیم که باید از «قربانی» بودن بنویسیم یا از بی‌تدبیری و اختلافات داخلی بعضی‌ها حرف بزنیم. هر چه هست، فوتبال هر روز رنجورتر می‌شود. این بار نوبت یک مربی بوده که در نبرد نابرابر با ویروس کرونا شکست بخورد. نادر دست‌نشان. مردی که در دوران بازی‌ نساجی‌چی‌ها به معنای واقعی کلمه شیفته‌اش بودند. یک ستاره وفادار با پیراهن شماره هفت که هرگز حاضر نشد این تیم را به مقصد تیم‌های ثروتمندتر ترک کند. او در دوران بازی، یک رکورد جالب هم داشت. رکورد گل‌زنی در هشت مسابقه متوالی در فوتبال ایران که هنوز هم رکوردی فوق‌العاده به نظر می‌رسد. درست برخلاف دوران بازی، دست‌نشان در مربیگری اهل تجربه‌های متفاوت بود. او تا 62 سالگی، 19 تیم مختلف را هدایت کرد تا صاحب یک رکورد جالب توجه دیگر شود. اوج موفقیت‌های این مربی با رساندن «پگاه گیلان» به  فینال جام حذفی رقم خورد. پگاه در نهایت قهرمان نشد اما یک فصل شگفت‌انگیز و باورنکردنی را پشت سر گذاشت. فصلی که موجب شد رشتی‌ها هم درست مثل قائمشهری‌ها لقب نادر امپراتور را برای دست‌نشان در نظر بگیرند. دست‌نشان در دوران کاری‌اش توانست چهار تیم مختلف را به لیگ برتر بیاورد. تیم‌هایی که معمولا با هزینه‌های زیادی بسته نمی‌شدند اما روحیه جنگجویانه‌ای داشتند و همیشه برای انجام کارهای بزرگ آماده بودند. دست‌نشان در دوران بازی، 13 سال پیراهن نساجی را پوشید و تحت هیچ شرایطی حاضر به ترک این باشگاه نشد. وفاداری نادری که شاید امروز دیگر به ندرت در بین فوتبالیست‌ها دیده می‌شود. حالا درست به همین خاطر است که مازندرانی‌ها نمی‌توانند این خبر فاجعه‌بار را هضم کنند. خبری که یکی از مهم‌ترین چهره‌های تاریخ فوتبال مازندران را برای همیشه خاموش کرده است.

همین چند ماه پیش بود که فوتبالی‌ها سیاه‌پوش علی انصاریان و مهرداد میناوند شدند. حالا هم خبری تلخ در مورد یکی از بازیکنان قدیمی و مربیان فعال در فوتبال ایران از راه رسیده تا دوباره پیراهن سیاه را بر تن کنیم. ظاهرا قرار است در این برهه از زمان، «سیاه» رنگ فوتبال ایران باشد. فوتبالی که هر روز داغدار می‌شود و معلوم نیست چه زمانی از این مصیبت‌ها فاصله خواهد گرفت. تقریبا هیچ کشوری در تمام دنیا وجود ندارد که از بحران کرونا مصون مانده باشد اما فوتبال هیچ کشوری در دنیا هم به اندازه ایران، قربانی سرشناس ویروس نداشته است. تلخ و تاسفبار اینکه خوب می‌دانیم این خبرها، آخرین خبرهای مصیبت‌بار در فوتبال ایران نیستند و با ادامه این روند، چهره‌های عزیز و شناخته‌شده دیگری را هم از دست خواهیم داد. اگر با رفتن مهرداد، وزن شوخ‌طبعی در فوتبال ایران پایین آمد، اگر علی رفت و با خودش میلیون‌ها لبخند را هم برد، کوچ ابدی نادر دست‌نشان هم به معنای از دست رفتن رویای «صعود» در فوتبال ایران است. او به عنوان مربی، بارها توانسته بود تیم‌های مختلف را احیا کند و این تیم‌ها را از سطوح پایین‌تر به لیگ برتر بیاورد. حالا اما نادر برای همیشه چهره در نقاب خاک کشیده است.