باختن به فولام در خانه، روند باورنکردنی شکست‌های خانگی قرمزهای آنفیلد را کامل کرده است. این ششمین باخت پیاپی لیورپولی‌ها در استادیوم خانگی به شمار می‌رود. جالب است بدانید که آخرین تجربه 6 شکست متوالی در آنفیلد برای لیورپول به «سقوط» از لیگ برتر منجر شده بود. البته که حالا چنین اتفاقی برای باشگاه رخ نمی‌دهد اما شاید لیورپول ناچار شود فصل آینده به رقابت‌های یورولیگ برود. انگار همه این چند فصل درخشان، لباس جادویی سیندرلا بوده‌اند و با رسیدن نیمه شب، این جادو هم دیگر کاملا محو شده است.

اگر قرار باشد بهترین لیورپول چند دهه اخیر را انتخاب کنیم، بدون تردید به سراغ لیورپول فصل گذشته یورگن کلوپ خواهیم رفت. تیمی که از همان هفته‌های اول فصل اوج گرفت و با اقتدار قابل توجهی به طلسم قهرمان نشدن در لیگ برتر در چند دهه متوالی پایان داد. اگر قرار باشد بدترین لیورپول چند دهه اخیر را هم انتخاب کنیم، باز هم باید به سراغ لیورپول کلوپ و تیم این فصل برویم. قرمزها در چند دهه گذشته با ترکیب به مراتب کم‌ستاره‌تر و نفرات به مراتب ضعیف‌تر از ترکیب فعلی، تیم بهتری به نظر می‌رسیدند. سرخ‌ها در این فصل از همه جنبه‌ها و در همه ویژگی‌ها، فاجعه‌بار نشان داده‌اند. معلوم نیست هواداران باشگاه چطور باید با این تناقض بزرگ کنار بیایند. اینکه تیم‌شان در فصل گذشته «بهترین» بوده و حالا این‌چنین به «بدترین» تبدیل شده است. معلوم نیست چه بلایی سر لیورپول آمده که این تیم تا این اندازه دچار تنزل شده و در این جایگاه از جدول رده‌بندی لیگ برتر قرار گرفته است. شکست خوردن روبه‌روی حریفی مثل فولام که ید طولایی در باختن به همه رقبا در این فصل دارد، واقعا پذیرفتنی به نظر نمی‌رسد. لیورپول در 28 هفته گذشته فقط به 43 امتیاز رسیده و با 9 شکست در این فصل، در رده هشتم جدول رده‌بندی لیگ برتر دیده می‌شود. آنها 22 امتیاز با صدر جدول فاصله دارند و پرونده قهرمانی‌شان کاملا بسته شده اما به نظر می‌رسد این تیم با این کیفیت حتی برای گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان هم با مشکل مواجه است. اگر سهمیه سیتی و یونایتد را کاملا قطعی بدانیم، لیورپول برای رسیدن به اروپا باید با تیم‌هایی مثل لستر، چلسی، اورتون و تاتنهام رقابت کند. تیم‌هایی که همگی آنها در شرایط فعلی، فرمی بهتر از تیم کلوپ دارند و آماده‌تر از این تیم به نظر می‌رسند. اگر هم قرار باشد شانس رسیدن به اروپا از دست برود، باشگاه با ضرر مالی بزرگی روبه‌رو می‌شود و بعید نیست بسیاری از بازیکنان هم تصمیم به ترک آنفیلد بگیرند. تیمی که سه فصل پیش در فینال لیگ قهرمانان شکست خورد و دو فصل پیش در فینال لیگ قهرمانان تاتنهام را شکست داد و به قهرمانی رسید، حالا حتی در رسیدن به این تورنمنت نیز دچار مشکل شده است.

مشکلات این فصل لیورپول را نمی‌توان تنها در یک فاکتور خاص خلاصه کرد. مجموعه‌ای از عوامل مختلف دست به دست هم داده‌اند تا این تیم در شرایطی بحرانی قرار بگیرد. اول از همه به نظر می‌رسد بخشی از ستاره‌های این تیم، پس از موفقیت‌های گذشته اشباع شده‌اند و دیگر انگیزه لازم برای رسیدن به موفقیت‌های بزرگ بعدی را ندارند. در حقیقت لیورپول برای دوباره اوج گرفتن به یک زلزله در ترکیب اصلی‌اش نیاز خواهد داشت. رابطه چند بازیکن این تیم با هم نیز، چندان دوستانه به نظر نمی‌رسد. در مورد مصدومیت‌ها هم دیگر همه می‌دانند که این اتفاق چقدر به تیم لطمه زده است. لیورپول قبل از ورود فن دایک، تیم درخشانی نبود و پس از مصدومیت ویرجیل هم انگار غول چراغ جادویش را از دست داده بود. البته که این میزان از مصدومیت هم در یک تیم، طبیعی به نظر نمی‌رسد و بدون شک کادر فنی تیم در رقم خوردن آن مقصر بوده است. در این فصل، اوضاع برای کلوپ و تیمش اصلا خوب پیش نمی‌رود و بعید نیست مدیران باشگاه خیلی زود، تصمیم دیگری برای تیم‌شان بگیرند.

همزمان با ششمین شکست متوالی لیورپول در آنفیلد، استیون جرارد روی نیمکت رنجرز یک موفقیت تاریخی به دست آورده و توانسته این تیم را پس از 10 فصل، دوباره به سکوی اول لیگ فوتبال اسکاتلند برساند. رنجرز در این فصل حتی یک بار هم شکست نخورده و در اوج اقتدار، قهرمان شده است. بعید نیست این موفقیت، درهای آنفیلد را دوباره روی استیوی جی باز کند. او دیر یا زود بالاخره سرمربی لیورپول خواهد شد اما همزمانی اولین جام بزرگ او در قامت یک مربی با بحران بی‌سابقه لیورپول، می‌تواند باشگاه را به سوی یک تصمیم انتحاری سوق بدهد. در مرسی‌ساید، هنوز همه شیفته یورگن کلوپ هستند اما اعتماد همیشگی‌شان به این مربی کمی خدشه‌دار شده است. به نظر می‌رسد پروژه کلوپو در انگلیس رو به پایان است و او با چند شکست دیگر، با یک پایان تلخ روی نیمکت لیورپول روبه‌رو خواهد شد. تیمی که او این فصل برای باشگاه ساخته، اصلا شباهتی به تیم‌های همیشگی این مربی ندارد.