هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد یک روز کار احمد نوراللهی هم به جایی برسد که در اینستاگرام، پاسخ هواداران منتقد تیمش را با «علامت سکوت» بدهد. احمد همیشه به خاطر آرامش ذاتی و دوری از حواشی مورد حمایت هوادارها بوده و حالا درست دارد در جهت مخالف قدم برمی‌دارد. نوراللهی یکی از مقصران اصلی شکست تیمش در فینال لیگ قهرمانان آسیا بود. با آن اشتباه فاجعه‌بار حتی اگر کریس رونالدو هم باشی، مورد انتقاد قرار می‌گیری. این اصلا غیرطبیعی نیست اما ظاهرا نوراللهی برای چنین چیزی آماده نبوده است. احمد نور به محض روبه‌رو شدن با انتقادها برابر نساجی، وارد صفحه اینستاگرام شده، آمار بازی را منتشر کرده و برای هوادارها علامت سکوت گذاشته است. سرنوشت بازیکنان قبلی پرسپولیس که چنین کاری انجام دادند، نشان می‌دهد که این حرکت چقدر اشتباه است. فرشاد احمدزاده یکی از همین بازیکن‌ها بود که در پاسخ به برخی انتقادها، یک شادی گل جنجالی علیه هواداران پرسپولیس ابداع کرد. همین بازیکن بعدها با خواهش و التماس به پرسپولیس برگشت و این بار خیلی زود در فهرست مازاد تیم قرار گرفت. مهدی طارمی هم یکی دیگر از مهره‌هایی بود که پس از مواجه شدن با برخی انتقادها، به تماشاگران پرسپولیس علامت سکوت نشان داد. طارمی بعدها در فوتبالش اوج گرفت و به اروپا رفت اما طوری از چشم هواداران پرسپولیس افتاد که دیگر هرگز نتوانست آن محبوبیت قبلی‌اش را در بین آنها به دست بیاورد.

مهم نیست که احمد چه واکنشی به پرسپولیسی‌ها نشان می‌دهد. اینکه او روش «پاسخ دادن» را در نظر گرفته، به خودی خود اشتباه به نظر می‌رسد. تا زمانی که او به جای تمرکز کردن روی فوتبال به چنین مسائلی بپردازد، اوضاع بر همین منوال خواهد بود. مهدی طارمی که همزمان با احمد به پرسپولیس ملحق شده بود، حالا در فوتبال اروپا می‌درخشد اما نوراللهی برخلاف بسیاری از هم‌تیمی‌ها حتی یک پیشنهاد خوب خارجی نداشته است. او این اواخر سرگرم درجا زدن شده و شاید همین مساله، دلیل اصلی عصبانیتش باشد. نه عذرخواهی نوراللهی پس از اشتباه بزرگ مسابقه با اولسان و نه واکنش تند او به انتقادها بعد از دیدار به نساجی، هیچ‌کدام به تنهایی موثر نیستند. نه عذرخواهی یک اشتباه را پاک می‌کند و نه حمله کردن، سرپوشی روی افت یک بازیکن می‌گذارد. احمد باید در زمین فوتبال جواب بدهد. او هنوز می‌تواند خودش را در جایگاه یکی از بهترین هافبک‌های تاریخ پرسپولیس تثبیت کند. او هنوز می‌تواند یک نقش ثابت و موثر در تیم ملی داشته باشد و هنوز می‌تواند پیشرفت کند اما باید از فکر جواب دادن بیرون بیاید.

خیلی خوب است که فوتبالیست‌ها انتقادها را بشنوند و بدانند که در موردشان چه چیزهایی گفته می‌شود اما صرف کردن تمرکز برای «پاسخ دادن» یک اشتباه بزرگ به نظر می‌رسد. یک خطای نابخشودنی که به هیچ قیمتی جبران‌شدنی نیست. انتظار کمی طمانینه از فوتبالیستی مثل نوراللهی، واقعا انتظار گزافی به نظر نمی‌رسد. احمد هنوز می‌تواند قید همه این مسائل را بزند و در اوج تمرکز به زمین فوتبال برگردد. اگر او کمی بهتر نشان بدهد، مسیر قضاوت‌ها در موردش هم دوباره عوض خواهد شد.