آریا رهنورد

لوئیز سوارز به تنهایی، معنای دقیق و جامعی از «تضاد» است. توی زمین، شبیه یک خون‌آشام بی‌رحم به نظر می‌رسد و گاهی دست به کارهای غیراخلاقی هم می‌زند اما بیرون زمین و در زندگی خانوادگی و دوستانه‌اش، یک چهره بسیار آرام است. توی زمین، خیلی زود عصبانی می‌شود و این عصبانیت را به نمایش هم می‌گذارد اما در مجموع، بسیار احساساتی و دل‌نازک نشان می‌دهد و احساساتش آنقدر رقیق هستند که در زمان آخرین حضور در کمپ تمرینی بارسا، اشک می‌ریزد. بارسا بالاخره یکی از بهترین‌های تاریخش را از دست داد. پایانی که تصور می‌شد، خیلی باشکوه‌تر از این باشد.

ضربه چیپ به ایکر کاسیاس، پاسکاری پنالتی با لئو مسی، گل زدن به یووه در فینال اروپا یا آن پشت پای خیره‌کننده در لالیگا. از این لحظه‌های خارق‌العاده در دوران حضور لوئیز سوارز در بارسا، اصلا کم نیستند. او سال‌های درخشانی را در فوتبال اسپانیا سپری کرد و حالا با وجود مقاومت اولیه باشگاه در انتقالش به اتلتیکومادرید، به تیم سیمئونه ملحق شد. شاید اگر خود سوارز پس از ماجراهای فصل گذشته تصمیم به ترک باشگاه می‌گرفت، رابطه او و بارسا پایان بهتری داشت اما به هر حال او تصمیم داشت حداقل یک فصل دیگر برای این تیم بازی کند اما به این هدف بزرگ، نرسید. با وجود رقم خوردن این جدایی، سوارز برای همیشه به عنوان یکی از بهترین‌های تاریخ بارسا به یاد آورده خواهد شد. یک جنگجوی تمام‌عیار و تسلیم‌نشدنی در زمین فوتبال.

سوارز در وحشتناک‌ترین وضعیت ممکن به بارسا پیوست. او مدتی کوتاه قبل از امضای قرارداد با کاتالان‌ها، به خاطر گاز گرفتن جورجیو کیه‌لینی در جام جهانی، با محرومیتی سنگین روبه‌رو شده بود. این بازیکن برای مدت چهار ماه، حتی اجازه ورود به میادین ورزشی را نداشت و در حالی که رسما بازیکن بارسا محسوب می‌شد، اجازه تمرین با تیم را پیدا نکرد. شاید اگر هر بازیکن دیگری بود، با چنین شروعی در یک باشگاه جدید به مشکل می‌خورد اما روحیه آهنین لوئیزیتو، اجازه نداد او به مرز فروپاشی برسد. در بین برخی از هواداران بارسا، نوعی بدبینی در مورد این ستاره وجود داشت. بعضی‌ها می‌گفتند که درگیری نژادپرستانه او با پاتریس اورا در روزهای بازی برای لیورپول و همچنین عادت گاز گرفتن مهره‌های حریف، نسبتی با هویت باشگاه بارسلونا ندارد اما حقیقت آن است که پس از ماجرای کیه‌لینی، لوئیز شخصیت کاملا متفاوتی پیدا کرده بود. انگار این یک تلنگر بزرگ برای او به شمار می‌رفت که کمک کرد این فوق‌ستاره، از همه حواشی فاصله بگیرد و با تمام توان و تمرکزش، فوتبال بازی کند. مدیران بارسا که نگران وضعیت این بازیکن بودند، بندی را در قرارداد او گنجاندند که به واسطه آن سوارز در صورت گاز گرفتن مهره‌های رقیب، با جریمه‌ای بسیار سنگین از سوی باشگاه روبه‌رو می‌شد. مرد اروگوئه‌ای اما قبل از هر کسی، خود بارسلونا را گاز گرفت و این تیم را از یک خواب ناخوشایند جدا کرد. تیمی که در فصل قبل از جذب این بازیکن هیچ جامی به دست نیاورده بود، با حضور او صاحب یک خط حمله فوق‌العاده شد. بارسا در همان اولین فصل لوئیزیتو، «سه گانه» گرفت و همه جام‌های ممکن را فتح کرد. حالا این بازیکن با 198 گل در 283 بازی، یکی از بهترین گل‌زن‌های تاریخ باشگاه و البته یکی از بهترین خریدهای تاریخ بارسا به شمار می‌رود. او در این مدت چهار بار قهرمان لالیگا شده، چهار بار جام حذفی فوتبال اسپانیا را فتح کرده، دو بار برنده سوپرکاپ اسپانیا شده و یک بار نیز لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرده است. او همچنین سابقه تبدیل شدن به بهترین بازیکن فصل بارسا، آقای گلی لالیگا و بردن کفش طلای اروپا را نیز در همین 6 فصل داشته است. این دوران، حالا دیگر رسما به پایان رسیده اما مرد گل‌زن حساس‌ترین ال‌کلاسیکوها، به این راحتی در نیوکمپ فراموش نخواهد شد.

شاید همه چیز می‌توانست طور دیگری رقم بخورد. شاید جدایی سوارز می‌توانست در فضای دوستانه‌تری اتفاق بیفتد. او باید باشگاه را در یک مراسم باشکوه و یک استقبال ویژه ترک می‌کرد اما دوربین‌ها خودرویش را در حال ترک سیوتات اسپورتیووا در شرایطی شکار کردند که همچنان مشغول اشک‌ریختن بود. در ساخته‌شدن یکی از بهترین مثلث‌های هجومی تاریخ فوتبال، لوئیزیتو نقش بسیار مهمی ایفا کرد. دوستی نزدیک و خانوادگی او با لئو مسی و همچنین رابطه بسیار نزدیکش با نیمار، در هیچ مقطعی از این سال‌ها زیر سوال نرفت. ظاهرا اما تقدیر این بود که رابطه اعضای این مثلث تاریخی با مدیران بارسا، شکراب شود. نیمار به شکل ناخوشایندی از بارسا جدا شد، سوارز هم با وجود تمایل به ماندن، سرانجام پیراهن شماره 9 بلوگرانا را از تن درآورد. لئو مسی هم همین تابستان تا یک قدمی جدایی پیش رفت و تنها به خاطر رقم بالای حق فسخ، قید این تصمیم را برای مدتی زد. حالا از آن مثلث رویایی، فقط یک ضلع در بارسا باقی مانده و این احتمال وجود دارد که تابستان آینده، حتی لئو هم تیم دیگری را برای خودش انتخاب کرده باشد. همه دوره‌های طلایی یک روز بالاخره به پایان می‌رسند و دوران مرد همیشه مصمم اروگوئه‌ای در نیوکمپ نیز، سرانجام به آخر رسیده است. این خداحافظی مدنظر هواداران بارسا با سوارز نبود اما بدون تردید او در بازگشت به این استادیوم با لباس آتلتی، حتما مورد تشویق این هوادارها قرار خواهد گرفت.