آریا رهنورد

اینکه بخشی از هواداران یک باشگاه خواهان بازگشت یک مدیرعامل شوند، اصلا هم چیز عجیبی نیست اما اگر به یاد بیاوریم که آقای مدیر خودش یکی از عوامل اصلی هرج و مرج امروز باشگاه بوده است، حق داریم که از هشتگ‌های بازگشت او تعجب کنیم. پرسپولیس درگیر یک آشوب درونی شده و بازگشت گرشاسبی (آن‌‌طور که برخی هشتگ‌ها می‌خواهند)، هرگز آرامشی بر این آشوب نخواهد بود. او هم مثل سایر مدیرانی که در این چند سال روی صندلی مدیریت باشگاه نشسته‌اند، سهم چندانی از موفقیت‌های پرسپولیس ندارد و بیشتر از آن‌که در جام‌های باشگاه سهیم باشد، «تماشاگر» مراسم‌های اهدای جام بوده است.

ردپای توئیتر هم این اواخر به فضای فوتبال ایران باز شده است. استقلالی‌ها به تازگی با یک توفان توئیتری، تقاضای بازگشت سرمربی سابق‌شان را روشن‌تر و واضح‌تر از همیشه به نمایش گذاشته‌اند و بخشی از هواداران پرسپولیس نیز خواهان بازگشت گرشاسبی به سمت مدیرعاملی این باشگاه شده‌اند. قبل از هر چیز باید به این موضوع پرداخت که چنین بازگشتی اساسا غیرقانونی است. چراکه بر اساس قانون منع به کارگیری مدیران بازنشسته، گرشاسبی اجازه رسمی کار به عنوان مدیرعامل در فوتبال ایران را ندارد. او اصلا به همین دلیل از پرسپولیس جدا شد و معلوم نیست پس از آن با کدام مجوز، مدیریت باشگاه پیکان را بر عهده گرفت. دوران حضور این مدیر در پیکان نیز درست به خاطر همین قانون کوتاه شد. درباره خوب بودن یا نبودن چنین قانونی، حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد اما به هر حال این یک قانون رسمی در کشور است و نمی‌توان آن را به همین سادگی انکار کرد. اگر اساسا منتقد چنین قانونی هستید، پس طبعا نباید به مهدی تاج هم برای مدت‌ها مقاومت برابر این قانون اعتراضی داشته باشید. اگر این قانون را از بیخ و بن رد می‌کنید، پس نباید دیگر در مورد مدیریت ساکت در باشگاه سپاهان با وجود رسیدن به دوران بازنشستگی، صحبتی به میان بیاورید. راز محبوبیت گرشاسبی در بین گروهی از پرسپولیسی‌ها، به چند نکته ساده برمی‌گردد. اول اینکه او شخصیت آرامی داشت و هیچ‌وقت در صف‌آرایی‌ها، روبه‌روی هواداران پرسپولیس قرار نگرفت. دوم هم اینکه آقای مدیر، اصول برقراری ارتباط با رسانه‌ها را خوب بلد بود و در دوران کاری‌اش با کم‌ترین میزان انتقاد روبه‌رو شد. آن هم در شرایطی که عملکردش به عنوان مدیرعامل یک باشگاه بزرگ، کاملا انتقادبرانگیز به نظر می‌رسید. اعتماد دوباره به این مدیر، اصلا یک تصمیم هوشمندانه به نظر نمی‌رسد. او در همان اولین تجربه هم، هرگز فراتر از سایر مدیران این سال‌های پرسپولیس نشان نداده است.

بعضی از پرسپولیسی‌ها یک تصویر قهرمانانه از گرشاسبی در ذهن‌شان ساخته‌اند. اینکه او از راه می‌رسد و غائله برانکو را ختم می‌کند. اینکه او می‌آید، پول برانکو را می‌دهد و این پرونده را می‌بندد. بد نیست از این افراد بپرسیم که اصلا ماجرای «پول برانکو» در دوران کدام مدیر شروع شد؟ ایرج عرب؟ خیر. خود آقای گرشاسبی. در همه روزهایی که پرداخت دستمزد مرد کروات مدام به تعویق می‌افتاد، گرشاسبی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بود. در همه روزهایی که به اهمیت پرداخت حقوق این مربی بی‌توجهی می‌شد، گرشاسبی مدیرعامل پرسپولیس بود. اگر ماجرای فسخ یک‌طرفه قرارداد برانکو فقط یک مقصر اصلی داشته باشد، بدون تردید آن مقصر شخص گرشاسبی است. او می‌توانست با پرداخت بخشی از دستمزد سرمربی پرسپولیس، مانع جدایی این مربی شود اما دائما این مساله مهم را پشت گوش انداخت. او می‌توانست جلوی باز شدن این پرونده را بگیرد اما برای مدت‌ها قید همه چیز را زد تا این میراث شوم، برای مدیر بعدی باقی بماند. آقای گرشاسبی به جای آنکه کاندیدای بازگشت به باشگاه پرسپولیس باشد، باید توضیح بدهد که دقیقا با پاداش آسیایی تیم چه کرده است؟ چرا رقم دو میلیون دلار به همین سادگی در پرسپولیس هزینه شده و تحت هیچ شرایطی پیشرفت مالی باشگاه را رقم نزده است؟ چرا پرسپولیس چنین رقمی را در دوران این مدیر دریافت کرده اما طلب برانکو را نداده است؟ چرا مساله به این مهمی در باشگاه پرسپولیس به راحتی نادیده گرفته شده است؟ اگر پس از دریافت پاداش آسیایی، گرشاسبی کمی احساس مسئولیت بیشتری داشت، امروز پرسپولیس با این پرونده سنگین در فیفا روبه‌رو نبود.

تیمی که تاوان کمپین‌های بازگشت محمدحسن انصاری‌فرد را به بدترین و تلخ‌ترین شکل ممکن داده، حالا به سراغ یک کمپین ناامیدکننده دیگر رفته است. آنهایی که یک روز برای «مدیر مردمی» سر و دست می‌شکستند، رقم‌زنندگان یک ویرانی بزرگ و همه جانبه برای پرسپولیس  بودند. مدیر مردمی پرسپولیس را به خاکستر نشاند و پرونده‌های بدهکاری تیم را بزرگ‌تر و پیچیده‌تر کرد. گرشاسبی هم در صورت بازگشت، چنین راهی را ادامه خواهد داد. او با توجه به عملکردی که قبل از این در پرسپولیس داشته، هرگز سزاوار چنین توجهی نیست. تنها رابطه میان این مدیر و پرسپولیس، باید رابطه‌ای پرسشگرانه باشد. جناب گرشاسبی باید به انبوهی از سوال‌ها پاسخ بدهد تا ابعاد تلخ دوران حضور او در باشگاه، بیشتر از گذشته مشخص شود.