قاتلی که آشنا بود!

آریا رهنورد

اینکه 9 سال یک بازیکن را در آکادمی‌ات پرورش بدهی و در نهایت همان بازیکن گل قهرمانی لیگ قهرمانان را وارد دروازه‌ات کند، جلوه‌ای از بی‌رحمی و شگفت‌انگیز بودن فوتبال است. فینال لیگ قهرمانان اروپا با تنها گل کینگزلی کومان به پایان رسید اما ستاره جوان بایرن، تنها چهره‌ای نبود که باید در این شب خاص به او پرداخته می‌شد. آخرین مسابقه این فصل فوتبال اروپا، چهره‌های ویژه‌ای داشت. مردانی که در زورآزمایی پایانی، یک شب خاص را سپری کردند. شبی که برای بایرن با شادی و لبخند و برای پی‌اس‌جی، با اندوه تمام شد.

 مانوئل نویر؛ هشت‌پا توی دروازه

این دوره از لیگ قهرمانان، به همه نشان داد که مانوئل نویر هنوز هم شایسته پوشیدن پیراهن شماره یک تیم ملی آلمان است. هیچ دروازه‌بانی در رقابت‌های این فصل از لیگ قهرمانان، به اندازه نویر درخشان ظاهر نشد. مانو در دیدار فینال هم درست مثل یک هشت پا بود. او در نیمه اول با یک سیو فوق‌العاده روبه‌روی نیمار، بایرن را در بازی نگه داشت و در لحظات سرنوشت‌ساز نیمه دوم نیز به کمک مونیخی‌ها آمد تا پی‌اس‌جی شانسی برای بردن مسابقه نداشته باشد. نویر نشان داد که هنوز هم بهترین است و در این عصر، هنوز هم رقیبی ندارد. او نقش فوق‌العاده‌ای در پیروزی بایرن در این نبرد ایفا کرد.

 آلفونسو دیویس؛ رویایت را دنبال کن

همین حالا که آلفونسو دیویس قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورده، در زادگاه او در ادمونتون کانادا برف سنگینی می‌بارد. او از کشوری که فوتبال هرگز ورزش اولش نبوده و در یک موقعیت سخت جغرافیایی، به مهم‌ترین بازی این فصل فوتبال اروپا رسیده است. آلفونسو در 19 سالگی، چشم‌ها را خیره کرده و با سرعت اعجاب‌آورش، بهترین مدافع چپ این فصل بوده است. او در دیدار فینال البته بهتر از همیشه ظاهر نشد اما باز هم نمی‌توان نقش این بازیکن را در قهرمانی مونیخی‌ها نادیده گرفت.

 کینگزلی کومان؛ قاتلی که می‌شناسیم

در فاصله سال‌های 2004 تا 2013، کومان در عضویت آکادمی باشگاه پی‌اس‌جی بود. آن سال‌ها هیچ‌کس تصور نمی‌کرد همین پسربچه، زمانی شانس رسیدن به اولین قهرمانی در اروپا را از تیم فرانسوی بگیرد. کومان که در دو دیدار گذشته بایرن در لیگ قهرمانان کار را از روی نیمکت آغاز کرده بود، این بار در ترکیب ثابت قرار گرفت و در لحظه درست در موقعیت درست ایستاد تا گل قهرمانی را به تور دروازه تیم سابقش برساند. چهره این قاتل، برای پاریسی‌ها کاملا آشنا بود. او مهم‌ترین گل زندگی‌اش را وارد دروازه باشگاهی کرد که در آن، رشد کرده و فوتبال یاد گرفته بود. پاریسی‌ها اگر می‌دانستند کومان قرار است چنین کاری با آنها بکند، هرگز او را در آکادمی‌شان نمی‌پذیرفتند!

نیمار؛ بدون مسی نمی‌شود

فوق ستاره برزیلی آماده بود تا زمین را با جام ترک کند اما او در نهایت استادیوم را با اشک ترک کرد. نیمار برای سومین فصل متوالی به خواسته‌اش با پاریس نرسید. هرچند که این بار بیشتر از همیشه به قهرمانی نزدیک شد. جدایی نیمار از مسی برای هیچ‌کدام از این دو بازیکن خوش‌یمن نبوده است. نه لئو بعد از جدایی دوست صمیمی‌اش به قهرمانی اروپا رسیده و نه نیمار توانسته چنین موفقیتی به دست بیاورد. نیمار در مسابقه فینال، نمایش خوبی نداشت و یک موقعیت ایده‌آل را نیز از دست داد.

کیلین ام‌باپه؛ کابوس فراموش‌نشدنی

متصل کردن قهرمانی جام جهانی به قهرمانی لیگ قهرمانان ظرف دو سال، می‌توانست یک دستاورد فوق‌العاده برای امباپه باشد اما او در شب نبرد با بایرن، بسیار ضعیف ظاهر شد و با خراب کردن چند بخت خوب، حتی تردیدهایی در مورد کیفیت فنی خودش ایجاد کرد. شب دیدار فینال، اصلا شب کیلین نبود. او از فرم مطلوب بسیار دور به نظر می‌رسید و در جریان بازی، نتوانست استارت‌های همیشگی‌اش را به نمایش بگذارد. حالا شاید حتی رئالی‌ها برای خرید او، تردیدهایی داشته باشند.

هانسی فلیک؛ نابغه عصر نو

شبی که بایرن با خوردن پنج گل در اوج بحران قرار گرفت و نیکو کواچ از هدایت این تیم برکنار شد، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد همین تیم در پایان فصل سه‌گانه ببرد. هانسی فلیک پس از یوپ هاینکس، دومین مربی تاریخ بایرن شد که این باشگاه را به همه جام‌های یک فصل می‌رساند. او فصل را در قامت یک مربی نابغه به پایان رساند. مردی که به جز بردن هیچ چیز دیگری به شاگردانش یاد نداده و به جز قهرمانی، با هیچ چیز دیگری راضی نمی‌شود.

توماس توخل؛ ذهنی که بسته شد

رسیدن پی‌اس‌جی به فینال لیگ قهرمانان، خودش یک دستاورد بزرگ برای توماس توخل بود اما عملکرد او در مسابقه پایانی، اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسید. ترکیب اولیه و تعویض‌های توخل، هیچ کمکی به پیشرفت پاریسی‌ها در زمین نکرد. او که معروف به از دست دادن فرصت‌های بزرگ است، باز هم در یک بازی سرنوشت‌ساز دیگر یک بخت بزرگ را از دست داد و نتوانست اولین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا را تصاحب کند.