آریا طاری

استقلال در این سال‌ها بیشتر از آن‌که از ضعف مدیرانش لطمه خورده باشد، از وعده‌های آنها آسیب دیده است. مدیرانی که دائما درباره ستاره سوم، استادیوم اختصاصی، کمپ‌های تمرینی مجهز و مسائلی از این دست صحبت می‌کنند اما در زمان ترک باشگاه، معمولا حتی یک آجر به مجموعه استقلال اضافه نکرده‌اند. مدیرعامل جدید باشگاه، این بار در استودیوی فوتبال برتر حاضر شد و وعده‌های عجیبی به طرفداران فوتبال داد. وعده‌هایی که در وضعیت امروز فوتبال ایران و با این حجم از بدهکاری‌ها و مشکلات مالی، دست یافتن به آنها بسیار سخت به نظر می‌رسد.

بین مدیران استقلال و علاقه به مصاحبه کردن، رابطه مستقیمی وجود دارد. همین چند وقت قبل بود که علی فتح ا...زاده، دائما از استودیوی یک برنامه تلویزیونی به استودیوی برنامه دیگری می‌رفت و هر بار نیز وعده تازه‌ای، به مجموعه قول‌های قبلی اضافه می‌کرد. حالا نیز نوبت احمد سعادتمند شده است که با حضور در تلویزیون، صحبت‌هایی را به زبان بیاورد که رسیدن به بعضی از آنها، دستکم به سال‌ها زمان نیاز دارد. موضوعی که با توجه به عمر متوسط مدیریت در استقلال، تا حدودی نشدنی به نظر می‌رسد. احمد سعادتمند در یکی از دشوارترین برهه‌های زمانی تاریخ، مدیریت استقلال را بر عهده گرفته است. چراکه این باشگاه بدهی‌های بسیار سنگین و گزافی دارد و باید هر چه زودتر، حساب طلبکاران خارجی‌اش را تسویه کند. این تیم در ماه‌های گذشته با مشکلات مالی عدیده‌ای روبه‌رو بوده و به نظر می‌رسد این مشکلات، هر روز فشار بیشتری به باشگاه می‌آورند. با این وجود سعادتمند اعتماد به نفس قابل توجهی در قول دادن به طرفداران باشگاه دارد. وعده دادن به تنهایی مهم نیست و عمل به وعده‌ها، میزان توانایی یک مدیر را مشخص می‌کند. پیش از سعادتمند، امیرحسین فتحی وعده داد بود که یک باشگاه کاملا مدرن بسازد و استقلال را به دوران تازه‌ای برساند. پس از فتحی، خلیل‌زاده و فتح‌ا....زاده، هر کدام قول‌های خاص خودشان را مطرح کردند اما خیلی زود، چاره‌ای به جز ترک باشگاه پیش روی خود ندیدند. حالا نوبت به مدیر جدید شده که چنین وعده‌هایی را با هوادارها در میان بگذارد. شاید بهتر است به جای قول دادن و مطرح کردن چنین صحبت‌هایی، مدیران استقلال آرامش را به این مجموعه تزریق کنند. آنها باید کم‌تر دیده شوند، کم‌تر مصاحبه کنند، کم‌تر باشگاه را در معرض حواشی جدید قرار بدهند و تا آن‌جا که می‌توانند، از بالا رفتن بیش از حد سطح انتظار هواداران تیم جلوگیری کنند. چراکه هر چقدر این انتظارها بالاتر بروند، احتمال سرخوردگی در بین هواداران نیز بیشتر خواهد شد.

مشکلاتی که امروز استقلال با آنها دست و پنجه نرم می‌کند، بدیهی‌ترین مشکلات یک باشگاه در فوتبال ایران هستند. هیچ‌کس انتظار ندارد باشگاه در زمانی کوتاه، به یکی از قدرت‌های آسیا تبدیل شود. طرفداران استقلال تنها خواهان رضایت سرمربی و بازیکنان تیم هستند تا باشگاه در لیگ برتر و جام حذفی، نتایج ایده‌آلی به دست بیاورد. در حالی که آبی‌ها میلیاردها تومان بدهی دارند، سعادتمند از رسیدن روزی حرف می‌زند که باشگاه در آن به هوادارها کمک مالی کند! مطرح کردن این ایده در فوتبالی که همیشه در آن دست باشگاه‌ها جلوی هوادارها دراز بوده، دور از انتظار به نظر می‌رسد. راه‌اندازی موزه برای باشگاه استقلال نیز، یکی دیگر از برنامه‌های سعادتمند به شمار می‌رود. برنامه‌ای که البته در تمام دنیا جدی گرفته می‌شود اما در فوتبال ایران و برای تیمی با مشکلات امروز استقلال، جاه‌طلبانه به نظر می‌رسد. سعادتمند همچنین وعده داده که مالکیت قطعی کمپ مرغوبکار و حجازی را برای آبی‌ها بگیرد. با توجه به اینکه این مالکیت از قبل به باشگاه واگذار شده، دریافت سند برای این کمپ‌ها بیشتر از یک وعده بزرگ، به یک وظیفه مدیریتی ساده شباهت دارد. سعادتمند همچنین مدعی شده که استقلال به هیچ‌کس بدهکاری نیست و با مجموع طلب‌هایی که دارد، می‌تواند بدهی‌ها را صاف کند. او از پوشیدن کفش‌های آهنی برای رسیدن به درآمد 300 میلیاردی در طول یک سال صحبت کرده است. مطرح کردن چنین حرف‌هایی تنها کار سعادتمند را دشوار می‌کنند. چراکه هواداران استقلال حالا در انتظار تیمی بدون بدهی هستند که به سوی تبدیل شدن به یکی از قدرت‌های آسیا قدم برمی‌دارد. پیش از این مدیر نیز چهره‌های زیادی مدعی انجام کارهای سنگین اقتصادی در دو باشگاه سرخابی شده‌اند اما این پروژه‌ها همیشه به شعاری‌ترین شکل ممکن به پایان رسیده‌اند.

متوسط عمر مدیریت در استقلال از چند سال به چند ماه، از چند ماه به چند هفته و از چند هفته به چند روز رسیده است. در چنین شرایطی صحبت از برنامه‌های بلندمدت و نقشه‌های دور و دراز، بیشتر از شعارهایی خوش‌رنگ و لعاب شباهت دارد. شاید خلاف این ادعا ثابت شود و سعادتمند با استقلال به موفقیت برسد اما او برای موفقیت بیشتر از هر چیزی، به آرامش و تسلط نیاز خواهد داشت. وعده‌های دور و دراز، جذاب و شنیدنی هستند اما وقتی اهمیت پیدا می‌کنند که به آنها عمل شود. در غیر این صورت، همین وعده‌ها می‌توانند موجب برکناری یک مدیر شوند.