آریا رهنورد

انتخاب «بهترین» گزینه برای دروازه مانشافت، تا همین چند سال قبل اصلا کار سختی به نظر نمی‌رسید. چراکه نویر با اختلاف فاحش نسبت به رقبا خط دروازه را از آن خودش کرده بود. حالا اما مانو دیگر به یک دروازه‌بان «دست‌یافتنی» در فوتبال آلمان تبدیل شده و مارک آندره تراشتگن، هر روز بیشتر از گذشته پیشرفت می‌کند. البته که نویر هنوز هم به عنوان یکی از بهترین گلرهای تاریخ فوتبال آلمان و یکی از دروازه‌بانان برتر حال حاضر دنیا شناخته خواهد شد اما بسیاری از هواداران مانشافت باور دارند که این روزها تراشتگن از شایستگی بیشتری برای بازی در ترکیب اصلی این تیم برخوردار است. 

در روزهای تعطیلی فوتبال باشگاهی و برگزاری مرحله مقدماتی یورو 2020، آن‌چه بیشتر از هر چیز دیگری در اطراف تیم ملی آلمان جلب توجه کرد، ماجرای دو دروازه‌بان این تیم بود. همانند اردوهای قبلی، باز هم یوگی لوو «مانول نویر» را به عنوان گلر اصلی روی خط دروازه قرار داد و ترجیح داد مارک آندره تراشتگن را روی نیمکت بگذارد. بسیاری از طرفداران تیم ملی آلمان، انتظار داشتند جوانگرایی مدنظر سرمربی تیم که شامل حال مهره‌هایی مثل متس هوملس و توماس مولر شده بود، برای نویر نیز اتفاق بیفتد اما ظاهرا این گلر درون دروازه مانشافت، همچنان مصونیت قابل توجهی دارد. لوو قبل از همه مسابقه‌ها در کنفرانس‌های خبری تاکید می‌کند که نویر همچنان مرد شماره یک ژرمن‌ها خواهد بود و خطر نیمکت‌نشینی، این ستاره را تهدید نخواهد کرد. پس از نیمکت‌نشینی در هر دو مسابقه این هفته آلمان، تراشتگن در یک مصاحبه نارضایتی‌اش از وضعیت موجود را رسانه‌ای کرده است. او که نامش در فهرست نهایی سه دروازه‌بان برتر سال 2019 جهان در کنار آلیسون بکر و ادرسون مورائس دیده می‌شود، از شرایطش در تیم ملی ابراز نارضایتی کرده و دست روی این نکته گذاشته که دیگر نمی‌داند برای فیکس بودن، باید چه کاری انجام بدهد. «ناراحت‌کننده است که جزو سه دروازه‌بان برتر جهان هستم اما در تیم ملی روی نیمکت حضور دارم». مارک دیگر قصد ندارد به سیاست «سکوت» ادامه بدهد و حالا علنا علیه تصمیم سرمربی تیم، موضع‌گیری کرده است. شاید اگر اوضاع مانشافت هنوز مثل سال 2014 بود، لوو به هیچ وجه با انتقاد کنار نمی‌آمد و از پایگاه اجتماعی‌اش برای برخورد با سنگربان نارضایتی استفاده می‌کرد. این مربی اما به خوبی می‌داند که همین حالا نیز با انتقادهای بسیار زیادی روبه‌رو شده و کنار گذاشتن تراشتگن، آخرین رشته‌های الفت او و هواداران تیم ملی آلمان را نیز از هم خواهد گسست. شکست چهار گله برابر هلند در خاک آلمان، اوضاع را برای لوو نامساعدتر کرده است. نویر البته به صورت مستقیم روی هیچ‌کدام از گل‌های حریف مقصر نبود اما اگر هنوز کیفیت چند سال قبلش را داشت و یک گلر فرازمینی محسوب می‌شد، شاید با چند واکنش استثنایی و خیره‌کننده، تیمش را از شکست نجات می‌داد. 

تراشتگن هیچ‌وقت گلر مورد علاقه یواخیم لوو نبوده است. این دروازه‌بان از سال 2012 کم و بیش در عضویت تیم ملی بود اما لوو تصمیم گرفت نام او را از فهرست نهایی آلمان برای جام جهانی 2014 خارج کند. در همان تابستان، مارک به بارسلونا منتقل شد و با وجود نیمکت‌نشینی در دیدارهای لالیگا، در لیگ قهرمانان گلر ثابت تیم به شمار می‌رفت. تراشتگن یکی از ستاره‌های اصلی تیم لوئیس انریکه در مسیر رسیدن به قهرمانی اروپا بود. تا دو سال قبل، نویر همچنان گلر به مراتب بهتری از مارک به نظر می‌رسید اما مصدومیت شدید او، اوضاع را تغییر داد. مانوئل در فصل 18-2017 تنها سه بار درون دروازه باواریایی‌ها قرار گرفت و این دوری طولانی‌مدت از میادین فوتبال، تاثیر وحشتناکی روی کیفیت این دروازه‌بان داشت. او در جام جهانی 2018 ناامیدکننده ظاهر شد و صحنه لو دادن توپش مقابل کره‌ای‌ها، شاید نمادی از این تورنمنت فاجعه‌بار برای ژرمن‌ها بود. تصور می‌شد مانو به خاطر رقیب نداشتن در بایرن مونیخ، انگیزه‌ای برای پیشرفت بیشتر ندارد اما در تیم ملی نیز، سرمربی به رقیب او اجازه نفس‌ کشیدن نمی‌دهد. بودو لینگر که زمانی سنگربان اصلی ژرمن‌ها بوده، مارک را گزینه شایسته‌تری برای ایستادن درون دروازه می‌داند. سپ مایر نیز معتقد است که اگر تراشتگن در بوندس‌لیگا توپ می‌زد، حالا بدون شک گلر اصلی تیم ملی آلمان بود. تیم ویزه و اولی اشتاین که زمانی دروازه‌بان تیم ملی آلمان بودند نیز به لوو توصیه کرده‌اند تا به جای نویر، به تراشتگن اعتماد کند.

فصل گذشته، نویر یکی از ضعیف‌ترین گلرهای بوندس‌لیگا بود. او به ازای هر گل دریافتی تنهای 1.33 موقعیت را سیو کرده است. این آمار برای مارک آندره تراشتگن در لالیگا 2.5 سیو به ازای هر گل بوده است. در رساندن پاس‌های سالم به هم‌تیمی‌ها نیز مارک با 83 درصد از 81 درصد نویر پیشی گرفته است. اگر تنها «گذشته» ملاک باشد، مانو همچنان باید درون دروازه مانشافت بماند اما به نظر می‌رسد لوو باید از گذشته دست بردارد و آینده دروازه تیمش را با مارک تضمین کند. در غیر این صورت، شاید زمان جدایی این مربی از تیمش از راه رسیده باشد.