این را که خودمان بلدیم برادر!

آریا رهنورد

مردی که با کوبیدن به یک صندلی، جلسه کنفرانس خبری پس از اولین دیدار فصل تیمش را ترک کرد، شباهت چندانی به مربی آرام هفته‌های گذشته استقلال نداشت. در هفته‌های اول لیگ، همه چیز را نمی‌توان از دریچه «نتیجه» نگاه کرد اما شاید برای استقلالی‌ها، واکنش سرمربی تیم به شکست از خود شکست نگران‌کننده‌تر باشد. آیا واقعا آبی‌ها به خاطر نبود مترجم در اولین جدال فصل شکست خورده‌اند؟ چنین بهانه‌ای بیشتر برای مربیان ایرانی مناسب به نظر می‌رسد تا مربیان گرانقیمتی که برای رقم زدن «تغییر» به لیگ برتر اضافه می‌شوند و با «ایتالیایی» بودن‌شان، فخر هم می‌فروشند!

ظاهرا سرمربی ایتالیایی استقلال، خیلی زود راه و رسم کار کردن در فوتبال ایران را یاد گرفته است. او پس از شکست در زمین ماشین‌سازی تبریز، درست مثل یک آتشفشان به جلسه مطبوعاتی رفت و پس از بیان چند جمله به زبان انگلیسی با صدای بسیار بلند، با کوبیدن و روی زمین انداختن یک صندلی از این جلسه خارج شد. استراما برای نمایش خشونت در فوتبال ایران، حتی یک هفته هم صبر نکرد و عصبانیتش را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به نمایش گذاشت. شاید اگر این مربی چنین رفتاری را در روزهای حضور در باشگاه اینتر نشان می‌داد، بلافاصله با جریمه‌هایی سنگین از سوی باشگاه روبه‌رو می‌شد. هدف این چند خط، موضع‌گیری عجولانه و قضاوت زودهنگام در مورد عملکرد آندره‌آ نیست. باشگاه استقلال باید با خوشبینی، فضا را برای ادامه کار او مهیا کند اما در مجموعه عریض و طویل استقلال، یک نفر باید برای مرد ایتالیایی توضیح بدهد که رفتارهایی از این دست کاملا کهنه هستند و تاریخ مصرف‌شان نیز مدت‌ها قبل گذشته است. بالا بردن تن صدا در کنفرانس خبری، فریاد کشیدن روبه‌روی خبرنگاها، کوبیدن صندلی و ... را خودمان هر هفته در فوتبال ایران تماشا می‌کنیم برادر! شما اما استخدام شده‌اید که «تفاوت» را نشان‌مان بدهید. شما آخرین امید کادر مدیریتی استقلال برای بقا و آخرین امید هواداران باشگاه برای پایان دادن به چند فصل نه‌چندان دلچسب هستید و طبیعتا انتظار می‌رود که با تجربه کار کردن در چند باشگاه بزرگ، کمی پخته‌تر عمل کنید. شما در جمله‌های کنفرانس خبری‌تان، دائما از «احترام» حرف زدید اما آیا خودتان به دستاورد تیم رقیب، به تماشاگران حاضر در سالن کنفرانس و به باشگاه استقلال احترام گذاشتید؟ آیا نبود مترجم، موجب شکست شما در این مسابقه شد و تاکتیک‌های اتخاذ شده برای این بازی، همه مناسب بودند؟ شما به خاطر هر فریاد در جلسه‌های تمرینی، با جملاتی اغراق‌آمیز ستایش شده‌اید اما اگر کاری نکنید که هافبک دفاعی تیم وقت روبه‌رو شدن با ضربه ایستگاهی حریف کمی بیشتر بپرد، اگر کاری نکنید که سنگربان تیم دیوار دفاعی را درست بچیند، اگر کاری نکنید که مدافع‌تان به جز تکل زدن، به سراغ انتخاب راه‌های بهتری برود و اگر کاری نکنید که مهاجم‌تان کمی چارچوب‌شناس‌تر باشد، یک شکست بزرگ دیگر را به کارنامه کاری‌تان اضافه خواهید کرد. آندره‌آ استراماچونی در کنفرانس خبری از «مشکلات بزرگ» دو ماه گذشته‌اش با استقلال حرف زد، آن هم در حالی که مدیران باشگاه تقریبا همه چیز را برای او فراهم کرده‌اند. این مربی نباید انتظار داشته باشد که چون از «ایتالیا» آمده، باشگاه می‌تواند امکاناتی همانند امکانات باشگاه اینتر را در اختیارش بگذارد. او پس از ماجرای برگشتن میلیچ از فرودگاه، با یک گزارش سفارشی از روزنامه‌ای ایتالیایی تهدید به کناره‌گیری کرد و بلافاصله استقلالی‌ها با جذب میلیچ، موجبات رضایت این مربی را فراهم آوردند. از سه سهمیه بازیکن خارجی غیرآسیایی، استقلال تا امروز دو مهره نسبتا گرانقیمت را در اختیار گرفته و به نسبت بسیاری از تیم‌های شاغل در لیگ برتر، تیم پرهزینه‌ای بوده است. البته که مشکلاتی نیز وجود دارد و باشگاه باید زودتر به دنبال جذب یک مترجم خوب برای این مربی باشد اما مساله او با استقلال، آنقدر بزرگ نیست که در این کنفرانس به آن پرداخته شده است. به نظر می‌رسد استراما سعی دارد با یک «آدرس غلط» حواس‌ها را از متن مسابقه پرت کند اما ترکیب اولیه او برای نبرد با ماشین‌سازی، انتقادبرانگیز بود و در نهایت نیز «تعویض طلایی» سهم سرمربی حریف شد. شکست خوردن و فریاد کشیدن استراماچونی در این فصل، هیچ چیز به استقلال اضافه نخواهد کرد. او باید سخت کار کند تا با برطرف ‌کردن ضعف‌ها، تیمش را به نقطه اوج برساند. پرتاب کردن صندلی را که یک مربی صدمیلیونی ایرانی هم به خوبی بلد است! درست وقتی همه تصور می‌کردند پروژه وینفرد شفر در استقلال قرار است به یک دوره طلایی ختم شود، رفتارهای خارج از زمین فوتبال این مربی، انتهای داستان او با باشگاه را تلخ کرد. همه تمرکز شفر روی فوتبال قرار نداشت و همین موضوع موجب شد او حتی با وجود یک شروع درخشان و بردن جام حذفی در اولین فصل، نتواند به اهدافی که برایش در نظر گرفته شده دست پیدا کند. حالا آبی‌ها امیدوارند استراما تجربه مشابهی را برای‌شان تکرار کند و از خشم و هیاهو دست بکشد. عرق ریختن در آرامش و سختکوشی محض، درست همان چیزی است که استقلال برای موفقیت می‌خواهد.