درباره خداحافظی ناگهانی جرارد پیکه از بازی‌های ملی
سوت‌ها برای که به صدا درمی‌آید؟
در کنفرانس مطبوعاتی قبل از مسابقه سوپرکاپ اسپانیا، اتفاق غیرمنتظره‌ای برای هواداران بارسلونا اتفاق افتاد. جرارد پیکه ناگهان اعلام کرد که دیگر پیراهن تیم ملی اسپانیا را نمی‌پوشد و تصمیم جدی‌اش را برای وداع با لاروخا گرفته است. مدافع میانی کاتالان‌ها اعلام کرد که این تصمیم از مدت‌ها قبل در ذهن او گرفته شده و کاملا غیرقابل بازگشت است. دوران ملی این ستاره، فراز و نشیب‌های زیادی داشت. از موفقیت‌های بزرگ و تاریخی تا منفور شدن در میان گروهی از هواداران پایتخت‌نشین. این مدافع که چندین سال برای تیم‌های ملی پایه اسپانیا بازی کرده بود، بعد از بازگشت به بارسلونا از منچستریونایتد و درخشش در تیم پپ گواردیولا، به تیم ملی دعوت شد درست برخلاف بارسا، رئال مادرید در چند سال گذشته از خریدهای بزرگ دست کشیده و به طرف اسپانیایی‌تر شدن رفته است. این تیم ستاره‌های جوانی مثل واسکز و آسنسیو را در اختیار دارد و با خرید احتمالی تیاگو آلکانتارا، بخش مهمی از ترکیب تیم ملی اسپانیا را خواهد ساخت
جرارد پیکه، 102 بار برای تیم ملی اسپانیا به میدان رفت. تنها 12 بازیکن اسپانیایی به جز این مدافع، تجربه پوشیدن پیراهن لاروخا در بیش از 100 مسابقه را دارند. در این 102 مسابقه، پیکه 73 بازی را با پیروزی پشت سر گذاشت. این مدافع که چندین سال برای تیم‌های ملی پایه اسپانیا بازی کرده بود، بعد از بازگشت به بارسلونا از منچستریونایتد و درخشش در تیم پپ گواردیولا، به تیم ملی دعوت شد. یک سال بعد از قهرمانی قرمزها در یورو 2008، رسیدن به ترکیب اصلی این تیم دشوار به نظر می‌رسید اما پیکه در بهترین فرم ممکن قرار داشت و آماده بود که با اسپانیا به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کند. در دیدار حساس با لهستان در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2010، پیکه به جای پویول مصدوم به زمین رفت و گل پیروزی تیمش را به ثمر رساند. او در همه دیدارهای جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی، زوج کارلس پویول در قلب خط دفاع بود. آنها در هفت مسابقه جام‌جهانی فقط دو گل دریافت کردند و قهرمان جهان شدند. دو سال بعد، جرارد در همه دقایق از همه دیدارهای قرمزها در یورو 2012 حاضر بود. اسپانیا این بار با زوج آهنین پیکه و راموس، قهرمانی اروپا را نیز تصاحب کرد تا به یک تیم ملی بی‌رقیب در دنیا تبدیل شود. روزهای ناامیدکننده این نسل اما به آرامی از راه رسیدند.اسپانیا در جام‌جهانی 2014، یک فاجعه تمام‌عیار بود. در یورو 2016 به خواسته‌هایش نرسید و خیلی زود از جام‌جهانی 2018 کنار رفت. جرارد پیکه در آخرین بازی ملی‌اش با یک هند بی‌موقع، به روسیه میزبان پنالتی داد و همین صحنه، موجب بازگشت باورنکردنی تیم چرچسوف به مسابقه و در نهایت صعود این تیم به مرحله بعدی جام‌جهانی شد. کمی قبل از شروع این تورنمنت، صحبت کردن پیکه از رابطه نزدیک و دوستی صمیمانه‌اش با سرخیو راموس، اسپانیایی‌ها را به سرنوشت خط دفاعی تیم‌شان امیدوار کرده بود اما حتی این اتحاد ساختگی، کمکی به لاروخا نکرد و تیم در همان اولین مسابقه‌اش در جام‌جهانی، سه گل از پرتغال و کریستیانو رونالدو خورد. «جی پی» به خاطر موضع‌گیری‌هایش در مورد کاتالونیا، در میان هواداران مادریدی تیم ملی اسپانیا منفور بود. در چند سال گذشته، کری‌خوانی با ستاره‌های رئال مادرید به اوج رسید و همین موضوع، تنش را میان او و پایتخت‌نشینان افزایش داد. پیکه با چند اظهارنظر جنجالی در مورد استقلال کاتالونیا، خبرساز شد و کار به جایی رسید که گروهی از هواداران حتی در جلسه‌های تمرینی تیم ملی او را هو کردند و برایش سوت کشیدند. جرارد، عقاید خاص خودش را در مورد کاتالونیا داشت و به هیچ قیمتی حاضر نبود از این باورها دست بکشد. تماشاگرانی که او را مزاحم وحدت در تیم‌شان می‌دانستند نیز با سوت زدن به مصاحبه‌های پرحرف و حدیث این بازیکن واکنش نشان می‌دادند. با این وجود او بدون تردید از دلایل مهم رسیدن تیم ملی کشورش به قهرمانی جام‌جهانی و جام ملت‌های اروپا به شمار می‌رفت و هنوز هم هیچ‌کس، نمی‌تواند نمایش‌های درخشان این بازیکن در لباس قرمز را نادیده بگیرد.
خداحافظی جرارد پیکه از بازی‌های ملی، تنها مدتی کوتاه بعد از خداحافظی آندرس اینیستا با لاروخا شکل می‌گیرد تا ترکیب اسپانیا «غیر بارسلونایی»تر از همیشه شود. حالا در ترکیب ثابت اسپانیا، تنها جوردی آلبا و سرخیو بوسکتس از بلوگرانا حضور خواهند داشت. این در حالی است که بارسا هفت نماینده در تیم قهرمان یورو 2012 داشت. به نظر می‌رسد تغییر فلسفه بارسا در چند سال گذشته، نقش مهمی در خالی شدن تیم ملی از بازیکنان این تیم داشته است. آبی‌اناری‌ها در همین تابستان نیز ویدال را از شیلی، مالکوم و آرتور را از برزیل و لنگله را از فرانسه به خدمت گرفته‌اند و توجه چندانی به مهره‌های اسپانیایی نشان نداده‌اند. پدیده‌های لاماسیا نیز دیگر مثل گذشته برای این تیم مهم تلقی نمی‌شوند و باشگاه بسیاری از آنها را به حال خودش رها می‌کند. درست برخلاف بارسا، رئال مادرید در چند سال گذشته از خریدهای بزرگ دست کشیده و به طرف اسپانیایی‌تر شدن رفته است. این تیم ستاره‌های جوانی مثل واسکز و آسنسیو را در اختیار دارد و با خرید احتمالی تیاگو آلکانتارا، بخش مهمی از ترکیب تیم ملی اسپانیا را خواهد ساخت. موضوعی که بدون تردید محبوبیت لاروخا در بین کاتالان‌ها را در سطحی پایین‌تر از همیشه قرار خواهد داد. دلیل مهم دیگر جرارد پیکه برای جدایی از تیم ملی، افزایش رقابت در خط دفاعی بارسا بوده است. جرارد تصمیم دارد همه تمرکزش را روی بازی‌های باشگاهی قرار بدهد. چراکه با حضور ساموئل اومتیتی و ورود کلمان لنگله، چند اشتباه کوچک می‌تواند این بازیکن باتجربه را به نیمکت ذخیره‌ها بدوزد.31 سالگی شاید برای خداحافظی از تیم ملی زود نباشد اما باقی ماندن نفراتی مثل سرخیو راموس و داوید سیلوا در اسپانیا، نشان می‌دهد که تصمیم جرارد پیکه تنها به دلایل فوتبالی صورت نگرفته است. تحمل جار و جنجال‌های اخیر برای این مدافع دشوار شده بود و او در نهایت به فهرست ملی‌پوشانی اضافه شد که دلایل غیرفنی در وداع‌شان از تیم‌های ملی بی‌تاثیر به نظر نمی‌رسید. در آلمان، اشتفن کیسلینگ بعد از درگیری لفظی با یواخیم لوو برای همیشه در فهرست سیاه این مربی قرار گرفت. لوو حتی ماریو گومز کهنه‌کار را به تیم ملی دعوت کرد اما حاضر نشد در تیمش جایی برای اشتفن باز کند. دیوید ژینولا بعد از تنها 17 بازی ملی، دیگر به تیم ملی فرانسه دعوت نشد. اشتباه او در دیدار حساس مقدماتی جام‌جهانی 94 با بلغارستان، هیچ‌وقت از سوی فرانسوی‌ها بخشیده نشد. برند شوستر آلمانی بعد از ترک اردوی تیم ملی برای شرکت در جشن تولد دخترش، برای همیشه در فهرست تحریم ژرمن‌ها قرار گرفت و میشل بالاک نیز بعد از درگیری بر سر بازوبند کاپیتانی، جایگاهش را در تیم ملی از دست داد. با خداحافظی پیکه، اسپانیایی‌ها دیگر برای هیچ‌کدام از ستاره‌های تیم‌شان سوت نخواهند کشید. دوران ملی مرد جنجالی، برای همیشه به پایان رسیده است. ستاره‌ای که تصمیم دارد بعد از آویختن کفش‌ها، به عنوان رییس باشگاه بارسلونا به نزاع همیشگی‌اش با مادریدیستا ادامه بدهد.
دیدگاه تان را بنویسید