کینه قدیمی بین قلعه‌نویی و کی‌روش، دوباره خودش را نشان داده است
بازگشت به رینگ با دستکش‌های نو!
کارلوس کی‌روش و امیرقلعه‌نویی، قطب‌های هم‌نام آهن‌ربا هستند و قرار نیست در هیچ شرایطی یکدیگر را جذب کنند. از نگاه سرمربی تیم ملی، امیر یکی از مربیانی است که تصمیم دارد روزی جانشین او شود و به همین خاطر برای ایجاد اختلاف در پروژه‌های این مربی تلاش می‌کند. از نگاه ژنرال نیز کی‌روش، تنها یک «اجنبی» است که به واسطه نگاه تبعیض‌آمیز فوتبال ایران، بیشتر از شایستگی‌های واقعی‌اش ستایش می‌شود. برای مدت‌ها، آتش‌بس موقت میان آنها برقرار بود اما سرمربی سپاهان با یک مصاحبه بسیار تند، رابطه‌اش با مرد پرتغالی نیمکت تیم ملی را از آتش‌بس خارج کرد.
آریا طاری
«هفت سال است که یک‌تنه در حال مبارزه با آقایان هستم!» تاکید امیر قلعه‌نویی روی این جمله در کنفرانس خبری پیش از مسابقه با نساجی قائمشهر، نشان می‌دهد او در همه این هفت سال از جنگیدن با اطرافیان کی‌روش دست برنداشته است. او حتی قدم را فراتر گذاشت و درباره «خارجی بودن» مدیر رسانه‌ای تیم ملی و سایر جزئیاتی که کارلوس کی‌روش در مورد آنها حساسیت بسیار زیادی نشان می‌دهد نیز صحبت کرد. او از مجلس شورای اسلامی خواست تا به بندهای اسرارآمیز قرارداد کی‌روش ورود کنند. ژنرال حد اختیارات سرمربی پرتغالی تیم ملی در ساختمان پک و باند رسانه‌ای این مربی را نیز مورد نکوهش قرار داد. در میان صحبت‌های امیرقلعه‌نویی، عبارت‌ها و اتهام‌های به مراتب تندتری نیز دیده میشوند. این مربی ادعا کرد که اطرافیان کی‌روش در این سال‌ها «200 میلیارد» پول در حوالی تیم ملی جابه‌جا کرده‌اند. او به صورت غیرمستقیم از نقش چند بازیکن در بحران آخرین سال‌های حضورش در استقلال صحبت به میان آورد و این بازیکنان را وابسته به تیم ملی دانست. بدون تردید این یکی از تندترین مصاحبه‌های دوران مربیگری امیرقلعه‌نویی بود. اگر جملاتی که او به زبان آورده، حقیقت داشته باشند، کمیته‌های انضباطی و اخلاق باید به پرونده حضور کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی ورود کنند و طبیعتا اگر چنین ادعاهایی درست نباشند، کی‌روش می‌تواند شکایت از قلعه‌نویی را به محاکم قضایی بکشاند. بعد از برانکو و حمید استیلی، چالش تازه کارلوس این بار با قلعه‌نویی شکل خواهد گرفت؛ دشمنی قدیمی که حالا با دستکش‌های جدید به رینگ بوکس بازگشته است.
از اولین روزهای حضور کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران، امیر قلعه‌نویی رابطه چندان خوبی با این مربی نداشت. آنها با هم کنار نمی‌آمدند اما دلیلی برای رسانه‌ای‌کردن این اختلاف نداشتند. حواشی مربوط به انتخاب نفرات تیم ملی و البته زمان برگزاری اردوها، رفته رفته اختلافات میان این دو مربی را علنی‌تر کرد. در مرحله مقدماتی جام جهانی 2014، قلعه‌نویی منتقد شماره یک سرمربی پرتغالی بود و این روند تا مدت‌ها ادامه پیدا کرد. اوج اختلاف میان سی‌کیو و ژنرال، بعد از حذف تیم ملی از جام ملت‌ها اتفاق افتاد. جایی که کارلوس کی‌روش، امیر را رهبر مخالفانش درفوتبال ایران دانست و مدعی شد این مربی دستیارانش را برای مصاحبه علیه او تحت فشار قرار می‌دهد. قلعه‌نویی نیز بلافاصله پاسخ اظهارات سرمربی تیم ملی را داد و مدعی شد پس از روی کار آمدن کی‌روش هیچ پیشرفتی در تیم ملی به وجود نیامده و قلم‌ها و میکروفن‌های «آلوده» مشغول حماسه‌سازی از شکست تیم این مربی برابر عراق هستند. گذشت زمان، تنش در رابطه ژنرال و کی‌روش را به حداقل رساند. این دو مربی مدت زیادی علیه هم مصاحبه نکردند و یکدیگر را مورد هجوم قرار ندادند. به نظر می‌رسید این توافق نامرئی دوجانبه، تا آخرین روز حضور کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران ادامه خواهد داشت اما مرد پرتغالی در آستانه جام جهانی 2018 ناگهان مدعی شد که امیر در جست‌وجوی رسیدن به صندلی اوست و قصد دارد جانشینش در تیم ملی باشد. قلعه‌نویی واکنش تندی به این اظهارنظر نشان نداد و ترجیح داد بخشی از درگیری تازه مرد اول نیمکت تیم ملی نشود اما حالا بعد از گذشت چند ماه، این مربی جنگ دیگری را با کی‌روش آغاز کرده و حتما در انتظار ضربات سنگین کارلوس خواهد بود. کارلوس و امیر، بدبینانه‌ترین تصور ممکن را در مورد هم، در ذهن‌شان ساخته‌اند. حقیقت آن است که نه قلعه‌نویی نقشه پیچیده‌ای برای سرنگونی کی‌روش در ذهن دارد و نه کی‌روش، به دنبال لطمه زدن به ژنرال از همه روش‌های ممکن است. آنها به هر دلیلی نمی‌توانند در صلح و مدارا باشند اما بدون تردید کنترل چنین جدلی در آستانه جام ملت‌ها، در حوزه وظایف فدراسیون فوتبال قرار دارد. سکوت کی‌روش برابر امیر، می‌تواند مفیدترین واکنش ممکن از سوی این مربی باشد اما کارلوسی که می‌شناسیم، میانه‌ای با سکوت ندارد و از اولین فرصت برای بیان غضب‌آلودترین کلمه‌ها استفاده خواهد کرد. دعوای قدیمی کی‌روش و قلعه‌نویی، حالا وارد فاز جدیدی می‌شود و اثرات آن، خودش را در فوتبال ایران نشان خواهد داد. تیم ملی در ماه‌های بعد از جام جهانی، به جای برگزاری دیدارهای تدارکاتی درجه یک، در زمین حاشیه و جنجال توپ زده و هر کدام از درگیری‌ها، رویای قهرمانی در آسیا را یک قدم به عقب می‌رانند.
دیدگاه تان را بنویسید