در صف گیوتین!

آریا رهنوردشکست سه بر صفر در خانه، نتیجه‌ای نیست که هواداران بایرن‌مونیخ به آن عادت داشته باشند. باواریایی‌ها در همان ۱۵ دقیقه اول بازی با گلادباخ، دو گل از این تیم دریافت کردند و تیر خلاص در دقایق پایانی به طرف‌شان شلیک شد. گلادباخ در ۵۰ تقابل بوندس‌لیگایی با بایرن، فقط سه بار برنده شده بود و هیچ‌کس انتظار نداشت چنین شکست بزرگی را به میزبان قدرتمندش تحمیل کند. تا قبل از نبرد با آگزبورگ، اوضاع برای کواچ در مونیخ عالی پیش می‌رفت. او فصل را با تحقیر تیم سابقش فرانکفورت در بازی سوپرجام آغاز کرد. بعد از هفت برد متوالی در هفت مسابقه در جام‌های مختلف، قرمزها مقابل آگزبورگ متوقف شدند اما به نظر می‌رسید این نتیجه، تنها یک «اتفاق» باشد. شکست در زمین هرتابرلین، ذهنیت‌ها را در مورد کواچ و تیمش تغییر داد و هواداران بایرن را نگران کرد. این تیم در خانه، حتی موفق نشد از ترکیب جوان آژاکس سه امتیاز بگیرد و اگر سیوهای نویر نبود، این مسابقه با پیروزی آژاکس به پایان می‌رسید. جدال با گلادباخ، چهارمین ناکامی متوالی مونیخی‌ها را رقم زد و هواداران باشگاه را به شدت عصبانی کرد. به جز هوادارها، خامس رودریگس نیز از تصمیم‌های سرمربی تیمش عصبانی به نظر می‌رسید. کواچ از بازیکنانش خواسته آستین‌ها را برای جبران این وضعیت بالا بزنند اما شنیده می‌شود که بعضی از مهره‌های تیم، اعتمادشان را به این مربی از دست داده‌اند. عملکرد او در فرانکفورت، شگفت‌انگیز بود اما حالا سوال‌های زیادی درباره توانایی نیکو برای کار کردن در باشگاه‌های بزرگ وجود دارد.

درست مثل بایرن‌مونیخ، رئال مادرید نیز در چهار مسابقه گذشته طعم پیروزی را نچشیده است. کهکشانی‌ها اگرچه فصل را با یک شکست سنگین در سوپرکاپ اروپا آغاز کردند اما به تدریج توانستند به اوج برسند. خرد کردن رم در برنابئو با خلق موقعیت‌های متعدد و البته گل‌زنی شماره هفت جدید باشگاه، برای لوپتگی و تیمش فوق‌العاده بود اما همه چیز از مسابقه در زمین سویا تغییر کرد. رئالی‌ها سه گل از سویا خوردند و در جدال بعدی، با اتلتیکو به تساوی بدون گل رسیدند.

اوضاع هنوز چندان بد به نظر نمی‌رسید اما باختن به زسکامسکو و ۹۰ دقیقه استیصال در لوژنیکی، سیلی محکمی برای سفیدها به شمار می‌رفت. اگر رئالی‌ها با این سه نتیجه تلخ کنار می‌آمدند، باز هم به هیچ قیمتی نمی‌توانستند باختن به دیپورتیوو آلاوس را درک کنند. باختن به تیمی که در هر ۹ بازی گذشته‌اش با رئال، نتیجه را به این تیم واگذار کرده بود و به طور میانگین در هر بازی، 5/3 گل از رئال خورده بود. مشکل این هفته‌های لوس بلانکوس، تنها بد نتیجه‌ گرفتن نیست. آنها بد بازی می‌کنند و در گل‌زنی کاملا ناتوان هستند. رئال مادرید در چهار بازی گذشته، حتی یک گل نیز به ثمر نرسانده است. این اتفاق آخرین بار در سال ۱۹۸۵ رخ داد و بعد از آن، مادریدی‌ها دیگر هرگز چهار بازی متوالی را بدون گل به پایان نرساندند. لوپتگی مسئولیت نتایج بد تیمش را پذیرفته اما این برای طرفداران باشگاه کافی نیست. آنها نگران تیمی هستند که شخصیت برنده بودن را با جدایی زیدان، از دست داده و دیگر نشانی از یک غول تمام عیار ندارد. سرمربی رئال در تابستان به شکل غیرمنتظره‌ای به رئال پیوست و برای این تصمیم، ناچار شد قید تیم ملی و جام جهانی را نیز بزند اما او حالا در معرض دومین اخراج ظرف چند ماه است. تنها شانس بزرگ این مربی، شاید این باشد که بارسا نیز چندان آماده نیست و نتوانسته در صدر جدول فاصله چندانی ایجاد کند. شاید اگر بارسا در اوج قرار داشت، لوپتگی همین حالا به سرنوشت رافا بنیتس دچار شده بود.

همه مشکلات رئال و بایرن، به لوپتگی و کواچ مربوط نمی‌شود. رئال در درجه اول، چوب ضعف خط حمله‌اش بعد از جدایی کریستیانو را می‌خورد. این باشگاه در تابستان به داشته‌هایش اعتماد کرد و به سراغ یک خرید بزرگ نرفت. این اعتماد به نفس، کار دست مادریدی‌ها داد و این تیم را به دردسر انداخت. بایرن نیز بیشتر از تغییر مربی، به یک تغییر نسل و خداحافظی با مهره‌هایی مثل روبن و ریبری نیاز دارد. در فوتبال حرفه‌ای اما مربی‌ها، اولین قربانیان وضعیت بد باشگاه هستند. آژیر خطر برای دو سرمربی رئال و بایرن به صدا درآمده و شاید اولین شکست، آخرین تجربه حضور آنها روی نیمکت دو باشگاه را رقم بزند.