عصر ماقبل طلا!

«تاریک‌ترین زمان شب، درست قبل از سپیده‌دم است و من به شما اطمینان می‌دهم که سپیده‌دم از راه خواهد رسید»؛ جمله معروف فیلم «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» کریستوفر نولان، در آخرین روزهای حضور حمید درخشان روی نیمکت باشگاه، مدام در ذهن هواداران پرسپولیس مرور می‌شد. آنها امیدوار بودند که از این عصر سیاه، به یک دوران طلایی برسند و خیال نمی‌کردند همین تیم بحران‌زده، خیلی زود به یکی از موفق‌ترین پرسپولیس‌های تمام تاریخ تبدیل شود. قبل از برانکو، سرخپوشان روزگار فاجعه‌باری را سپری می‌کردند. علی دایی با اشک از تمرین تیم رفته بود تا حمید درخشان دوشادوش حمیدرضا سیاسی، ناگهان در زمین تمرین تیم آفتابی شود. «تادئو» با وزنی در حد و اندازه یک بوکسور سنگین، بخشی از فهرست تیم به شمار می‌رفت و سوشا مکانی، عادت داشت تا هواداران تیمش را به مرز سکته برساند. برانکو ایوانکوویچ تیمی را تحویل گرفت که زوج دفاعی‌اش، محسن بنگر و رضا نورمحمدی بودند. تیمی که تجربه چهار شکست پیاپی در رقابت‌های لیگ برتر را داشت و حتی مقابل حریفی مثل ملوان «دبل» شده بود. شاید غم‌انگیزترین تصویر آن فصل برای هواداران باشگاه، به دیدار برگشت با ملوان در ورزشگاه آزادی مربوط می‌شد. جایی که انزلیچی‌ها تا دقایق پایانی از حریف پیش بودند و ناگهان داور به سود تیم میزبان پنالتی اعلام کرد. ملوان که با اخراج دروازه‌بانش دیگر تعویضی هم نداشت، مازیار زارع را درون دروازه قرار داد و این هافبک به شکل اعجاب‌آوری، پنالتی گابریل را مهار کرد. قرمزها از چنین شرایط اسفباری، به جایی رسیده‌اند که حالا پرمهره‌ترین تیم غرب آسیا را با یک ضربه پنالتی در زمین خودش شکست می‌دهند.

در زمان ورود برانکو ایوانکوویچ به تهران برای هدایت سرخپوشان، از آخرین قهرمانی این تیم در لیگ برتر هفت سال سپری شده بود. قرمزها آخرین بار در لیگ هفتم با افشین قطبی به قهرمانی رسیده بودند و حالا در لیگ چهاردهم به رقابت می‌پرداختند. آخرین افتخار باشگاه نیز چهار سال قبل با قهرمانی جام حذفی رقم خورد و در این چهار سال، سرخپوشان نتوانستند هیچ جامی به دست بیاورند. پرسپولیس در دام تعویض مداوم مدیر و مربی گرفتار شده بود و احترام‌ و اعتبارش در آسیا را نیز از دست داده بود. سرخ‌ها از زمان آغاز شکل جدید برگزاری لیگ قهرمانان، هرگز نتوانسته بودند در جمع هشت تیم نهایی این تورنمنت قرار بگیرند. زندگی اما بالاخره روی خوشش را به هواداران باشگاه نشان داد. پرسپولیس در لیگ پانزدهم، تا یک قدمی قهرمانی پیش رفت و سرانجام جام را به خاطر تفاضل گل از دست داد اما در هر دو فصل بعدی، با اقتدار کامل روی سکوی اول ایستاد و با اختلاف زیاد، به قدرتمندترین تیم فوتبال ایران تبدیل شد. آنها فصل گذشته به نیمه‌نهایی آسیا رسیدند و از این مرحله کنار رفتند اما این بار با تمام وجود برای عبور از این طلسم مبارزه کردند و در نیمه اول نیمه‌نهایی، نتیجه درخشانی به دست آوردند. عصر برانکو، یک مقطع فراموش‌نشدنی در تاریخ پرسپولیس خواهد بود؛ تیمی خستگی‌ناپذیر با نمایش‌های دلچسب و نتایج درخشان. تیمی که در همین چند سال با تلخ‌کامی‌های زیادی جنگیده و هرگز،  سر خم نکرده است.