یک عضو اتاق بازرگانی عنوان کرد: بیش از یک دهه است که شعار مبارزه با فساد می‌دهیم. همچنین به نظر نمی‌رسد اراده‌ای در مقابله با فساد وجود نداشته باشد و گویا مدیران شناخت کافی و درست از سیستم اجرایی کشور ندارند.

حمید حسینی در گفتگو با ایلنا، در تشریح فساد در سیستم ایران اظهار کرد: از چند سال گذشته درباره دیجیتالی شدن سیستم تخصیص ارز بانک مرکزی صحبت و تاکید شد که دیگر اپراتور انسانی در جریان تخصیص ارز دخالت ندارد و از این پس داده‌ها هستند که فرآیند تخصیص ارز را در سامانه‌های اینترنتی پیش می‌برند، بنابراین تمام فرآیند‌های واردات و صادرت کالا را می‌توان رصد و کنترل کرد و امکان بروز تخلف از بین می‌رود.

او افزود: اما وقتی حتی با وجود دیجیتال شدن سازوکارها تخلف در تخصیص ارز صورت می‌گیرد، نشان می‌دهد همچنان روابط بین افراد و امضاهای طلایی کارساز هستند و می‌توان بدون رعایت ضوابط و چارچوب‌ها امور را پیش برد و انواع سامانه‌های اینترنتی راه‌اندازی شده هم بیشتر کارکرد امنیتی دارند نه اقتصادی. این عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران تصریح کرد: حتی در اخباری که در مورد فساد مالی اخیر در تخصیص ارز به واردات چای منتشر شده اطلاعات ناقص است و در واکنش به این اتفاق بیش از اینکه ریشه‌های وقوع آن بررسی شود، این موضوع دستمایه‌ای برای زیر سوال بردن عملکرد جناح‌های مختلف سیاسی شده و به جای اینکه به چگونگی وقوع رویداد پرداخته شود، در مورد آن بیانیه سیاسی خوانده می‌شود. به یقین دلایل وقوع این رویداد قابل راستی‌آزمایی و قابل کنترل است. تداوم اتفاقاتی از این دست در کشور را سبب از بین رفتن اعتماد عمومی به دولت دانست.

همچنین حمیدرضا حریری، عضو اتاق بازرگانی، در گفتگو با این خبرگزاری، استقرار فرآیندهای تجاری را در سامانه‌های اینترنتی ابزار کافی برای به صفر رسیدن تخلفات مالی ندانست و خاطرنشان کرد: هر سامانه‌ای می‌تواند باگ داشته باشد، آنچه در این موضوع اهمیت دارد نحوه سیاستگذاری است. بنابراین به نظر می‌رسد در کشور اراده و عزم جدی برای مبارزه با فساد وجود ندارد، چون رصد چنین فسادهایی به ویژه وقتی در بستر واردات و صادرات صورت می‌گیرد کار سختی نیست.