یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران در فرهنگسرای نیاوران آغاز به کار کرد. به گزارش هنرآنلاین، مراسم افتتاحیه یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران طی هفته گذشته به صورت مجازی برگزار شد. این دوسالانه در شرایطی آغاز شد که به دلیل محدودیت‌های ناشی از شیوع بیماری کرونا، مراسم افتتاحیه آن لغو و به جای آن تصاویری از چیدمان آثار در فرهنگسرای نیاوران از طریق لایو اینستاگرام برای مخاطبان پخش شد. در همین روز سید مجتبی حسینی، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه هادی مظفری، مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی و هیربد همت آزاد، دبیر دوسالانه، به بازدید از نمایشگاه پرداختند تا آغاز به کار دوسالانه یازدهم سرامیک را رسما اعلام کنند.

حسینی با دیدن آثار این دوره از دوسالانه سرامیک گفت: سفال و ‌‌سرامیک با پیشینه‌ای که در فرهنگ و تاریخ ما دارند نشان‌دهنده پهنه بسیطی است که از ‌‌مردمان کوچه و بازار تا هنرمندان عارف و آگاه را دل‌مشغول داشته است‎.  آثار متنوع بازمانده از گذشته، از آثار رنگین و ارزشمند کاربردی که در ‌‌خانه‌ها یافت می‌شده تا آثاری که زینت‌بخش اماکن مقدس بوده است، گستره فراگیر هنر سفال و ‌‌سرامیک را در زندگی جاری ایران نشان می‌دهد. ‌معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: دوسالانه سفال و سرامیک که بعد از 9 سال وقفه مجدداً کار خود را آغاز ‌‌کرده است در این دوره به‌وضوح نشان می‌دهد که ایران امروز، کشور توانمند و سرمایه‌داری ‌‌است. خصوصا در حوزه هنرمندان و منابع انسانی هنر و به طور خاص‌تر در عرصه ‌‌هنرمندان جوان که رویکرد این بی‌ینال هم توجه به هنرمندان جوان بوده است.‌

هادی مظفری، مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی نیز در این افتتاحیه گفت: خیلی خوشحالم ‌‌که امروز شاهد افتتاح بی‌ینال سرامیک ایران هستیم که با عنوان خودکاوی و بعد از 9 سال ‌‌برگزار می‌شود. او ادامه داد: در عین حال غمی هم در وجود همه ما هست زیرا امروز باید صدها نفر در افتتاحیه ‌‌حضور پیدا می‌کردند و شاهد این زحمت چندین ماهه هنرمندان می‌بودند، اما به خاطر ‌‌گسترش بیماری کرونا ما حضور آنها را در افتتاحیه نداشتیم.

هیربد همت آزاد، دبیر دوسالانه نیز بیان کرد: برنامه‌ریزی و اجرای این دوسالانه در شرایط ‌‌بسیار سختی شکل گرفت و تنگناهای اقتصادی و مشکلات ناشی از تحریم‌ها و ویروس کرونا ‌‌شرایط دشواری را برای مردم و خصوصا هنرمندان ما ایجاد کرد. شاید در وهله اول ‌‌برگزاری دوسالانه در چنین شرایطی امر غیرلازم و غیرمنطقی جلوه می‌کرد؛ اما آن چیزی ‌‌که انجمن هنرمندان سفالگر و کارگروه اجرایی دوسالانه را مصمم داشت که حتما دوسالانه ‌‌در زمان مقرر برگزار شود، کارکرد اجتماعی دوسالانه بود که آن را فراتر از کارکردهای هنری آن ‌‌در نظر گرفتیم.‌