در عکس‌های کرونایی تأثیر فاصله‌گذاری اجتماعی دیده می‌شود

عکاس و مدرس عکاسی گفت: بیشتر عکاسان در مدت شیوع کرونا آنقدر به دنبال بیماری و حواشی آن بودند که نتوانستند رمزهای موجود در این اتفاق را بازگشایی کنند.

سرویس تجسمی هنرآنلاین: بهنام صدیقی، درباره فعالیت‌های اخیر خود گفت: در دوران شیوع کرونا به دنبال تعریف پروژه خاصی برای عکاسی با این موضوع نبودم، اما به طور شخصی و در زندگی روزمره عکاسی‌هایی مرتبط با شرایط فعلی انجام دادم. با این حال بیش از عکاسی، به فکر و تحلیل ماجرا و بررسی تأثیرات آن پرداختم و چیزهایی که تا آن زمان کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت را بررسی کردم.

صدیقی ادامه داد: ما عکاسانی که کار مستند انجام می‌دهیم همیشه با فضای بیرون ارتباط داریم، اما وقتی محدود به فضای خانه و قرنطینه شدیم، مجبور بودیم فضای اطراف خود و چیزهای تکراری که آدم شناخت زیادی از آنها دارد اما به دلیل مشغله زیاد به آنها توجه نکرده است را دوباره ببینیم و از آنها عکاسی کنیم.

این عکاس ادامه داد: در رفت‌وآمدهایی که در شهر داشتم نیز به عکاسی پرداختم و آنچه در فضای شهری بیشتر توجه مرا جلب کرد، آدم‌ها و شکل ظاهری مراقبت‌هایی بود که برای پیشگیری از کرونا انجام می‌دادند.

این روزها در فروشگاه‌ها، تاکسی‌ها، پوشش مردم و... انواع پوشش‌ها و لوازم مراقبتی را می‌بینم که شکل آنها برایم مهم است، چون احساس می‌کنم اینها به لحاظ فرهنگی ویژگی‌های خاصی دارند که ممکن است در کشورهای دیگر و یا حتی در شهرهای مختلف ایران تغییر شکل دهند. به عنوان مثال عده‌ای از لوازم آماده بهره می‌گیرند و عده دیگر خود به ساخت لوازم محافظ می‌پردازند.