سفر به سمیرم شهر هزار چشمه
آب ملخ واقعا دشمن ملخ‌هاست
آرزو احمدزاده ، راهنمای طبیعت‌گردی
در یکی از سفرهایمان به استان اصفهان، بر آن شدیم سری به شهر هزار چشمه این استان زیبا یعنی شهر سمیرم بزنیم. سمیرم در جنوب اصفهان و در دامنه‌های دنا واقع شده‌است. پس پر بیراه نیست پر آب و به هزار چشمه معروف باشد. طبق معمول صبح روز پنجشنبه راهی اصفهان شدیم و نهار را در کنار زاینده رود خوردیم. استراحت کوتاهی کردیم و از خنکای زاینده رود لذت بردیم و به سمت سمیرم حرکت کردیم. به شهر سمیرم که رسیدیم، به سمت آبشار سمیرم رفتیم.
این آبشار که آن را عروس زاگرس نیز می‌نامند، یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های طبیعی سمیرم محسوب می‌شود و در ۴ کیلومتری شرق سمیرم و در یک دره واقع شده و با شکوه تمام از میان دو دیواره سنگی به پایین فرو می‌ریزد. سکوهایی در اطراف آبشار وجود دارند که بهترین مکان برای برپا کردن کمپ و شب‌مانی است و ما نیز شب را با صدای آب به صبح رساندیم. لذت خوردن صبحانه کنار آبشار بلند 35 متری در حالی که باد قطرات ریز آب را روی صورتت می‌نشاند به واقع وصف ناشدنی است. بعد از صرف صبحانه به سمت پارک دریاچه رفتیم که در داخل شهر سمیرم واقع شده‌است. این پارک مکانی است آرام با دریاچه‌ای نیلگون در میان درختان قد برافراشته با منظره‌ای تماشایی از کوه با صلابت دنا. قایق‌هایی در اطراف دریاچه بود که بهترین تفریح برای کودکان محسوب می‌شد. پدرها و کوچکترها مشغول قایق سواری شدند و ما نیز از فرصت پیش آمده استفاده کردیم و نهار را آماده کردیم. بعد از نهار گشتی در شهر سمیرم زدیم. در ابتدا به سراغ مسجد جامع شهر رفتیم چرا که شبستان این مسجد معروف است. این شبستان با تمام شبستان‌های مساجد فرقی بارز دارد و آن هم این است که شبستان مسجد سمیرم در عمق 4 متری زمین و در فضایی به مساحت ۲۰۰ مترمربع به‌صورت چهار طاق با سقف‌های گنبدی شکل و قوس‌های متفاوت ساخته شده است و مسجد روی آن بنا شده است. بعد از مسجد به سراغ حمام قدیمی خانعلی رفتیم که پس از بازسازی تبدیل به موزه مردم‌شناسی شده است. البته در اطراف این حمام تاریخی، چندین آسیاب مخروبه نیز وجود دارد که چیز زیادی از آن‌ها باقی نمانده است. شب را در سمیرم منزل یکی از اقوام گذراندیم. خب شنبه نیز تعطیل بود و بهترین فرصت که مکان‌های بیشتری را ببینیم. صبح این شنبه را برعکس تمامی شنبه‌های تقویم با لبخند شروع کردیم و به همراه دوستان و میزبان‌مان به سمت روستای آب ملخ رفتیم. همیشه عکس‌هایی که از آبشار آب ملخ دیده بودم به گونه‌ای بود که فکر می‌کردم عکاس در تنظیمات دوربین دست برده است که اینقدر آب سبز است اما بعد از رسیدن به اینجا فهمیدم که عکس‌ها عین واقعیت است. این آبشار دو طرفه شاهکار طبیعت است و از هر دو طرف آن آب جریان دارد.
صدها سال قبل تکه سنگ بزرگی در مسیر رودخانه افتاد و جریان آب را مسدود کرده است؛ اما آب با قدرت فرسایش خود به تدریج مسیری تونل‌مانند به طول ۸۰ متر در میان سنگ ایجاد کرده است و امروزه آب چشمه‌های موجود در کوه‌ها و صخره‌های اطراف این تونل طبیعی، از دو طرف دیواره‌های شمالی آن به پایین می‌ریزد. خزه‌ها فرش مخملی سبزی بر دیواره‌های تونل‌ها گسترانیده‌اند و رقص خزه‌ها بر اثر حرکت آب روی آن‌ها، منظره‌ای خلق می‌کند که هیچ وقت از دیدن آن سیر نمی‌شوید. جالب است آب این آبشار دشمن ملخ‌ها و آفات است و به همین دلیل آن را آب ملخ نامیده‌اند. هرچند که از زیبایی اینجا سیر نمی‌شویم اما باید راه بازگشت را در پیش بگیریم.
دیدگاه تان را بنویسید