دردسرهای دانشجومعلمانی که به داد کمبود معلم رسیدند

آموزش و پرورش آغاز سال تحصیلی جاری را با مشکلات گسترده‌ای در زمینه کمبود معلم آغاز کرد و راهکارهای متفاوتی برای حل این مسئله اندیشیده شد و استفاده از ظرفیت دانشجو معلمان یکی از این راه حل‌ها بود. این ایده گرچه باری از دوش آموزش‌وپرورش برداشت، ولی برای ورودی‌های ۹۹ دانشگاه فرهنگیان که آغاز رسمی کار خود در مدارس را در چنین شرایطی شروع کردند، دردسرهایی به دنبال داشته است. 

 کسورات ۴۵ درصدی

پدرام یکی از دانشجومعلمان ورودی ۹۹ در یکی از رشته‌های دبیری در مورد مشکلات خود پس از حضور در کلاس درس به عنوان معلم و تحصیل غیرحضوری به ایلنا گفت: با آغاز سال تحصیلی جدید ما فقط یک ماه در دانشگاه بودیم و اعلام شد که برای رفع کمبود معلم، باید به کلاس‌های درس اعزام شویم و از همان ابتدا این بلاتکلیفی وجود داشت که حضور در کلاس‌های درس برای ما دانشجومعلمان چگونه خواهد بود؟ در این شرایط بودیم که اعلام کردند کلاس‌های دانشگاهی دانشجومعلمانی که ابلاغ گرفته‌اند و قرار است سرکلاس حاضر شوند، غیرحضوری شده است. 

پدرام در ادامه تصریح کرد: طبیعتا ما این ترم در دانشگاه حضور نداشتیم و به ما گفته شد که شما ۲۰ روز در مهرماه از خوابگاه استفاده کرده‌اید، البته میزان حضور ما اینقدر نبود و شاید یک هفته در خوابگاه ساکن بودیم و بعد ابلاغ گرفتیم و برای کمک به کمبود معلم، راهی کلاس‌های درس شدیم. به ما وعده داده بودند که پول خوابگاه مهرماه از ما کسر نمی‌شود، اما نه تنها از این پول نگذشتند، بلکه آبان ماه و آذرماه نیز از ما ۴۵ درصد کسر می‌کنند. 

چالش تدریس

این دانشجومعلم در مورد آمادگی برای حضور ناگهانی در مدرسه و تدریس اظهار کرد: ما در این مدت از این جهت که آمادگی حضور در کلاس نداشتیم، دچار چالش نشدیم، بلکه چالش اصلی عقب بودن دانش‌آموزان از درس و کمبود وقت بود. یک ماه از سال تحصیلی گذشته بود و ما همان ابتدای امر، بالغ بر یک ماه از بودجه‌بندی آموزش و پرورش عقب بودیم. تدریس دانشجومعلمان و هر معلم تازه کاری طبیعتا باید به شیوه‌ای باشد که در فرصت کوتاه، دانش آموزانش را به بودجه‌بندی آموزش و پرورش برساند. 

همزمانی امتحانات مدرسه و دانشگاه

این معلم در پاسخ به سوالی در خصوص نگرانی اصلی‌اش گفت: مشکل اساسی اینجاست که امتحانات مدرسه با امتحانات دانشگاهی خودم در دانشگاه نیز هماهنگ نیست و تازه اگر بتوانم از مدرسه مرخصی بگیرم و برای امتحانات به تهران بیایم، دوباره حدود ۱۰ روزی از کلاس درسم در مدرسه عقب می‌افتم و این به ضرر دانش آموزان خواهد بود. 

 ۱۲ ساعت کار موظفی و ۶ ساعت دریافتی!

متین دانشجو معلم دیگری در این باره گفت: از دانشگاه پرسیدیم که آیا می‌توانیم ابلاغ شهر خودمان را بگیریم که دانشگاه نیز ما را راهنمایی نمی‌کرد و توضیح نمی‌دادند کدام حالت برای ما بهتر است؟ در نهایت ما به شهر خودمان برگشتیم و ابلاغ ۱۲ساعته‌ای برای کار در مدارس شهر خودمان دریافت کردیم و بعد گفتند ۶ ساعت از آن ۱۲ ساعت موظفی، کارورزی ۳ شما حساب می‌شود و عملا قرار نیست که حقوقی بابت آن ۶ ساعت دریافت کنیم. 

صدمه حرفه‌ای

این دانشجومعلم در ادامه افزود: حالا ما در این شرایط تدریس خودمان را می‌کردیم و تازه داخل مدارس جا افتاده بودیم که به ما گفتند امتحانات شما قطعا حضوری است و باید به تهران برگردید! برخی اساتید فقط دو هفته از ترم را کلاس غیرحضوری برگزار کردند و بعضی از آن‌ها مدام زمان برگزاری کلاس را جابه‌جا می‌کردند و ما هم نمی‌توانستیم در ساعت مدرسه در کلاس حاضر شویم. متین تاکید کرد: هیچ کس ما را درک نمی‌کرد و وقتی به اساتید می‌گفتیم ما سر کلاس در مدرسه هستیم و نمی‌توانیم در کلاس آنلاین دانشگاه خودمان حاضر شویم، برخی از آنها می‌گفتند باید حضور شما در کلاس زده شود! عملا به هیچ مبحث علمی توجه نداشتند و کسی نگران نبود که ما از نظر علمی به عنوان معلم صدمه می‌بینیم. انگار که فقط حضور در کلاس درس مهم است!