انجمن جامعه باستان‌شناسی ایران درخصوص تخریب «بافت تاریخی شیراز» هشدار داد.

به گزارش ایلنا، جامعه باستان‌شناسی ایران در بیانیه‌ای درخصوص تخریب «بافت تاریخی شیراز» هشدار داد.

در بخشی از بیانه این تشکل آمده است: بافت‌های تاریخی شهرهای ایران، از ارکان اساسی پیکرۀ فرهنگی و تمدنی ایران و بهترین حوزه شکل‌یابی تحولات فرهنگی و تاریخی به شمار می‌آیند. این بافت‌ها و بقایای معماری و شهری که راوی تاریخ و فرهنگ و اجتماعی شدن ما هستند و می‌توانند در شکل‌دهی به آینده نیز نقش ویژه‌ای داشته باشند، بی‌دفاع و بی‌پناه، فراوان و پی درپی، در بی‌توجهی مدیران و مسئولان میراث فرهنگی کشور، امروزه با عناوینی چون «بافت‌های فرسوده و ناکارآمد» و زمینه «ناهنجاری‌های اجتماعی» و یا حتی عناوینی دینی و مقدس، بازیچه سوداگرانی شده‌اند که تنها در اندیشه انباشت ثروت خویش‌اند.

در بخش دیگری از این بیانیه با اشاره به این مطلب که مسئولان، آگاهانه و پرسش برانگیز از ثبت بافت گسترده و ارجمند تاریخی شیراز در فهرست آثار ملی سرباز می‌زنند، آمده است: از قضا طرح پیشنهادی برای ثبت آن سال‌ها پیش آماده شده است و ادارۀ کل میراث استان فارس و معاونت میراث فرهنگی کشور (اداره کل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی) در دریافت کردن و وصول آن دوگانه سخن می‌گویند. خانه‌های تاریخی عموماً ثبت آثار ملی نشده و یا خانه‌های ثبتی به سادگی تخریب شده‌اند. آنچه امروزه روشن شده است، مدیران و متولیان میراث فرهنگی و آثار تاریخی و شهری شیراز در سالهای گذشته، دیده بر این آسیب‌ها و تخریب‌ها بسته‌اند.

این تشکل باستان‌شناسی در ادامه با اشاره به این موضوع که‌ «گذر از وظایف سازمانی و قانونی و «ترک فعل» با پرهیز از ثبت مجموعۀ بافت تاریخی شیراز در فهرست آثار ملی و هموار کردن راه تخریب و ویرانی این مجموعه یک مسئله جدی است و لازم است به آن رسیدگی شود»، نسبت به سرنوشت مشترک تخریب‌ و سودایی شدن بازار بافت‌های تاریخی کشور هشدار داده است.

و در پایان بیانیه نیز آمده است: جامعه باستان‌شناسی کشور با تأکید بر ضرورت پرهیز از تخریب این مجموعه و حفاظت آن، بر لزوم ثبت سریع آن در فهرست میراث ملّی بر اساس دیدگاه‌های تخصصی و کارشناسی تأکید دارد. بررسی طرح و ارائه نظر کارشناسی می‌بایست توسط کارشناسان سالم و کاردان انجام پذیرد و در آن مدیرانی که رد و نشان بی‌مسئولیتی و سودجویی و همراهی آن‌ها در تخریب این آثار ارزشمند دیده می‌شود و همچنان در امور آن دخیل هستند، کنار گذاشته شود.