محبوبه ولی، روزنامه نگار

احتمالا علی لاریجانی مانند هر مرد سیاسی دیگری علاقه‌ای به حاشیه‌هایی که او را به دردسر بیندازد یا دست‌اندازی در برابر سیاست‌های او باشد، ندارد. عملکرد او نیز این احتمال را تایید می‌کند. لاریجانی در مقایسه با روسای دو قوه دیگر کمتر حرف می‌زند و بیشتر ترجیح می‌دهد به دور از سخنرانی‌های جنجالی به کرسی ریاست خود تکیه بزند و در آرامش سیاست مطلوب نظر خود را پیش ببرد.

اما مگر می‌شود رئیس یکی از قوای سه‌گانه کشور بود و زیر ذره‌بین و نقادی دیگر سیاسیون نرفت. به ویژه که این روزها از آقای رئیس به عنوان یکی از گزینه‌های جدی ریاست‌جمهوری 1400 نیز یاد می‌شود. 

ریاست 10 ساله لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی، منتقدان سرسختی برایش تراشیده است. او که زمانی سیاستمداری اصولگرا شناخته می‌شد، حالا نه اصولگراست و نه اصلاح‌طلب و در عین حال در حوالی دولت قدم می‌زند. همین قدم‌زدن در حوالی دولت اعتماد بسیاری از سیاسیون را از او گرفته است. لاریجانی متهم است به اینکه برجام را در عرض 20 دقیقه تصویب کرده، برای تصویب لوایح استعماری دیگر همچون  FATF نیز می‌کوشد و البته همه خواست‌هایش را در مجلس با چوب جادوی «لابی» پیش می‌برد. 

هنر اعتدال! 

طیفی که این انتقادات را به او دارند، کم‌شمار نیستند. یکی از آنها علیرضا زاکانی، عضو شورای مرکزی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی است که خود نیز نماینده ادوار هفتم تا نهم مجلس شورای اسلامی بوده است.

در ماه‌های گذشته او به کرات انتقاداتی جدی را متوجه علی لاریجانی کرده است. اواسط پاییز ویدئویی از او منتشر شد که در آن می‌گفت «مجلس ما، مجلس یک نفره است» و پُر واضح بود که منظور زاکانی از آن یک نفر، علی لاریجانی است.

لاریجانی در سال‌های اخیر به‌عنوان سیاستمدار میانه‌رویی شناخته شده که با حرکت روی طناب اعتدال، ارتباط خود با هر دو طیف سیاسی کشور را حفظ می‌کند. زاکانی اما روایت دیگری از این اعتدال دارد؛ او در این باره گفته بود: «لاریجانی با یک گروه اقلیت، دو گروه اکثریت در مجلس را اداره می‌کند.» زاکانی که به کنایه از این شیوه لاریجانی به عنوان «هنر» یاد کرد، توضیح داده بود: «وقتی می‌خواهند رئیس مجلس انتخاب کنند، خودش را می‌چسباند به اصولگراها و می‌شود رئیس. در موارد دیگر هم خودش را می‌چسباند به گروه دیگر. این هم یک هنری است.»

از نمایندگان مجلس دهم نیز شمار کسانی که دل خوشی از ریاست لاریجانی ندارند و هرازگاهی سفره دلشان را باز می‌کنند، کم نیستند، اما تازه‌ترین دردسر و حاشیه برای آقای رئیس از سوی علیرضا زاکانی است.

افشاگری سیاسی یا غرض‌ورزی سیاسی؟

سه‌شنبه هفته گذشته در یکی از آن مناظره‌های کمیاب عرصه سیاسی ایران، علیرضا زاکانی و مصطفی تاجزاده در محلی در نزدیکی دانشگاه تهران، کنار هم نشستند و مناظره پرشوری را رقم زدند. مناظره‌ای که چندین ساعت به طول انجامید. در طی آن ادعاهای متعددی مطرح شد و از خیلی‌ها نام برده شد که اتفاقا یکی از آنها علی لاریجانی بود.  

در بخشی از این مناظره زاکانی خطاب به تاجزاده گفت: «مجلس هشتم و نهم دست ما نبود دست دوست شما آقای لاریجانی بود، امروز آقای لاریجانی مسیری می‌رود که مسیر شماست.» زاکانی پیش‌تر هم درباره لاریجانی گفته بود که او نگاه به خارج دارد و مجلس را هم با همین نگاه اداره می‌کند. 

تاجزاده در مناظره به زاکانی پاسخ داده بود:«تفکر کنید چه شد که اصولگرا‌ها به سمت ما آمدند؟ هیچ کس به اندازه لاریجانی مقابل اصلاح‌طلبان نایستاد. علی مطهری سال ۸۲ نامه‌نگاری می‌کرد با من که اصلاح‌طلبان ال و بل هستند و حالا این چنین شده است. فکر کنید چه شده که از شما جدا می‌شوند. اکرمی، ناطق نوری و هاشمی رفسنجانی هم همین طور.»

دو روز بعد برخی رسانه‌ها نوشتند که زاکانی در آن مناظره که مربوط به ماجراهای کوی دانشگاه در دولت محمد خاتمی بود، مدعی شده است علی لاریجانی خواستار ابطال انتخابات ریاست جمهوری سال 1376 بوده است.

می‌توان گفت پس از وقایع سال 88، درخواست ابطال انتخابات تقریبا نوعی اَنگ برای سیاسیون به شمار می‌رود؛ درخواست ابطال انتخابات یعنی رد پایی از تخلف، تقلب، دروغ و داستان‌های دنباله‌دار دیگر که قطعا هیچ سیاستمداری علاقه ندارد به ورطه آنها بیافتد؛ اما از آن جا که لاریجانی روزگاری در جبهه مقابل اصلاح‌طلبان، همسنگر اصولگرایان بود، بسیاری می‌توانند ادعای زاکانی را باور کنند.

می‌توان گفت پس از وقایع سال 88، درخواست ابطال انتخابات تقریبا نوعی اَنگ برای سیاسیون به شمار می‌رود؛ درخواست ابطال انتخابات یعنی رد پایی از تخلف، تقلب، دروغ و داستان‌های دنباله‌دار دیگر که قطعا هیچ سیاستمداری علاقه ندارد به ورطه آنها بیافتد

عده‌ای دیگر اما این ادعا را صرفا یکی از فنون ناپسند رقابت‌های سیاسی می‌دانند. لاریجانی واکنش به این اظهارات نداشته است، اما سایت مجلس روز گذشته به نقل از یک منبع آگاه که معلوم نیست چرا نخواسته نامش فاش شود! به این موضوع واکنش نشان داد.

این سایت نوشت: «یک منبع آگاه در خصوص اظهارات زاکانی مبنی بر اینکه در انتخابات ریاست جمهوری سال 1376، لاریجانی درخواست ابطال انتخابات را کرده است به خانه ملت گفت: این گفته‌ها دروغ و تهمت است و باعث تاسف است که برخی برای رسیدن به اهداف و اغراض سیاسی خود پایبند به امور دینی، اخلاقی و انسانی نیستند.» 

خبرگزاری فارس با انتشار فایل صوتی اظهارات زاکانی، نوشت که وی اصلا چنین ادعایی را نداشته و روایت ناقصی از گفته‌های او منتشر شده است. فارس با تیتر «تکذیبیه برای سخنی که گفته نشد» نوشت: «زاکانی در اظهارات خود لاریجانی را جدا کرده و تأکید می‌کند که منظور وی، ناطق است؛ این همان قسمتی است که برخی رسانه‌ها یا آن را ندیده‌اید یا نخواسته‌اند ببینند.» 

لاریجانی اما واکنشی به این خبرها نداشته است. او همچون گذشته به نبردهای سیاسی این‌چنینی تن نمی‌دهد و با سیاست خاص خود، اوضاع را مدیریت می‌کند اما در عین حال چنین حاشیه‌هایی درباره او حاکی از این است که علی لاریجانی برای هرگونه ارتقای سیاسی با سد بزرگی از این حاشیه‌ها و مخالفانش رو به رو خواهد بود.