توپ در زمین ایران است

چندین مقام آمریکایی به طور هماهنگ اعلام کردند که کاخ سفید در حال بررسی متن پیشنهادی اتحادیه اروپا است و ایران را مسئول تاخیر در احیای برجام و به سرانجام نرسیدن مذاکرات معرفی کردند.

به گزارش ایسنا، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اشاره به بررسی سریع متن پیشنهادی اتحادیه اروپا گفت: وقفه‌ای  ایجاد شده، مدت زمانی طول کشیده و نتوانسته‌ایم در این فاصله به بازگشت دوجانبه به پایبندی به برجام دست پیدا کنیم، ما دلیل ایجاد آن نبوده‌ایم‌. یک کشور بوده که از بازگشت به پایبندی به برجام خودداری کرده است. این کشور ایران است. ما با صراحت گفته‌ایم که آماده بازگشت به پایبندی به برجام هستیم، با فرض این که ایران هم همین کار را بکند. ما این پیام را به طور غیرعلنی و غیرمستقیم به ایران هم داده‌ایم.

ندپرایس افزود: از ماه مارس یا بعد از آن نشانه‌ای از سوی ایران ندیده‌ایم که آماده اتخاذ تصمیم سیاسی لازم برای بازگشت به پایبندی به برجام باشند. به همین دلیل است که ما به طور یکسان برای سناریوهایی که در آن‌ها برجام داریم و سناریوهایی که برجامی در کار نیست، آماده می‌شویم.

از سویی جان کربی، هماهنگ کننده ارتباطات استراتژیک در شورای امنیت ملی کاخ سفید، در یک نشست خبری در خصوص مذاکرات احیای برجام، توپ را به زمین ایران انداخت و گفت تهران مسئول به نتیجه نرسیدن توافق هسته‌ای است. هماهنگ کننده ارتباطات استراتژیک در شورای امنیت ملی کاخ سفید افزود: مذاکرات برای حصول یک توافق جدید با ایران تقریبا کامل شده است اما این، مسئولیت ایران است که توافق را بپذیرد یا نه.

همچنین رسانه‌ها گزارش کردند که رابرت مک‌گورک، هماهنگ‌کننده خاورمیانه کاخ سفید، هفته گذشته به گروهی از کارشناسان اندیشکده‌ها گفته که «بسیار بعید» است که توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران در آینده نزدیک احیا شود. مک گورک گفت که دلیل عدم احیای توافق هسته‌ای این است که ایرانی‌ها قادر به تصمیم گیری نیستند.

مک گورک گفت نظریه او این است که ایران از آمریکا می‌خواهد «چیزی به توافق اضافه کند» تا در تحولات داخلی به آنها کمک کند، اما «ما این کار را انجام نمی‌دهیم».

مک گورک گفت که دولت بایدن قصد دارد از تحریم ها و انزوای دیپلماتیک علیه ایران استفاده کند، «اما قصد ندارد به بیهوده اوضاع را تشدید کند» و از زور تنها به عنوان آخرین چاره استفاده می کند. او گفت که اختلاف دیدگاه‌ها با اسرائیل در مورد حمله نظامی نیست، بلکه به این موضوع مربوط می‌شود که آیا ایالات متحده همچنان باید برای احیای توافق هسته‌ای 2015 تلاش کند یا به فشار برای یک توافق طولانی‌تر و قوی‌تر روی آورد.