شرایط محیط کسب و کار در کشور در زمستان 1401 به نامساعدترین سطح خود در سه سال اخیر رسیده و آمار نشان می‌دهد روند رشد نقطه‌ای در این متغیر نیز مسیری صعودی را پیموده است.

به گزارش اکو ایران، مرکز پژوهش‌های اتاق ایران از ابتدای سال 1396 تاکنون به بررسی وضعیت محیط کسب و کار برای تشکل‌های اقتصادی می‌پردازد. این محیط برای بررسی به دو دسته مهم اقتصادی و نهادی تقسیم می‌شود. عوامل محیط اقتصادی شامل محیط اقتصاد کلان، محیط مالی، ساختار تولید و محیط جغرافیایی و عوامل محیط نهادی شامل محیط سیاسی، محیط حقوقی، محیط فرهنگی و محیط آموزشی و علمی، محیط فناوری و نوآوری و ساختار دولت می‌شود.

در همین رابطه شاخص مذکور در بازه صفر تا ده بوده و هر چه بالاتر باشد به معنای آن است که مولفه تاثیرگذار بر وضعیت محیط کسب و کار اثرگذاری بیشتری داشته و در نتیجه این محیط را برای کارآفرینان نامساعدتر کرده است. طبق این گزارش، در زمستان 1401 شاخص محیط کسب و کار برابر با 6.11 بوده که بالاترین سطح را پس از سال 1398 به ثبت رسانده است. این متغیر زمانی که بالاتر باشد نشان‌دهنده وضع نامطلوب‌تر محیط کسب و کار دارد. مقایسه آن با موقعیت مشابه خود در سال گذشته نیز نشان می‌دهد در این مدت حدودا 4.8درصد بر شاخص مذکور افزوده شده است.

روند رشد نقطه‌ای نشان‌دهنده آن بوده که پس از آن که در سال 1397 و با شروع تحریم‌ها وضعیت کسب و کار به شرایط دشواری دچار شده، به مرور در سال‌های بعد موقعیت بهتری پیدا کرده است. اکنون اما آمارها نشان از نامساعدتر شدن شرایط دارد. تفکیک بخش‌های اقتصادی نیز نشان می‌دهد این شرایط در بخش خدمات بدتر شده است. بررسی بخش‌های مهم اقتصادی (صنعت، کشاورزی و خدمات) نشان می‌دهد وضعیت محیط کسب و کار در هر سه شاخه کلان اقتصادی رشدی بیش از 5درصد را رقم زده است. به عبارت دیگر محیط کسب و کار در کشاورزی خدمات و صنعت نامساعدتر از زمستان سال قبل شده است. در این میان وضعیت کسب و کارهای خدماتی با رشد 6.65درصدی نامساعدتر از بقیه بوده است. به منظور بهبود شرایط کسب و کار برای کارآفرینان و بهتر شدن بهره‌وری نیروی کار و سرمایه، سیاست‌گذار باید به مولفه‌های تاثیرگذار بر بدتر شدن این روند توجه داشته و این وضعیت را بهتر کند.