هادی ابوی، دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران

 

این روزها باز هم بحث افزایش سن بازنشستگی در برنامه هفتم توسعه مطرح شده است.

باید گفت این پیشنهاد در ادوار مختلف مطرح شده است ولی متاسفانه برنامه‌ریزان و پیشنهاددهندگان به اصل مساله توجه نمی‌کنند و بدون آنکه نظر تشکل‌های مربوطه را بگیرند، برای بازنشستگان یا کارگران تصمیم می‌گیرند.

برخی موضوعات نظیر بازنشستگی در جامعه به خصوص جامعه کارگری و بازنشستگان حساسیت بسیاری دارد. ما نمی‌توانیم برای کارگری که ۳۰ سال قبل با تامین اجتماعی قرارداد بسته و ماهانه از حقوقش به صندوق تامین اجتماعی حق بیمه واریز کرده تا در دوران بازنشستگی از آن استفاده کند، تصمیم بگیریم.

طبق قانون برای افرادی که دارای سوابق بالا هستند و حتی کسانی که سابقه ۵ سال در تامین اجتماعی دارند، چنین طرح‌هایی قابل اجرا نیست چون قرارداد سال‌های قبل بسته شده است مگر برای کسانی که به تازگی می‌خواهند وارد بازار کار شوند و بیمه‌پردازی داشته باشند.

معتقدم برای حفظ و پایدارسازی منابع صندوق‌ها باید راهکارهای دیگر را در پیش گرفت و نباید به این دلیل حقوق بیمه‌شدگان را تضییع و بر خلاف نظر و میل آنها سن و سابقه بازنشستگی را تغییر داد چون بیمه‌شدگان برای آینده خود برنامه‌ریزی کرده‌اند.

البته قانون تامین اجتماعی در برخی موارد نیاز به اصلاح دارد و ما هم قبول داریم ولی در بحث افزایش سن بازنشستگی می‌توان در اصلاحات مربوطه قید کرد که بازنشستگی تا ۳۰ سال قطعی و از ۳۰ سال تا ۳۵ سال اختیاری است و در صورت تغییر سن و سابقه این طرح را برای افراد شغل اولی و کسانی که به تازگی وارد بازار کار شده‌ و مشمول بیمه‌پردازی شده‌اند، پیاده‌سازی کرد.

همچنین باید گفت اگر بدهی‌های دولت به تامین اجتماعی پرداخت شود نیازی به ارائه چنین طرح‌ها و پیشنهاداتی نیست. اگر سود بانکی بدهی‌ها را محاسبه کنیم رقمش بیش از اصل بدهی می‌شود ولی متاسفانه چون پرداخت بدهی در ید دولت است آن را پیگیری نمی‌کنند ولی اصل بیمه‌شدگان را فراموش می‌کنند و بدون مشورت با تشکل مربوطه یا رضایت فرد بیمه‌شده درصدد افزایش سن و سابقه برمی‌آیند.

در پایان باید گفت که منابع صندوق تامین اجتماعی، بین‌النسلی و متعلق به همه کارگران است و جامعه کارگری نسبت به مساله بازنشستگی حساس است. البته ایرادی ندارد که ورودی‌های جدید هم سر سفره تامین اجتماعی بنشیند اما می‌گوییم منابع سازمان تامین اجتماعی از محل واریز حق بیمه‌های کارگران به دست آمده و قطعا آنها باید از منافع بیشتری برخوردار باشند. کارگر در آغاز کارش بیمه اجباری است ولی هنگام بازنشستگی، هزار و یک تبصره و ماده در قانون وجود دارد تا نتواند از حق قانونی خود بهره‌مند شود.

 

 

 

کپی شد