بررسی فاصله نرخ بیکاری استان‌ها در ۶ سال گذشته از ابتدای دهه ۹۰ حاکی از آن است که کمترین شکاف مربوط به سال ۹۳ به میزان ۸.۸درصد و بیشترین شکاف نیز مربوط به سال ۹۵ با نرخ ۱۴.۷درصد است.

به گزارش مهر، شکاف بیکاری استان‌ها نشان‌دهنده فاصله بالاترین نرخ بیکاری با پایین‌ترین نرخ بیکاری استان‌ها در یک سال است که این شاخص از تفاضل بالاترین نرخ بیکاری با پایین‌ترین نرخ به دست می‌آید.

آمار مقایسه‌‌ای پایین‌ترین نرخ بیکاری با بالاترین نرخ بیکاری استان‌ها به استناد یافته‌های مرکز آمار ایران طی ۶ سال اخیر حاکی از آن است که طی سال‌های ۹۰ تا ۹۶ بیشترین شکاف نرخ بیکاری در بین استان‌ها مربوط به سال ۹۵ است به این ترتیب که در این سال بالاترین نرخ بیکاری با ۲۲درصد مربوط به استان کرمانشاه و پایین‌ترین نرخ بیکاری نیز مربوط به استان مرکزی با نرخ ۷.۳ درصد بود، بنابراین شکاف مطلق نرخ بیکاری در این سال معادل ۱۴.۷درصد بود. به عبارتی می‌توان گفت، در سال ۹۵ نرخ بیکاری استان کرمانشاه به عنوان پربیکارترین استان کشور نردیک به سه برابر استان مرکزی به عنوان کم‌بیکارترین استان کشور بوده است.

همچنین کمترین شکاف نرخ بیکاری در دهه اخیر مربوط به سال ۹۳ است. در این سال نیز استان کرمانشاه در صدر بیکارترین استان کشور با نرخ 15.7درصد نرخ بیکاری قرار داشت و استان کرمان با نرخ بیکاری ۶.۹درصد کمترین بیکار کشور را به خود اختصاص داده بود که شکاف بیکاری در این سال ۸.۸ درصد بود.

روند نرخ بیکاری در سال‌های مورد بررسی نشان می‌دهد، از ابتدای دهه ۹۰، نرخ بیکاری کشور در سال ۹۵ با ۱۲.۴درصد بالاترین میزان را به خود اختصاص داده و این در حالی است که در همین سال ۴۲درصد استان‌ها معادل ۱۳ استان، دارای نرخ بیکاری بالاتر از میانگین کشوری دارند. در سال ۱۳۹۴ نیز، ۶۱درصد استان‌های کشور دارای نرخ بیکاری بالاتر از میانگین نرخ بیکاری کل کشور داشته‌اند. بر این اساس، کمترین نرخ بیکاری در سال‌های مورد بررسی مربوط به سال ۹۲ به میزان ۱۰.۴درصد بوده است که در این سال، ۴۸درصد از استان‌ها دارای نرخ بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری کشور بوده‌اند

 

کپی شد