تمایل اندک کارفرمایان برای استقرار تشکل‌های کارگری در محیط‌های کاری

براساس نتایج یک پژوهش تعداد تشکل‌های کارگری در سال گذشته بیش از پنج درصد رشد داشته و بیشترین سهم به نمایندگان کارگری اختصاص دارد. تعداد بیشتر نمایندگان کارگری از انجمن‌های صنفی و شوراهای اسلامی کار بیانگر این مسأله است که کارفرمایان به انتخاب نماینده کارگران در کارگاه تمایل بیشتری دارند.

گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره تعداد تشکل‌های کارگری در سال گذشته نشان می‌دهد که تعداد سازمان‌های کارگری دارای مجوز، ۹۵۸۲ مورد بوده که نسبت به سال قبل ۵.۵درصد افزایش داشته است. همچنین تعداد تشکل‌های کارفرمایی دارای مجوز ۲۷۱۸ مورد بوده که از این تعداد ۲۵۷۷ مورد انجمن صنفی کارفرمایی و ۱۴۱ مورد کانون انجمن صنفی کارفرمایی بوده و از رشد ۳.۹درصدی نسبت به سال قبل برخوردار بودند.

مجموع تعداد سازمان‌های کارگری و کانون کارگران بازنشسته دارای مجوز فعالیت در سال ۱۳۹۸ بیش از ۹۰۸۰ مورد بوده که طی سال ۱۳۹۹ به ۹۵۸۲ مورد افزایش یافته است. از این تعداد ۶۲۰۴ مورد نماینده کارگران، ۱۹۱۲ مورد شوراهای اسلامی کار و ۱۳۳۳ مورد انجمن صنفی کارگری هستند و تعداد کانون‌های کارگران بازنشسته استانی و شهرستانی هم در مقایسه با سال ۱۳۹۸ از روند افزایشی برخوردار بوده است.

ارزیابی تمرکز استانی سازمان‌های کارگری و کارفرمایی نشان می‌دهد که بیشترین تعداد تشکل‌های کارگری مربوط به استان‌های تهران، خراسان رضوی و فارس بوده به نحوی که خراسان رضوی و تهران بیشترین تعداد نماینده کارگران، فارس بیشترین تعداد انجمن صنفی کارگری و تهران، بیشترین تعداد شوراهای اسلامی کار را به خود اختصاص داده‌اند. در عین حال بالاترین تعداد انجمن‌های صنفی کارفرمایی به دو استان خراسان رضوی و تهران تعلق دارد. براساس این گزارش تعداد نمایندگان کارگری بیش از انجمن‌های صنفی و شوراهای اسلامی کار است که می‌تواند بیانگر این مسأله باشد که کارفرمایان به انتخاب نماینده کارگران در کارگاه تمایل بیشتری دارند.