یک پژوهشگر اقتصاد توسعه گفت: فقر، بیکاری و تورم و به طور کلی مسائل جامعه، ناشی از این است که جناح‌های مختلف سیاسی ایران به‌رغم ادعاهای بسیار، فاقد برنامه بوده و آنچه به اسم برنامه توسعه ارائه شده پروژه‌هایی است که به زور جناح‌های مختلف صرفا با برچسب توسعه ارائه شده است؛ پروژه‌هایی ناهمخوان که راه به جایی نمی‌برند.

به گزارش ایلنا، کمال اطهاری به قانون‌گذاری‌های بی‌پایه و اساس اشاره کرد و گفت: تحقیقات کمی و کیفی ثابت کرده که ایران دچار قانون‌گذاری پراکنده و تورم طرح و قانون است. وی ادامه داد: مثلا برای جهش تولید مسکن، می‌گویند زمین می‌فروشیم و صندوق ملی مسکن تاسیس می‌کنیم. خب شما می‌خواهید زمین بفروشید و آن وقت قیمت زمین بالا می‌رود. اینها کاملا در تضاد با هم است. با زمین دولتی چنین کاری نمی‌کنند. همین کار را قبلا انجام داده‌اند و برنامه جدیدی نیست، چون از برنامه سوم این کار را انجام داده‌اند.

اطهاری گفت: اینها خلاف قانون، خلاف سیاست‌های کلی و خلاف علم اقتصاد است. با این وضعیت هر آنچه قبلا رشته بودند، پنبه می‌کنند.

وی ادامه داد: گروهی دیگر هم از طرح نجات اقتصاد ایران صحبت می‌کنند و می‌گویند باید جمعیت را به ساحل ببریم. عجیب است. می‌خواهند طرح اقتصادی بدهند اما مثل پادشاهان صحبت می‌کنند. کسانی که این حرف را می‌زنند می‌گویند ما هزاران ساعت کار کارشناسی کرده‌ایم!

این پژوهشگر توسعه گفت: حرف‌های عجیب و غریب رایج است و معلوم است با این وضعیت هیچ چیزی درست نمی‌شود. قیمت‌ها و نرخ تورم دائم بالا می‌رود و دلیلش هم این است که نه برنامه دارند و نه دیپلماسی مناسب. دائم می‌گویند در مذاکرات چنین و چنان می‌کنیم و تبعاتش هم این می‌شود که قیمت‌ها بالا می‌رود و رنج مردم بیشتر می‌شود.

اطهاری به افزایش سکونت‌گاه‌های غیررسمی و حاشیه‌نشینی اشاره کرد و گفت: وقتی فقر افزایش پیدا می‌کند، مسلم است که حاشینه‌نشینی هم بیشتر می‌شود. طبق آخرین اطلاعات، چهار دهک جمعیت شهری زیر خط فقر هستند. در حال حاضر قیمت یک واحد مسکونی به ۷۰ برابر درآمد سالانه یک خانوار رسیده، در صورتی‌که حد قابل تحمل آن ۵ برابر است و قبلا 10 برابر بوده است. در دوران جنگ این رقم ۴ برابر درآمد خانوار بود و از آن موقع تا الان به ۷۰ برابر رسیده است.

وی ادامه داد: گسترش سکونت‌گاه‌های غیررسمی در این وضعیت امری مسلم است به خصوص که تغییرات نامساعد اقلیمی باعث شده روستاهای کوچک در مناطق کوهستانی و گرم در آستانه تخلیه کامل قرار بگیرند. اگر در دوران پیش از انقلاب سکونت‌گاه‌های غیررسمی بر اثر مهاجرت خوش‌نشینان و جوانان شکل گرفت، الان کل روستا جا کن می‌شود. برآورد من این است که در آینده نزدیک ۳میلیون نفر از این روستاهای کوچک مهاجرت خواهند کرد.

 

 

کپی شد