در اولین رای‌گیری بعدازظهر پنجشنبه در روز دوم برگزاری مجمع کاردینال‌ها و در حدود ساعت ۶ عصر، دود سفید از دودکش واتیکان برخاست و در میان تشویق پرشور جمعیت اعلام شد که پاپ بعدی انتخاب شده است. کمی بیش از یک ساعت بعد، این پاپ جدید به جهانیان معرفی شد و مشخص شد که او کاردینال رابرت پرِووست که نام پاپی خود را «لئو چهاردهم» انتخاب کرده، است. نخستین سخنان او خطاب به بیش از ۱۰۰ هزار نفر مسیحی معتقد گردآمده در میدان سن ‌پیتر چنین بود: «صلح بر شما باد». 

به گزارش یورونیوز، رابرت پرِووست در سال ۲۰۲۳ توسط پاپ فرانسیس به واتیکان دعوت شد تا ریاست یکی از مهم‌ترین دفاتر کلیسای کاتولیک، یعنی دفتر بررسی و تأیید اسقف‌های پیشنهادی از سراسر جهان را بر عهده بگیرد. این سمتی بسیار کلیدی در ساختار کلیسایی محسوب می‌شود و همین موضوع باعث شد که در آستانه برگزاری مجمع کاردینال‌ها او جایگاه پررنگ‌تری نسبت به بسیاری از کاردینال‌های دیگر داشته باشد. یکی از موانع سنتی علیه انتخاب او این بود که برای مدت‌ها نوعی تابو در مورد انتخاب یک پاپ آمریکایی وجود داشته است، چرا که ایالات متحده در زمینه سکولاریسم، قدرت ژئوپولیتیکی بسیار بالایی دارد. با این حال پرِووست که متولد شیکاگو است و ۶۹ سال دارد، پس از سال‌ها زندگی در پرو (ابتدا به‌عنوان مبلغ و سپس به‌عنوان اسقف اعظم) تابعیت پرو را نیز گرفته است. او دو بار به عنوان رهبر کل فرقه مذهبی آگوستینی‌ها (که توسط سنت آگوستین در قرن سیزدهم بنیان‌گذاری شد) انتخاب شده بود. او در سخنرانی آغازین خود به عنوان پاپ این مورد را نیز یادآوری کرد: «من فرزند سنت آگوستین هستم؛ یک آگوستینی». 

پاپ فرانسیس سال‌ها او را زیر نظر داشت و در سال ۲۰۱۴ او را از رهبری آگوستینی‌ها فراخواند تا در پرو به‌عنوان مدیر و سپس اسقف اعظم شهر شیکلایو خدمت کند. وی در این سمت ماند تا اینکه در سال ۲۰۲۳ پاپ فرانسیس او را به ریاست کمیسیون پاپی آمریکای لاتین منصوب کرد. این جایگاهی بود که ارتباط دائم او با سلسله مراتب کلیسایی در بخش بزرگی از جهان کاتولیک را تضمین می‌ساخت. اگرچه پرِووست پس از ورود به رم چهره‌ای عمومی و رسانه‌ای نداشت، اما در میان مقامات کلیسا شناخته‌شده و مورد توجه بود. او ریاست یکی از اصلاحات انقلابی پاپ فرانسیس را نیز برعهده داشت: افزودن سه زن به هیئت رأی‌دهنده در روند انتخاب اسقف‌ها که اقدامی بی‌سابقه محسوب می‌شد. 

پرِووست اولین کشیش آمریکایی‌تبار است که به ریاست کلیسای کاتولیک رسیده است. او در آستانه برگزاری مجمع کاردینال‌ها جزو نامزدهای اصلی محسوب نمی‌شد. این کاردینال آمریکایی به خاطر رویکرد معتدل و معنوی‌اش شناخته می‌شود و در بسیاری از زمینه‌ها با مواضع پاپ فرانسیس هم‌راستا بوده، اما تفاوت‌هایی هم وجود دارد. 

پیش از انتخاب به‌عنوان پاپ، او موضع‌گیری‌های علنی گسترده‌ای در مورد مسائل دگرباشان جنسی نداشته، اما روزنامه نیویورک تایمز گزارش داده که او در سال ۲۰۱۲ از رسانه‌هایی که نسبت به «باور‌ها و شیوه‌هایی که با انجیل ناسازگارند» همدلی نشان می‌دادند، انتقاد کرده بود. از جمله آنچه که او «سبک زندگی همجنس‌گرایانه» خوانده بود. این اظهارات با رویکرد پاپ فرانسیس که تلاش می‌کرد با جامعه دگرباشان جنسی به شکلی جامع‌تر ارتباط برقرار کند، در تضاد است. پاپ لئو چهاردهم در زمینه بحران اقلیمی، مواضعی مشابه با پاپ فرانسیس دارد. او به‌طور مکرر نسبت به چالش‌های زیست‌محیطی ابراز نگرانی کرده و بر لزوم اقدام عملی برای حل بحران‌های جهانی تأکید کرده است.

او اخیرا گفته بود که کلیسا باید از «حرف به عمل» برسد و نسبت به پیامدهای مخرب توسعه افسارگسیخته فناوری هشدار داده بود. پاپ لئون چهاردهم در بسیاری از مسائل میانه‌رو و اصلاح‌طلب تلقی می‌شود، اما در زمینه آموزه‌های عقیدتی کلیسا چهره‌ای محافظه‌کار به شمار می‌رود. او با کشیش شدن زنان و کسب جایگاه «شَمّاس» در کلیسا توسط آنان مخالف است. وی همچنین بارها در مورد سقط ‌جنین اظهار نظر کرده و آن را «نوعی قتل» خوانده است.