فرشاد گلزاری

بدون شک وقوع یک مخاصمه مسلحانه تمام عیار در هر نقطه‌ای از جهان، می‌تواند تبعاتی گسترده داشته باشد. کشتار مردم بی‌گناه، مصدومیت‌های شدید، فجایع حقوق‌بشری، ویرانی و خسارت مالی هنگفت و.... در جنگی که در غزه میان حماس و اسرائیل در جریان است، تا به امروز 7703 نفر از جمله ۳۱۹۵ کودک کشته شده‌اند و تعداد زخمی‌ها به ۱۹ هزار و ۷۴۳ تن افزایش رسیده است که یک رقم تاریخی طی 70 سال درگیری فلسطینی‌ها با اسرائیل به شمار می‌آید. همچنین ۱۸۰۰ گزارش درباره مفقودی‌ها توسط وزارت بهداشت فلسطین دریافت‌ شده که از بین آنها ۱۰۰۰ مورد مربوط به کودکان است. حملات توپخانه‌ای و هوایی اسرائیل به غزه حالا وارد چهارمین هفته خود شده است و در این مدت به ماشین‌آلات سنگین اعم از لودر یا بولدوزرهایی که می‌توانند آوارها را جابه‌جا کنند اجازه عبور از گذرگاه رفح داده نشده است و به همین دلیل بخشی از کسانی که زیر آوارها مانده‌اند و می‌توانستند زنده بیرون بیایند حالا یا از دنیا رفته‌اند و یا اینکه از شدت جراحات نفس‌های آخر خود را می‌کشند. این موضوع را باید در کنار موضوعات دیگر اعم از نبود بهداشت، به جای ماندن مهمات عمل نکرده و همچنین نبود غذا و دارو قرار داد که همگی بحرانی را رقم خواهند زد که حداقل تا چندین سال  تبعات آن را به وضوح خواهیم دید. در این میان سکوت جامعه جهانی هم به فاجعه غزه؛ ابعاد غمبارتری می‌دهد. اینکه در مجمع عمومی اسرائیل محکوم می‌شود اما در عمل هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد یا اینکه جان کربی، سخنگوی امنیت ملی کاخ سفید در یک نشست خبری درباره عملیات زمینی گسترده اسرائیل اظهار نظری نمی‌کند اما صریح می‌گوید که واشنگتن از حق اسرائیل برای دفاع از خود حمایت می‌کند، به خوبی نشان می‌دهد که اساساً دنیا بر پایه قدرت و مطامع سیاسی استوار است و هسته اصلی آن را هم «منافع» تشکیل می‌دهد. در این میان آنچه از جمعه شب رخ داده به نوعی قواعد بازی را تغییر داده است و تجاوزات اسرائیل به نوار غزه، بامداد دیروز (شنبه) در حالی وارد بیست و دومین روز از زمان آغاز طوفان الاقصی شد که با قطع شبکه‌های ارتباطی و اینترنت، حملات این رژیم با شدت بیشتری در خاموشی اطلاعات ادامه دارد. بر اساس گزارش الجزیره جنگنده‌های اسرائیل همچنان به بمباران منازل و غیرنظامیان ادامه می‌دهند و وضعیت به حدی وخیم است که خبرنگاران عملیات جمعه شب اسرائیل را خشن‌ترین شب از زمان آغاز حملات اسرائیل به غزه توصیف کردند. 

 نتانیاهو راهی ندارد جز اینکه یک پیروزی حداقلی اما پر سر و صدا را برای خود رقم بزند که ممکن است تمام اسرایی که در دست حماس قرار دارند قربانی این روند شوند تا او از زیر فشارهای داخلی و خارجی رهایی یابد

عمق دادن به حملات؛ چرا؟ 

اینکه خطوط ارتباطی، خطوط برق و همچنین اینترنت در غزه از سوی ارتش اسرائیل و نهادهای امنیتی آن قطع شده دلیلی ندارد جز اینکه بخش اعظمی از جنایاتی که انجام شده باید در خاک دفن شود و مکتوم بماند. به عنوان نمونه اشرف قدره، سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه اعلام کرد که بیمارستان کودکان «الدره» در شرق غزه در پی حمله جنگنده‌های اسرائیلی با بمب‌های فسفری از خدمت خارج شده و دیگر نمی‌تواند پذیرای مجروحان باشد. این مسائل صرفاً بخشی از انبوه تبعات تشدید حمله اسرائیل از جمعه شب تاکنون است، اما سوال اصلی این است که چرا با وجود آنکه منابع سیاسی اعلام کرده بودند آتش‌بس در دسترس بوده و امکان تبادل اسرا هم وجود دارد، اسرائیل دست به تشدید حملات خود علیه غزه زد؟ در این خصوص منابع المیادین گزارش دادند که تشدید تنش توسط اسرائیل پس از نزدیک شدن به حصول توافق آتش‌بس که شامل آزادی همه کودکان و زنان از سوی تل‌آویو بوده و همچنین قرار بود مقاومت، خارجی‌های غیرنظامی را نیز آزاد کند، صورت گرفته است؛ به گونه‌ای که منابع توضیح دادند تعداد آزادشدگان از جانب اسرائیل و بر طبق توافقی که روی آن کار می‌شد، به ۴۰ زن و ۱۰۰ مرد جوان زیر ۱۸ سال رسید، درحالی‌که ۱۰۰ زندانی غیرنظامی نیز توسط مقاومت آزاد می‌شدند. البته تشدید حملات اسرائیل به وضعیت حاکم بر افکار عمومی اراضی اشغالی و همچنین کابینه بنیامین نتانیاهو نیز بازمی‌گردد. روز گذشته (شنبه) بسیاری از خانواده‌های اسرای اسرائیلی که در دست حماس قرار دارند، مقابل منزل نتانیاهو دست به تظاهرات زدند و خواستار آزادی آنها شدند و به موازات آن اعتراضات داخلی علیه کابینه مستقر در تل‌آویو بالا گرفته که مجموع این دو موضوع کار را برای نتانیاهو از حیث داخلی سخت و دشوار کرده است و رسانه‌های اسرائیل هم نمی‌توانند این مسائل را بیش از این سانسور کنند. در داخل کابینه هنوز هم افرادی مانند بن گویر، وزیر امنیت داخلی اسرائیل بر پاکسازی کل غزه اصرار دارند و این در حالیست که فشار جامعه جهانی بر نتانیاهو افزایش پیدا کرده و او حالا در یک دوراهی قرار دارد. درست است که بایدن و به صورت کلی ایالات متحده بر حمایت سیاسی- نظامی از تل‌آویو تاکید دارند ولی در واشنگتن هم کسانی حضور دارند که معتقدند این جنگ مربوط به آمریکا نیست و ایالات متحده به نوعی در حال پرداخت هزینه در سوریه و عراق به نفع اسرائیل است. فارغ از این مسائل به نظر می‌آید نتانیاهو راهی ندارد جز اینکه یک پیروزی حداقلی اما پر سر و صدا را برای خود رقم بزند که ممکن است تمام اسرایی که در دست حماس قرار دارند قربانی این روند شوند؛ چراکه نتانیاهو حالا از خارج و داخل زیر فشار است و اگر شکست را بپذیرد بدون شک نام او در تاریخ اسرائیل و همچنین در صفحات کتاب تاریخ جهان به عنوان یک بازنده به ثبت خواهد رسید که یکی از دلایل آن تلفات بیشمار انسانی اسرائیل محسوب می‌شود.