انتخابات کنگره؛ رفراندومی برای ترامپ

سیدمحمد میرزامحمدزاده

نیویورکر در یادداشتی، شخصیت ترامپ را به باد انتقاد گرفت و با بیان اینکه انتخابات پیش‌روی میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان محلی برای رفراندوم ترامپ است، نوشت: چه چیز از دونالد ترامپ مانده که دیگر ندانیم؟ رابرت مولر (رئیس سابق پلیس فدرال آمریکا)، بسیاری از مقامات دولتی و خیل روزنامه‌نگاران و خبرنگاران در سرتاسر جهان هستند که وقت خود را وقف کرده‌اند تا به اسرار خیره‌کننده شخصیتی که همچنان در وجود او برجسته است، نفوذ کنند؛ با این وجود چه کسی می‌تواند ادعا کند که شواهد کافی برای یک قضاوت منطقی در مورد شخصیت این مرد ندارد، یا در مورد ماهیت ریاست جمهوری و حال و هوای وی که برای ایجاد و تخریب آن تلاش بسیار کرده است؟

هفته گذشته، همچنان که به سرعت به انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان آمریکا نزدیک می‌شویم، مقامات قضایی درگیر ارزیابی داستان بمب‌های دست سازی بودند که به خانه برجسته‌ترین منتقدین رئیس‌جمهور آمریکا ارسال می‌شد: باراک اوباما، هیلاری کیلینتون، جو بایدن، اریک هولدر، ماکسین واترز، جورج سوروس، رابرت دنیرو، تام استیر، کوری بوکر، کامالا هریس و دفتر شبکه خبری سی‌ان‌ان در نیویورک در کنار جان برنان و جیمز کلپر. آنجا بود که دائی‌جان ناپلئونی‌ها پا پیش گذاشتند و شروع به اظهار نظر کردند و گفتند این کار حیله حزب دموکرات آمریکا است که با نقشه تقصیر بر گردن دیگری انداختن، تلاش دارند در انتخابات پیروز شوند. با این وجود، روز جمعه (چهارم آبان) در نزدیکی محله فورت لدردیل، مقامات پلیس فدرال آمریکا، موسوم به اف‌بی‌آی، سزار آلتیری سایوک، مظنون حدودا 55 ساله‌ای را در رابطه با این بمب‌گذاری‌ها، با حجم گسترده‌ای از سوابق جرایم دستگیر کردند. آنها همچنین ماشین ون این مجرم را با پوسترهای بزرگ طرفداری ترامپ توقیف کردند. یک طرف ون برچسبی با این مضمون داشت: سی‌ان‌ان گند است. یک تصویر دیگر هم بود که هیلاری کلینتون هدف یک تفنگ بود.

احتمالا مقامات قضایی در روزهای آینده تحقیقات بیشتری را راجع به این موضوع انجام می‌دهند. اما آنچه که واضح و مبرهن است، شکاف تراژیک و توطئه انبوهی است که رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا هر روز و دائما به آن دامن می‌زند. البته که او نمی‌تواند در این مورد ادعای انحصار کند؛ دنیای آنلاین بلامنازع فاضلابی از این دست بی‌ادبی‌ها است؛ اما هیچ مثال مشابهی در دنیای واقعی نمی‌توانید برای ترامپ پیدا کنید: هیچ رئیس‌جمهور مدرنی در دنیا از چنین زبان گستاخانه‌ای به عنوان سلاح استفاده نمی‌کند.

ترامپ استاد هوچی‌گری و عوام‌فریبی در عصر سرگرمی است. ابزار او خشم، کنایه، اتهامات بی‌حد و مرز، دروغ‌های گاه و بی‌گاه و ادعای متکبرانه سلطه است. از میز کارش در دفتر اوال کاخ سفید، در توئیتر و در کمپین‌های انتخاباتی سرتاسر کشور او مشغول سم‌پاشی به دنیا است. در واقع ترامپ مسئول تغییرات اقلیمی جهان است، تولید کننده بدون توقف گازهای سمی که دمای خشونت جهانی را بالا برده است.

هیچ‌کس ادعا نکرده که او مجرم است، اما بمب‌های لوله‌ای به عنوان ابزار رعب سیاسی دور از انتظار نبودند. این بمب‌ها بعد از افاضات رئیس‌جمهور سر گشودند: از جمله شبهات در مورد محل تولد اوباما، اتهام متجاوز به مکزیکی‌ها و حرف‌های او در کمپین انتخاباتی شارلوتزویل، از جمله دشمن ملت و قل و زنجیرش کنید خطاب به هیلاری کلینتون. ضمن آنکه این حرف‌ها بعد از تمسخر معلولین و قربانیان خشونت جنسی به زبان او آمد و قبل‌تر هم از رهبران دیکتاتور و خلع حکومت‌های دموکرات تمجید کرده بود. در واقع خشونت او را سر کیف می‌آورد؛ اخیرا ترامپ در کمپین انتخاباتی خود در بین جمهوری‌خواهان ایالت مونتانا از گرگ جیانفورد، نماینده این ایالت تقدیر کرد و گفت: او اسطوره من است. البته این تقدیر نه به دلیل تلاش جیانفورد به منظور تصویب قانون برای بهبود فعالیت‌های ایالتش، بلکه به دلیل آن بود که او خبرنگاری را به روی سرش بلند کرده و به زمین کوفته بود. چند روز بعد هم اریک ترامپ در شبکه خبری فاکس‌نیوز گفت: پدرم همیشه اینطور برنده می‌شود. نه از راه‌های معمول سیاسی.

اصطلاح غیرمعمول که پسر ترامپ عنوان کرد، حس خوب خودجوش بودن را القا می‌کند، اما سرگردانی ترامپ همیشه با کینه‌توزی همراه است. در واقع خشم او از سر اشتباه نیست، او با منظور و با افتخار اینگونه صحبت می‌کند. (من کلمات را می‌شناسم و همیشه بهترین کلمات را استفاده می‌کنم.) هفته گذشته وقتی در مورد کاروان مهاجران در اوال آفیس صحبت می‌کرد، با خشم و تعجب در مورد کاروان بزرگ مهاجرین سخن گفت و آنها را تروریست‌های بالقوه خواند و گفت از همیشه بیشتر به مرزهای آمریکا نزدیک‌تر شدند. وی گفت: در بازه یک‌ساله، در بازه‌ای چندساله، مسیر خاورمیانه‌ای‌ها  قطع شد، مسیر داعش قطع شد، مسیر همه نوع آدمی قطع شد، مسیر افراد خوب و بد، مسیر افراد جالبی از خاورمیانه و بدهای آنها. مسیر آدم‌های خوبی از آمریکای جنوبی و حتی از بخش‌های جنوبی‌تر. 

روز چهارشنبه، ( دوم آبان) ترامپ در کمپین انتخاباتی خود در ویسکونسین، با اشاره به اخبار بمب‌گذاری‌ها، در اظهار نظری بی‌سابقه، خواستار لحنی مدنی شد؛ البته که او چنین هدفی نداشت؛ حتی به آن فکر هم نکرد. بعد خیلی صریح گفت مدنیت برای احمق‌ها و یک جوک است. سپس با پوزخند گفت: به هر حال می‌بینید من امشب چقدر خوش اخلاق هستم؟ تا حالا چنین چیزی دیده‌اید؟ همه ما خوش رفتار هستیم.

صبح روز بعد او در توئیتی صراحتا گستاخانه دوباره به سمپاشی پرداخت و گفت: یک بمب در صندوق پست یک رسانه افتاده، قطعا تقصیر رسانه است. بخش بزرگی از عصبانیتی که ما امروز در جامعه می‌بینیم به دلیل جریان اصلی رسانه هدفدار و ناصحیح است که من به آن تقلب نیوز میگویم. 

این توئیت سراسر خشم ساعت 3 صبح ترامپ، خطاب به سی‌ان‌ان بود: جریان رسانه‌ای باید خیلی زود عملش را تصحیح کند.

چند سال قبل وقتی رهبران حزب جمهوری‌خواه کم کم با شخصیت گستاخ ترامپ آشنا شدند، بسیاری از آنها ترسیدند. تد کروز، رقیب ترامپ در بین جمهوری‌خواهان، زمانی که توهین‌های ترامپ در مورد ظاهر زنش را شنید و ترامپ پدر او را مسئول برخی مسائل ترور جان‌ اف‌کندی خواند، رقیبش را دروغگوی وقیح و ترسوی دماغو خواند؛ اما وقتی دیگر از رقابت‌ها کنار رفت و دریافت که با توهین دائم به ترامپ نمی‌تواند صندلی خود را در مجلس سنا حفظ کند، همچون دیگر افراد حزب تسلیم شد. حالا حزب جمهوری‌خواه، تد‌کروزی در مقیاس بزرگ‌تر است که خود را تا مرز حداقل استانداردهایش تقلیل داده است.

انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان آمریکا در حالی برگزار می‌شود که فضای این کشور مملو از تنش است. این فضا برخاسته از بازی تک ستاره این نمایش، دونالد ترامپ، است. کسی که ایده بر لبه پرتگاه را برای زندگی آمریکایی می‌پروراند. داستانی که قهرمان آن به دنبال شکاف گسترده بین موافقان خود و دیگران است و همه توافقات بین‌المللی را بر هم می‌زند و متحدانش را میراند و منافع شرکت‌ها را بر منافع کارگران و دنیای افراد ترجیح می‌دهد. هرچند که این انتخابات به طور یقین، به رأی‌گذاری مسائل منطقه‌ای و محلی بسیاری است، اما بالاتر از همه، این انتخابات رفراندومی برای ترامپ است. در واقع صحنه رقابتی بین پایگاه او و کسانی که فکر می‌کنند برای منافع ملی آمریکا باید حداقل ترمزهایی باشد. این ترمزها می‌توانند اکثریت نمایندگان در مجلس باشند. گروه جدیدی از حاکمان و قانون‌گذاران، تا سرعت تجزیه زندگی آمریکایی و تخریب منافع ملی ترامپ را کاهش دهند.

ده‌ها میلیون آمریکایی ترجیح داده‌اند در خانه بمانند. امسال، صندوق‌ها خالی هستند. در مورد میزان آرای احتمالی نمی توان مبالغه کرد.