گزارش گاردین از استقرار کشتی‌های ژاپن در خاورمیانه 

شینزو آبه در معرض یک تنگنای سیاسی 

استقرار کشتی جنگی ژاپن در خاورمیانه می‌تواند این کشور صلح‌طلب را به سمت درگیری سوق بدهد و در آن صورت موج نارضایتی از دولت شینزو آبه افزایش خواهد یافت. گاردین در گزارشی به قلم جف کینگزتون، مدیر مطالعات آسیا در دانشگاه تمپل ژاپن نوشت: از زمان پایان جنگ جهانی دوم و تصویب قانون اساسی صلح‌جویانه، ژاپن نیروهای خود را در خارج از این کشور عمدتاً در عملیات‌های صلحبانی تحت نظارت سازمان ملل مستقر کرده است و تقریباً هرگز استقرار در مناطقی که سربازانش را در معرض آسیب قرار می‌داد، وجود نداشته است. اما ماه آینده، این کشور یک ناوشکن به خاورمیانه می‌فرستد. در مورد آنچه به عنوان یک مأموریت جمع‌آوری اطلاعات توصیف می‌شود، این کشتی جنگی در خلیج عمان، شمال دریای عرب و بخشی از تنگه باب‌المندب گشت‌زنی می‌کند که به دنبال حملاتی به نفتکش‌ها از جمله نفتکش ژاپنی در این منطقه خواهد بود. کابینه شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن ماه گذشته به اعزام یک ناوشکن تصمیم گرفت. این کشتی جنگی ژاپنی در تنگه هرمز گشت‌زنی نخواهد داشت اما همان اطراف خواهد بود و اگر لازم شود، این ماموریت به حمایت مسلحانه از ائتلاف دریایی تحت امر آمریکا تبدیل می‌شود. احتمال اینکه این ماموریت به فرایند تدریجی و آهسته برای مداخله و حرکت فراتر از اهداف اولیه تبدیل شود، موجب نگرانی جامعه ژاپن شده است. نظرسنجی ماه گذشته حاکی از آن است که ۵۲ درصد مخالف استقرار هستند، در حالی که فقط ۳۴ درصد از آن حمایت می‌کنند. آبه امیدوار دارد مجبور به درگیری نشود، زیرا مایل نیست مخالفت‌ها با برنامه‌هایش برای تجدیدنظر در قانون اساسی صلح‌طلبانه کشورش در سال ۲۰۲۰ را تحریک کند. وارد آمدن هرگونه خسارت و تلفات به ژاپنی‌ها، قطعا فرصت‌های بازنگری را از بین می‌برد.

آبه در تنگناست. او مقابل فشار آمریکا تسلیم شده است تا تمام بار امنیتی را به دوش آمریکا نیندازد اما همچنین از تبعات اقدامش در خاورمیانه نگران است. ترامپ به نسبت روسای جمهوری سابق آمریکا، از محبوبیت کمتری در ژاپن برخوردار است. رفتارهای قلدرمآبانه او بازخوردهای بدی به همراه دارد. دیپلماسی و درخواست‌های دمدمی‌مزاجانه او مبنی بر اینکه ژاپن باید هزینه بیشتری بابت میزبانی از پایگاه‌های آمریکایی بپردازد، تنها این باور را در دولت توکیو تقویت می‌کند که برای ادامه مشارکت نظامی آمریکا در این منطقه، باید تحرکاتش را افزایش دهد. با این حال چنین تصمیمی تبعات داخلی دارد. طرح‌هایی شامل خرید گسترده ادوات نظامی از شرکت‌های آمریکایی و عقد یک توافق تجاری که صادرات محصولات کشاورزی آمریکا به ژاپن را رونق خواهد داد، از جمله عناصر کلیدی استراتژی «کنترل آسیب» آبه است. بسیاری از ژاپنی‌ها به شدت نگران تلاش‌های آبه برای تغییر ماده ۹ قانون اساسی کشورشان هستند که محدودیت‌هایی روی نیروهای مسلح آن اعمال می‌کند و با بازنگری مورد نظر آبه، این کشور نقش امنیتی قاطع‌تری به خود می‌گیرد. در طول تاریخ، حزب محافظه‌کار آبه موسوم به لیبرال دموکراتیک بارها تاکید داشته که ژاپن می‌تواند از ارتش خودش برای دفاع از خودش استفاده کند. اما او در سال ۲۰۱۵ لایحه‌ای جنجالی را به تصویب رساند که اجازه می‌دهد این کشور از حق دفاع از خود بصورت جمعی استفاده کند. این بدین معناست که ژاپن اکنون می‌تواند در حمایت از آمریکا و دیگر متحدان استراتژیک بجنگد و در صورت احساس نیاز به مناطق درگیر فرا مرزی نیرو اعزام کند. شینزو آبه خطر سیاسی بزرگی را متقبل می‌شود. دولت او هدف انتقاد است.گرچه ژاپن تاکید دارد هیچ تهدید قریب‌الوقوعی وجود ندارد، اما اگر اوضاع به خوبی پیش نرود، موج نارضایتی در داخل ژاپن افزایش می‌یابد نه موج میهن‌پرستی.