ولادیمیر در تنگنا

مردم دیگر به دنبال جایگزین برجسته نیستند. مهم نیست چه حزبی یا چه کسی با حمایت کدام دسته و گروه پای به انتخابات می‌گذارد؛ حالا مردم به دنبال جایگزین هستند؛ هر کس به غیر از پوتین مردم دیگر به دنبال جایگزین برجسته نیستند. مهم نیست چه حزبی یا چه کسی با حمایت کدام دسته و گروه پای به انتخابات می‌گذارد؛ حالا مردم به دنبال جایگزین هستند؛ هر کس به غیر از پوتین الکسی ناوالنی،‌ یکی از رهبران مخالف فساد دولتی، در بیانیه‌ای که پس از انتخابات از زندان فرستاده، از شهروندان منطقه شرق دور خواسته است به خیابان‌ها بیایند و از آرای خود دفاع کنند. همچنین به دیگر شهروندان روس نیز گفته است تا از مردم این منطقه حمایت کنند

سیدمحمد میرزامحمدزاده

ولادیمیر کارا مورزا، نویسنده پایگاه خبری دموکراسی پست، در مطلبی که برای واشنگتن پست نوشته، با اشاره به اتفاق انتخابات هفته گذشته منطقه پریموریه روسیه،‌ عنوان کرده است که حزب روسیه واحد در حال از دست دادن آرای خود در بین مردم است و ملت روسیه برای مقابله با این حزب به هر فرد دیگری رأی می‌دهند.

به عقیده نویسنده این مطلب، باختن انتخابات برای کسی که کنترل انتخابات را در دست دارد،‌ بسیار سخت است؛ کسی که بروکراسی کشور را می‌چرخاند، دادگاه، رسانه و حتی معیشت بخش بزرگی از جمعیت که وابسته به کمک یارانه‌های دولتی هستند را می‌گرداند و بالاتر از آن کسی که خود را تأیید شده به عنوان رهبر فرهیخته ملی می‌داند.

با این وجود حزب روسیه واحد به رهبری ولادیمیر پوتین باز هم موفق شد از راه نادرست، خود را در آخرین انتخابات فرمانداری در منطقه پریموریه،‌ در شرقی‌ترین منطقه تحت حکمرانی برنده کند. در جریان این انتخابات، در حالی که 98 درصد آرا شمرده شده بود، نماینده حزب کمونیست با 50 درصد آرا از نماینده مورد تأیید کرملین با کسب  47 درصد آرا جلوتر بود.

آخرین راهکار برای مقامات به منظور پیروزی در انتخابات از دست رفته، کلک قدیمی و نخ نمای پر کردن برگه‌های رأی بود، تا در نهایت آندرو تاراسنکو، فرماندار کنونی تحت حمایت کرملین، به طور 100 درصد از صندوق‌های باقیمانده رأی خود را بیرون بکشد و طی دو ساعت برنده این انتخابات شود.

برنده واقعی، اندرو ایشچنکو، مدیر ساخت و ساز 37 ساله و قانون‌گذار منطقه‌ای،‌ هیچ دستاورد سیاسی در کارنامه خود ندارد، نه کاریزمایی و نه حتی سفارش شده از طرف مقامی مهم. شخصیت او،‌ دیدگاه سیاسی و حتی حزب او اصلا مهم نیست. تنها مزیت او نسبت به دیگران از دید رأی‌دهندگان تقابل او با کاندیدای مورد تأیید پوتین بود.

 بوریس ویشنوسکی، یکی از قانون‌گذاران مخالف حزب حاکم در مجلس قانون‌گذاری سنت پترزبورگ در این رابطه گفت: روسیه آرام آرام به سمت ایده هرکسی به جز حزب روسیه واحد می‌رود. اوضاع بسیار شبیه به دهه 90 میلادی شده است، ‌در آن دوران هم حرف این بود که هر کسی به غیر از کمونیست‌ها. تاریخ دوباره تکرار می‌شود، اما این بار غیر قابل بازگشت.

ویشنوسکی می‌داند راجع به چه چیز صحبت می‌کند او یکبار به عنوان قانون‌گذار شهرداری لنینگراد (سنت پترزبورگ کنونی) در زمان موج دموکراسی خواهی دهه 90 انتخاب شد. در آن دوران مخالفان حزب کمونیست شوروی سابق آنقدر زیاد بودند که پیروزی تضمین شده بود. آن انتخابات در کل کشور قدرت را به دست نسل سیاست‌مداران دموکراتی همچون  بوریس نمتسوف، سرگی یوشنکوف و پیوتر فیلیپوف داد. بوریس یلتسین، رهبر جنبش دموکرات‌خواه، به عنوان سخنگوی مجلس روسیه انتخاب شد. نکته جالب در مورد آن انتخابات، تک حزبی بودن کشور بود، چیزی که دیگر وجود ندارد.

یکی از مسائلی که ساکنین شرق دور روسیه را بر آن داشت که آرای مخالف خود را به صندوق بیاندازند، تغییرات نظام بازنشستگی بود که اخیرا از سوی دولت روسیه ابلاغ شده است. دولت در این ابلاغیه با اظهار به اینکه درآمدهای نفتی هدر رفته است (یا غارت شده است) و در نتیجه کسری بودجه ایجاد شده است، سن بازنشستگی زنان را از 55 سال به 60 سال و بازنشستگی مردان را از 60 سال به 65 سال افزایش داد (این در حالی است که میانگین امید به زندگی در مردان روسیه 67 سال است). این قانون اعتراضات سراسری را در روسیه به دنبال داشت و طبق معمول روسیه، از تظاهرکنندگان با باتوم پلیس و حکم زندان پذیرایی شد.

الکسی ناوالنی،‌ یکی از رهبران مخالف فساد دولتی، در بیانیه‌ای که پس از این انتخابات از زندان فرستاده، از شهروندان منطقه شرق دور خواسته است به خیابان‌ها بیایند و از آرای خود دفاع کنند؛ همچنین به دیگر شهروندان روس نیز گفته است تا از مردم این منطقه حمایت کنند. در بخشی از بیانیه ناوالنی که به دلیل اعتراض به فساد دولتمردان دوره 30 روزه زندان خود را می‌گذراند، آمده است: بیایید تفاوت‌های ایدئولوژیک خود را کنار بگذاریم، مهم نیست ایشچنکو از کدام حزب است. انتخابات فرمایشی و تقلب در انتخابات پریموریه توهین است... توهین به کل کشور.

حتی پیش از فراخوان ناوالنی، ‌مردم در میدان اصلی شهر،‌ روبروی فرمانداری گردهم می‌آمدند و به تقلب صورت گرفته اعتراض می‌کردند. اما قبل از آنکه این اعتراضات به محصول برسد، کرملین دخالت کرد و ابراز داشت که تقلب بسیار آشکار (حتی با استانداردهای آنها) شکل گرفته است و هیأتی از کمیسیون مرکزی انتخابات برای بررسی به منطقه اعزام شد. الا پامفیلوف، رئیس کمیسیون با بازی نقش پلیس خوب، به مقامات محلی دستور داد مسئله نتایج انتخابات را حل کنند. این اولین بار پس از سال 2002 است که روسیه چنین اقدامی را انجام می‌دهد. نتیجه انتخابات رد شد و انتخابات مجدد در ماه دسامبر (دی ماه 1397) برگزار می‌شود. نتیجه هر چه که باشد، چیزی در عمل تغییر نمی‌کند. حزب کمونیست، خیلی وقت است که نقش یک مخالف وفادار را در سیستم سیاسی کرملین پذیرفته است. انتخاب فرماندار کمونیست فرقی با فرماندار کنونی ندارد.

اعضای حزب کمونیست سمت‌های خوبی را در روسیه از آن خود کرده‌اند؛‌ همچون سرگی لوچنکو که فرماندار ایرکوتسک شده یا آناتولی لوکوت که شهردار نووسیبیرسک شده است و همه برای کرملین که انتخاب‌ها از آنجا صورت می‌گیرد، دم تکان می‌دهند. مسئله حائز اهمیتی که در شرق دور روسیه روز 16 سپتامبر (25 شهریور 1397) در جریان انتخابات فرمانداری روی داد، چیز دیگری است:‌ روسیه به دنبال جایگزینی، غیر از حزب حاکم است؛ حزبی که از دید رأی‌دهندگان، فاسد و دور از مردم است.

برای سالیان، کرملین موفق شد برجستگی سیاسی خود را حفظ کند و چهره مردمی خود را با جلوگیری از حضور مخالفان قوی در رقابت‌های انتخاباتی جلا دهد اما دیگر این سازوکار کافی نیست. حالا مردم دیگر به دنبال جایگزین برجسته نیستند. مهم نیست چه حزبی یا چه کسی با حمایت کدام دسته و گروه پای به انتخابات می‌گذارد؛ حالا مردم به دنبال جایگزین هستند؛ هر کس به غیر از پوتین.