درخشش سامان روی کارهای ایستگاهی در شرایطی شکل گرفته که تیم ملی در این زمینه از قدرت چندانی برخوردار نیست. ایران در آغاز دوران کی‌روش، بخش زیادی از تمرکزش را به استفاده از ضربات شروع مجدد معطوف کرد. ستاره‌هایی مثل آندو تیموریان و اشکان دژاگه، وظیفه داشتند برای ارسال دقیق توپ روی دروازه حریف ساعت‌ها تمرین کنند. اصرار برای استفاده از ضربه‌های ایستگاهی، تاثیرش را در تیم ملی نشان داد و بسیاری از گل‌های ایران با همین شیوه به ثمر رسید. در همه این سال‌ها اما تیم کارلوس هرگز صاحب بازیکنی با قدرت ویژه استفاده از ایستگاهی‌های مستقیم نبود. در جام جهانی ۲۰۱۸، علیرضا جهانبخش و رامین رضاییان ایستگاهی‌زن‌های اول و دوم تیم کی‌روش محسوب می‌شدند. رامین در لباس پرسپولیس چند ایستگاهی رونالدویی به ثمر رسانده بود و جهانبخش در فوتبال هلند سابقه گل زدن از روی ضربات آزاد را داشت. هر دو بازیکن کم و بیش در روسیه صاحب موقعیت برای نواختن ضربات آزاد شدند اما چند ماه بعد از این تورنمنت، حالا واضح به نظر می‌رسد که اگر قدوس زمان بیشتری برای بازی در ترکیب تیم کی‌روش داشت، ایران می‌توانست روی یکی از ایستگاهی‌ها تهدیدی جدی برای تیم‌های روبه‌رو به وجود بیاورد و شاید با دست پر به تهران برگردد!