بازی بازگشت

 آریا طاری

رئالی‌ها روزهای خوبی با کارلو آنچلوتی داشتند اما سال گذشته یک بازنده تمام‌عیار مقابل بارسا بودند و در پنج ال‌کلاسیکو در تورنمنت‌های مختلف به این تیم باختند. شاید همین روند باعث شد تا مدیران رئال برای فصل جدید قید کارلتو افسانه‌ای را بزنند و سراغ شاگرد او بروند. ژابی آلونسو که در لورکوزن توانایی‌هایش را ثابت کرده بود به رئال آمد و توانست روند بردهای متوالی بارسا در یکی از جذاب‌ترین مسابقات فوتبال باشگاهی جهان را قطع کند. رئالی‌ها این هفته پس از مدت‌ها موفق شدند بارسا را شکست دهند؛ با نتیجه دو بر یک در برنابئو. رئال در این مسابقه کاملا تیم برتر میدان بود و جدا از دو گلی که زد، یک‌ پنالتی از دست داد و یک‌ گلش هم توسط کمک‌داور ویدیویی مردود اعلام شد. هرچند بارسایی‌ها اعتقاد دارند غایبان پرتعداد از جمله لوا و رافینیا دلیل اصلی این شکست بوده‌اند اما در هر حال رئال حالا با ۲۷ امتیاز صدرنشین لالیگا است و پنج امتیاز با بارسای رده دومی فاصله دارد. 

در شبی که سانتیاگو برنابئو به میدان نبرد ال‌کلاسیکو تبدیل شده بود، لامین یامال ستاره ۱۸ ساله بارسلونا، نتوانست درخشش لازم را به نمایش بگذارد. شکست بارسا مقابل رئال مادرید، نه‌تنها نوار بردهای متوالی کاتالان‌ها را پاره کرد، بلکه عملکرد ضعیف یامال را زیر ذره‌بین برد

ژابی آلونسو در نخستین تقابلش با بارسا، طلسمی را شکست که سه مربی اسپانیایی اخیر رئال یعنی خوان دراموس، رافائل بنیتس و خولن لوپتگی را بلعیده بود. همه آنها در اولین ال‌کلاسیکوی خود طعم شکست تلخ را چشیدند. دراموس در سال ۲۰۰۹ با باخت در برنابئو، بنیتس در سال ۲۰۱۵  با شکست خانگی و لوپتگی در سال ۲۰۱۸ در نوکمپ. آلونسو اما با یک نمایش فنی حساب‌شده، این نوار ناکامی را پاره کرد و به زیدان پیوست؛ تنها مربیان ۱۶ سال اخیر  رئال که در اولین ال‌کلاسیکوی خودشان پیروز شدند. 

این پیروزی با بیش از سه امتیاز، نماد یک تحول عمیق در رئال بود. تیم آلونسو در ۱۰ هفته ابتدایی لالیگا، ۹ برد و تنها یک باخت (در دربی مقابل اتلتیکو) ثبت کرده. مقابل بارسا، او با یک تغییر تاکتیکی هوشمندانه یعنی اضافه کردن هافبک چهارم به خط میانی کار را درآورد. حضور کاماوینگا در کنار شوامنی، بلینگام و گولر، خط هافبک مادرید را نفوذناپذیر کرد. این سیستم اجازه داد رئال در نیمه اول با برتری عددی در میانه میدان، بارسا را فلج کند. کیلیان امباپه در دقیقه ۲۱ با پاس بلینگام دروازه را گشود و بلینگام خودش در دقیقه ۴۳، پس از گل مساوی فرمین لوپز، برتری را بازگرداند. در نیمه دوم، آلونسو با تعویض‌های به ‌موقع از جمله خروج وینیسیوس جونیور در دقیقه ۷۲ بازی را کنترل کرد و اجازه نداد بارسا حتی یک شانس واقعی بسازد. 

دفاع رئال مقابل خط حمله فلیک استحکام خوبی از خود نشان داد. دین هاوسن در مرکز دفاع با خروج به موقع از خط دفاع و اضافه شدن به خط میانی، بارسا را از ریتم انداخت و بلینگام که چهارمین گلش در پنج ال‌کلاسیکو اخیر را زد، به عنوان موتور خط میانی درخشید. آلونسو در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی گفت:«تیم بسیار باانگیزه بود. این برد نه‌تنها سه امتیاز، بلکه اعتماد به نفس را بازگرداند. ما حتی می‌توانستیم بیشتر بزنیم.» این حرف‌ها، یادآور جو ایجاد شده توسط مورینیو و زیدان است. آنها ال‌کلاسیکو را با کنترل احساسی و تاکتیکی  فتح می‌کردند. در شبی که سانتیاگو برنابئو به میدان نبرد ال‌کلاسیکو تبدیل شده بود، لامین یامال ستاره ۱۸ ساله بارسلونا، نتوانست درخشش لازم را به نمایش بگذارد. شکست بارسا مقابل رئال مادرید، نه‌تنها نوار بردهای متوالی کاتالان‌ها را پاره کرد، بلکه عملکرد ضعیف یامال را زیر ذره‌بین برد. مصاحبه جنجالی او پیش از بازی و ادعای اینکه رئال همیشه تقلب می‌کند، به جای انگیزه‌بخشی به تیری در تاریکی تبدیل شد، بازیکنان رئال را بیدار و تماشاگران برنابئو را علیه او متحد کرد‌. مصاحبه یامال قبل از بازی، بیش از آنکه به او انگیزه بدهد، به ضررش تمام شد. هر بار توپ به پایش می‌رسید، سوت‌های کرکننده تماشاگران رئال، فضا را سنگین‌تر می‌کرد. این فشار روانی، تمرکز یامال را به وضوح مختل جلوه داد‌‌. چندین بار در پاس‌های ساده اشتباه کرد و در لحظات کلیدی، تصمیم‌گیری‌هایش عجولانه بود. از سوی دیگر، این مصاحبه به بازیکنان رئال انگیزه‌ای مضاعف داد. 

آمار فنی یامال در این بازی، داستانی از یک شب ناامیدکننده روایت می‌کند؛ صفر گل، صفر پاس گل، صفر شوت در چارچوب، تنها دو دریبل موفق از پنج تلاش و از دست دادن توپ در ۱۲ موقعیت. این اعداد برای ستاره‌ای که به عنوان یکی از آینده‌دارترین استعدادهای اروپا شناخته می‌شود به شدت ناامیدکننده است. در مقایسه با فصل گذشته، او عملا در قفس تاکتیکی ژابی آلونسو گرفتار شد. آلوارو کارراس، مدافع چپ رئال در دوئل‌های مستقیم او را خرد کرد. یامال در کل بازی تنها چهار دوئل زمینی از ۱۲ تلاش را برد (۳۳ درصد موفقیت) و در نبردهای هوایی حتی یک بار هم موفق نبود. این عملکرد ضعیف، کادر فنی بارسا را مجبور کرد در نیمه دوم پستش را تغییر دهد و او را از بال راست به نقش هافبک هجومی منتقل کند. تغییر هم نتوانست جریان بازی را به نفع بارسا  عوض کند. 

ژابی آلونسو در نخستین تقابلش با بارسا، طلسمی را شکست که سه مربی اسپانیایی اخیر رئال یعنی خوان دراموس، رافائل بنیتس و خولن لوپتگی را بلعیده بود. آلونسو با یک نمایش فنی حساب‌شده به زیدان پیوست؛ تنها مربیان ۱۶ سال اخیر رئال که در اولین ال‌کلاسیکوی خودشان پیروز شدند

این بازی یک ‌چهره ویژه دیگر هم داشت و طبق معمول او کسی نبود جز وینسیوس جونیور! در شبی که همه چیز بر وفق مراد مادریدی‌ها پیش می‌رفت، لحظه‌ای در دقیقه ۷۲ همه چیز را دگرگون کرد. وینیسیوس جونیور، ستاره برزیلی سفیدپوشان ناگهان تابلوی تعویض را دید و جهان جلوی چشمانش فرو ریخت. دوربین‌ها ثبت کردند؛ وینی با چشمانی پر از ناباوری، پنج بار با صدای بلند پرسید:«من؟ من؟» انگار باور نمی‌کرد ژابی آلونسو، مربی جوان تیم، جرات چنین تصمیمی را داشته باشد. آلونسو، لحظه‌ای مکث کرد و با صدایی آرام اما محکم فریاد زد:«بیا وینی... لعنتی!» کلمات نشان‌دهنده ترکیبی از خشم و ناامیدی بود. وینیسیوس اما به او نزدیک نشد. مستقیما به تونل رفت، بدون حتی یک نگاه به مربی یا هم‌تیمی‌ها و نیمکت را با اعتراض‌هایش تنها گذاشت. این تعویض، بیش از یک تصمیم تاکتیکی، نماد تنش‌های درونی رئال بود. آلونسو با ورود رودریگو، سعی داشت نفس خط حمله را تازه کند. این تصمیم درنهایت برد را حفظ کرد و فاصله رئال را در صدر لالیگا به پنج امتیاز رساند اما واکنش وینیسیوس، همه چیز را 

به حاشیه برد. 

ستاره برزیلی ۲۶ ساله، ظاهرا از این سبک مدیریت خسته شده. او دستانش را بالا برد و به سباس پاریلا، کمک‌مربی فریاد زد:«همیشه من... من تیم رو ترک می‌کنم. بهتره برم، من می‌رم.» این کلمات، نه‌تنها اعتراض به تعویض، بلکه فریادی از عمق ناامنی‌هایش بود. وینیسیوس فصل پیش با نژادپرستی و انتقادها دست و پنجه نرم کرد و حالا احساس می‌کند قربانی چرخش‌های آلونسو است. پس از چند دقیقه غیبت در رختکن، او آرام به نیمکت بازگشت؛ انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و حتی در دقایق پایانی با بلینگام و امباپه ایستاد؛ تصویری از اتحاد ظاهری که زیر آن، زخم‌های عمیق پنهان بود.

کیلیان امباپه، مهاجم فرانسوی رئال مادرید، پس از عملکرد درخشان در آخرین ال‌کلاسیکو و پیروزی تیمش مقابل بارسلونا، جایگاه خود را به عنوان قاتل بلوگرانا تثبیت کرده و رکوردهای مهمی را به نام خود ثبت کرده است. در این دیدار از هفته دهم لالیگای فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۶، امباپه که به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد، گل اول رئال‌مادرید را به ثمر رساند، هرچند فرصت زدن گل دوم از روی نقطه پنالتی را از دست داد. طبق آمار اوپتا، امباپه اکنون در جمع سه بازیکن برتر با بیشترین گل زده مقابل بارسلونا در تمام رقابت‌های قرن ‌۲۱ قرار دارد. او با ۱۲‌ گل در ۹‌ بازی، تنها پشت سر دو اسطوره رئال مادرید یعنی کریستیانو رونالدو (۲۰ گل در ۳۴ بازی) و کریم بنزما (۱۶ گل در ۴۶ بازی) جای گرفته است. همچنین، امباپه به سومین بازیکن تاریخ ال‌کلاسیکوها در قرن ۲۱ تبدیل شد که موفق به گلزنی در چهار ال‌کلاسیکوی متوالی می‌شود (با ۶ گل زده). پیش از او، تنها رونالدینیو (۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ با ۵ گل در چهار بازی) و کریستیانو رونالدو (۲۰۱۲ با هفت گل در ۶ بازی) به این رکورد دست یافته بودند. این آمار نشان می‌دهد که امباپه با میانگین گلزنی خیره‌کننده، با سرعت زیادی در حال نزدیک شدن به رکوردهای تاریخی این دو فوق‌ستاره است. 

جود بلینگام، ستاره بین‌المللی و انگلیسی رئال‌مادرید، با درخشش مقابل بارسلونا، موفق شد یک رکورد تاریخی را به نام خود ثبت کند و نامش را در صفحات طلایی ال‌کلاسیکو حک نماید. عملکرد این هافبک جوان در این بازی بزرگ فراتر از انتظار بود. در ابتدا، او با یک حرکت هوشمندانه و ارسال پاسی دقیق، زمینه را برای گل اول مسابقه توسط کیلیان امباپه فراهم کرد تا تیمش در مسیر پیروزی قرار گیرد. سپس، درست پیش از پایان نیمه اول و در دقیقه ۴۳، زمانی که بارسلونا بازی را به تساوی کشیده بود، بلینگام با شم بالای خود برای گلزنی، در نقطه مناسبی از محوطه جریمه قرار گرفت و پس از ضربه سر ادر میلیتائو، گل پیروزی‌بخش و دوم تیمش را به ثمر رساند. بر اساس آمار منتشر شده، این مشارکت مستقیم در هر دو گل کافی بود تا بلینگام به جوان‌ترین بازیکن تاریخ رئال‌مادرید در قرن ‌۲۱ تبدیل شود که توانسته در یک مسابقه ال‌کلاسیکو، هم گل بزند و هم پاس گل بدهد. او این دستاورد تاریخی را در سن ۲۲‌ سال و ۱۱۹‌ روزگی به دست آورد. این رکورد پیش از این در اختیار هم‌تیمی برزیلی او، وینیسیوس جونیور، قرار داشت که در مرحله نیمه‌نهایی کوپادل‌ری ۲۰۲۳ و در سن ۲۲‌ سال و ۲۶۷‌ روزگی موفق به انجام این کار شده بود. درخشش بلینگام در این بازی بزرگ که تنها چند روز پس از به ثمر رساندن گل پیروزی‌بخش مقابل یوونتوس رخ داد، نشان‌دهنده بازگشت او به اوج آمادگی است و جایگاه او را به عنوان یکی از مهره‌های کلیدی و رهبران جدید رئال مادرید در مهم‌ترین نبردهای فوتبال اسپانیا  تثبیت می‌کند.