نگار رشیدی 

تیم ملی فوتبال ساحلی ایران به فینال رقابت‌های جام جهانی نرسید اما کاری که شاگردان علی نادری در این رقابت انجام دادند، فراتر از حد انتظار بود. ایران بعد از یک دوره غیبت و هفت سال دوری از جام جهانی، به این تورنمنت برگشت و در یک گروه بسیار سخت قرار گرفت. 

بازی با تیم‌هایی مثل اسپانیا و آرژانتین که تدارکات خوبی برای این رقابت‌ها داشتند و همچنین روبه‌رو شدن با تاهیتی که در دو دوره متوالی جام جهانی ایران را شکست داده بود، کار دشواری به نظر می‌رسید. 

با این وجود تیم ملی با سه پیروزی و با شایستگی مطلق از دور گروهی عبور کرد. یک برد بزرگ و جذاب برای تیم ملی ایران هم در جدال با امارات میزبان به دست آمد. در حقیقت تیم ملی به رویای امارات برای ماندن در جام هم پایان داد تا برای دومین بار در تاریخ، یکی از چهار تیم برتر دنیا باشد. موفقیت بزرگی که هرگز حاصل شانس و تصادف نبود و خیلی سخت به دست آمد.

بازی روبه‌روی برزیل هم برای ایران عالی شروع شد. تیم ملی طوری در دقایق ابتدایی بازی تسلط داشت که انگار ایران پرافتخارترین تیم تاریخ جام جهانی است، نه برزیل! ایران در همان ثانیه‌های ابتدایی بازی توسط میرشکاری به گل رسید. به محض شروع زمان دوم بازی هم یک قیچی فوق‌العاده از معصومی، گل دوم را وارد دروازه حریف کرد. 

رسیدن به برتری دو گله روبه‌روی حریفی مثل برزیل، تسلط ستاره‌های ایران را نشان می‌داد اما پنالتی دادن به برزیل، لحظه شروع بازگشت سلسائو بود. تیمی که در وقت دوم با استفاده از فاکتور تجربه، بازی را به تساوی کشاند و سرانجام تنها در 42 ثانیه مانده به پایان وقت قانونی مسابقه، گل سوم را با یک برگردان به ثمر رساند تا ایران دیگر شانسی برای بازگشت به این نبرد نداشته باشد.

باخت تیم ملی در نیمه‌نهایی جام ملت‌ها، به دراماتیک‌ترین شکل ممکن رقم خورد. ایران برتری‌اش را از دست داد و اسیر بازگشت ستاره‌های حریف به زمین مسابقه شد. 

شاید اگر هر حریفی به جز برزیل روبه‌روی تیم ملی قرار گرفته بود، بعد از خوردن گل دوم دچار بحران می‌شد اما برزیل با روحیه و اراده‌ای آهنین به بازی برگشت تا به عنوان حریف ایتالیا در فینال جام جهانی انتخاب شود. 

شاید اگر تیم ملی در سمت دیگر جدول قرار داشت، راحت‌تر به فینال این رقابت‌ها راه پیدا می‌کرد. با این حال در نهایت چنین اتفاقی رخ نداد تا ایران مسابقه رده‌بندی را روبه‌روی بلاروس برگزار کند. با این وجود نمایش شاگردان نادری در این تورنمنت، فراموش‌نشدنی به نظر می‌رسید. ایران باز هم نشان داد که یکی از بهترین تیم‌های دنیا در فوتبال ساحلی است. تیمی که باز هم جایگاه خودش را به عنوان یکی از قدرت‌های دنیا تثبیت کرد. 

البته که در نهایت شکست در نیمه‌نهایی، اجازه نداد ایران به رویای بزرگش دست پیدا کند اما به هر حال کاری که این تیم انجام داد، تماشایی به نظر می‌رسید و موجب احترام بیشتر دنیای فوتبال به فوتبال ساحلی ایران شد.