عملکرد تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌های 2023 رسما آژیر خطر را به صدا در آورده است. تیمی که روزی جزو مدعی‌های آسیا بود و در لیگ ملت‌ها همه روی صعودش به مرحله حذفی حساب می‌کردند، حالا در وضعیت به شدت نگران‌کننده‌ای قرار دارد. ملی‌پوشان ایران که با برد قهر کرده‌اند و در هشت بازی که از هفته نخست انجام داده‌اند تنها دو بار به برد رسیده‌اند، روز گذشته حتی نتوانست مقابل بلغارستان قعرنشین به پیروزی برسد و با قبول شکست سه بر دو، با لیگ ملت‌ها خداحافظی کرد. باتوجه به اینکه هفت تیم برتر این مسابقات به علاوه لهستان میزبان به دور بعدی این رقابت‌ها صعود خواهند کرد، تیم ملی والیبال ایران با این شکست به طور کلی شانس صعود به مرحله بعدی را از دست داد. درست است که نبود بهروز عطایی و چند ملی‌پوش کلیدی ایران کار تیم ملی را در آناهیم سخت کرده است، اما صحبت از عملکرد تیم ملی تنها منوط به بازی با بلغارستان نمی‌شود. این تیم از همان بازی نخست در اولین هفته لیگ ملت‌ها شمایل یک تیم قدرتمند را نداشت و می‌شد از همان زمان حدس زد که ایران امسال جایی در بین هشت تیم برتر نخواهد داشت. 

بیراه نیست بگوییم که تیم ملی والیبال سخت‌ترین روزهای خود را طی یک دهه اخیر تجربه می‌کند. تیمی که تقریبا در مسیر تغییر نسل قدم برداشته اما هنوز تکیه اصلی‌اش به مهره‌های باتجربه است. شاید اگر سعید معروف و امیر غفور هم خودشان کنار نمی‌کشیدند، این تغییر نسل کم‌رنگ‌تر هم می‌شد. در هر حال اینکه والیبال ایران دیگر رقیب سرسختی به شمار نمی‌رود، اصلا اتفاق خوبی نیست. اتفاق بدتر اما این است که کابوس ایران در لیگ ملت‌ها بدتر شود و این تیم حضور در قعر جدول را هم تجربه کند. بلغارستان، آلمان، کانادا، کوبا و چین تیم‌های دو برده هستند و اگر این تیم‌ها در بازی‌های آینده نتایج بهتری نسبت به ایران کسب کنند، احتمال سقوط تیم ملی به رده شانزدهم وجود دارد. بنابراین تیم ملی باید حتما در بازی با کوبا برنده باشد تا جلوی این اتفاق را بگیرد. 

آنچه که در لیگ ملت‌های امسال و به خصوص در آناهیم اتفاق افتاد، یک کابوس به تمام معنا برای والیبال ایران بود. فدراسیون باید هرچه زودتر با تصمیم‌های درست، این کابوس را به پایان ببرد. تیم ملی حتی با شانزدهم شدن سال آینده در لیگ ملت‌ها خواهد بود و به جز آن بازی‌های آسیایی و المپیک هم در پیش است. پس باید از همین حالا دست به اصلاح تیم زد.