جدایی آرات حسینی از باشگاه سپاهان، تصمیمی قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید. اصلا این اشتباه بزرگ سپاهانی‌ها بود که با این کودک قرارداد امضا کردند و سروصدای زیادی هم برای این ماجرا به راه انداختند. شاید هم این فقط یک مانور تبلیغاتی بود که پایانش هم خیلی زود مشخص شد.

به هر حال پدر این کودک، خیلی زود تصمیم به جدایی گرفت و حمایت نکردن باشگاه از آرات را دلیل این تصمیم عنوان کرد. طوری که انگار او یک بازیکن خارجی است که از بارسلونا آمده و برای حضور در آکادمی باشگاه به امکانات عجیب و ویژه‌ای نیاز دارد.

تا اینجا ماجرا هنوز شوکه‌کننده به نظر نمی‌رسید اما اظهارنظرهای مدیر آکادمی سپاهان در مورد شرایط جسمی آرات، نگرانی‌های زیادی به وجود آورد. ظاهرا این کودک تحت فشار تمرین‌های شدید و بی‌رحمانه پدرش قرار دارد و این مساله ممکن است در آینده نزدیک، آسیب‌های جسمی وحشتناکی به او بزند.

اگر آرات حسینی را نمی‌شناسید، باید کمی به عقب برگردیم. این کودک در اولین سال‌های زندگی‌اش، استعداد زیادی در سنگ‌نوردی و ژیمناستیک نشان داده بود اما پدرش تصمیم گرفت او را به فوتبال ببرد. چراکه در هیچ ورزشی به جز فوتبال، نمی‌توانست آرات کوچک را به کانون توجه تبدیل کند.

رفتارهایی که در این سال‌ها با این بچه شد، نقض آشکار حقوق کودکان است. او مجبور بوده بخش زیادی از زندگی‌اش را جلوی دوربین‌ها سپری کند. او مجبور بوده برای چند سال از مادرش دور شود و به انگلیس برود. جالب اینکه آن روزها به دروغ از عضویت آرات در آکادمی لیورپول صحبت می‌شد اما قوانین یوفا و فیفا برای جذب بازیکنان زیر 18 سال، به شدت سختگیرانه هستند و چنین اتفاقی تنها در صورتی رخ می‌دهد که آن کودک به دلیلی غیر از فوتبال، در کشور محل قرارداد زندگی کند.

در همه دنیا هیچ بازیکن بزرگی وجود ندارد که با این راه و روش ساخته شده باشد. تا دل‌تان بخواهد اما افرادی هستند که قربانی سودجویی خانواده شده‌اند و حالا در جوانی با مشکلات روحی و جسمی قابل توجهی دست و پنجه نرم می‌کنند. خوابی که خانواده آرات برای او دید‌ه‌اند، در نهایت به همین جا خواهد رسید.

حتی ستاره‌های بزرگی مثل مسی و رونالدو با آن همه استعداد، هرگز مجبور نبودند چنین مشقت‌هایی را در کودکی پشت سر بگذارند و چنین تمرین‌های سنگینی داشته باشند. از همه بدتر اینکه مجبور شوند مدام جلوی دوربین‌ها ژست بگیرند و ادا و اصول بیایند.

شاید راه مهم برای نجات کسی مثل آرات از زندانی که در آن محبوس شده، دنبال نکردنش در شبکه‌های اجتماعی باشد. اگر همه افرادی که با دنبال کردن او، این طفل معصوم را ناخواسته در این موقعیت دشوار قرار داده‌اند تصمیم بگیرند و دست از این کار بردارند، شاید زندگی آرات هم عوض شد.

شاید او به کودکی و بازی‌هایش برگردد. شاید او بتواند یک زندگی عادی داشته باشد. در غیر این صورت اما نگرانی‌های وحشتناکی در مورد این پسربچه شکل خواهد گرفت. پسربچه‌ای که اسیر دست افرادی شده که در ظاهر، حامی و در واقعیت، قاتل او هستند.

 

کپی شد