آریا طاری

هیچ‌کس تصور نمی‌کرد تیم ملی به جای تحمیل یک شکست سنگین به فلسطین، به تساوی با این تیم رضایت بدهد. نیمه اول بازی بدون رد و بدل شدن گل به پایان رسید و در نیمه دوم، سهم هر تیم یک گل بود. این نتیجه شاید نشانه‌ای از پیشرفت چشمگیر تیم ملی فلسطین باشد اما به هیچ عنوان یک دلیل موجه برای ناامیدی از سرنوشت تیم ملی ایران در جام ملت‌ها شناخته نخواهد شد. چراکه نتایج دیدارهای تدارکاتی، هیچ‌وقت همه حقیقت‌ها را در مورد یک تیم افشا نمی‌کنند. به ویژه تیم کارلوس کی‌روش که همیشه به مرموز بودن شهرت داشته است.

تیم ملی ایران که چند سال قبل هفت بار دروازه فلسطینی‌ها را باز کرده بود، در آستانه جام ملت‌ها نتوانست تیم ملی فلسطین را شکست بدهد. البته که فوتبال در بسیاری از بخش‌های آسیا پیشرفت کرده و کشورهای کوچک‌تری که پیش‌تر حرفی برای گفتن در صحنه فوتبال نداشتند، حالا برای رسیدن به رویاهای دور و دراز تجهیز شده‌اند. حتی در سطح قاره آسیا نیز دیگر تعداد بازی‌های ساده و بی‌دردسر برای تیم ملی به حداقل رسیده و تلنگر مسابقه با فلسطین، نشان می‌دهد که دو جدال با ویتنام و یمن در مرحله گروهی نیز نباید به هیچ قیمتی ساده تلقی شوند. این اولین بار نیست که تیم کی‌روش با رحم کردن به یک حریف نه‌چندان پرآوازه، هوادارانش را شوکه می‌کند. همین تیم زمانی با تیم ملی ترکمنستان به تساوی رسید اما آن مسابقه، فقط روایت‌کننده یک روز بد بود و تاثیری در آینده پسران کارلوس نداشت. هواداران تیم ملی حق دارند نگران تیم‌شان باشند. حق دارند در مورد سطح آمادگی تیم‌شان سوال‌هایی را مطرح کنند و به نتایج دیدارهای تدارکاتی نیز واکنش نشان بدهند. تساوی با فلسطین در یک بازی دوستانه اما هرگز به معنای «زانو زدن» نیست و نمی‌تواند بهانه خوبی برای مایوس‌ شدن از تیم کی‌روش باشد. بدترین زمان ممکن برای «حساب‌ کردن» روی نتیجه یک دیدار دوستانه، درست قبل از برگزاری تورنمنت‌های بزرگ است. این موضوع تنها به دوران حضور کی‌روش روی نیمکت تیم ملی مربوط نمی‌شود. تیم‌ها قبل از شروع هر جام، اسراری دارند که ترجیح می‌دهند در دیدارهای دوستانه فاش نشوند. جدال با فلسطین شاید حریفان‌ مرحله گروهی ایران به ویژه عراق را در محاسبه میزان قدرت شاگردان سی‌کیو به اشتباه بیندازد و بدون تردید، این کمک بزرگی برای تیم ملی خواهد بود.

18 سال قبل، تیم ملی در یک دیدار دوستانه با آمریکا مساوی کرد و توانست هشت گل به مالدیو بزند. این تیم با اقتدار قهرمان بازی‌های غرب آسیا شد و در اوج قدرت به استقبال جام ملت‌های 2000 رفت اما ناچار شد این تورنمنت را در مرحله یک‌چهارم نهایی ترک کند. زدن هشت گل در دو دیدار دوستانه به بوسنی و اسلواکی درست قبل از مرحله مقدماتی جام جهانی 2002 اتفاق افتاد اما تیم ملی با بلاژ سرانجام نتوانست مجوز حضور به جام جهانی کره و ژاپن را به دست بیاورد. ایران با برانکو قبل از جام جهانی 2006، کاستاریکا را شکست داد و با وجود تساوی دو-دو مقابل کرواسی، روبه‌روی این حریف آنقدر خوب بازی کرد که سرمربی کروات‌ تیم ملی را شانس اصلی صعود از گروهش در جام جهانی دانست اما سهم این تیم از سه بازی مرحله گروهی، فقط یک امتیاز در جدال با آنگولا بود. یک سال بعد تیم ملی در بازی‌های غرب آسیا، با تیم دومش تیم اصلی عراق را شکست داد و جام را بالای سر برد اما فقط چند ماه بعد در جریان جام ملت‌ها، حذف شد و به تماشای قهرمانی شگفت‌آور تیم ملی عراق نشست. نتایج «گمراه‌ کننده» دیدارهای دوستانه قبل از تورنمنت‌های ملی، بارها برای تیم کارلوس کی‌روش نیز اتفاق افتاده‌اند. این تیم قبل از جام جهانی 2014 در ورزشگاه آزادی به گینه باخت و با آنگولا مساوی کرد اما در برزیل، توانست چشم‌ها را خیره کند و آرژانتین را 90 دقیقه تمام به صلیب بکشد. آنها قبل از شروع جام ملت‌های استرالیا عراق را شکست دادند اما در مرحله یک‌چهارم نهایی همان تورنمنت، نتیجه را به این حریف واگذار کردند و با وجود باختن به تونس و ترکیه در دیدارهای مقدماتی قبل از جام جهانی 2008، فاصله‌ای با تساوی برابر اسپانیا و شکست دادن پرتغال نداشتند. درست مثل همه این نتیجه‌ها، نتیجه دیدار تدارکاتی با فلسطین نیز چندان قابل اعتماد به نظر نمی‌رسد.

در مورد تیم ملی، نگرانی‌های زیادی وجود دارد. سعید عزت‌اللهی جام ملت‌ها را از دست داده و نمی‌تواند با تیم به امارات سفر کند. تعداد زیادی از لژیونرها درگیر مصدومیت هستند و سرنوشت‌شان برای این تورنمنت هنوز مشخص نشده است. کارلوس کی‌روش نیز هنوز دست از جنگ برنداشته و مدام درباره ناراحتی درونی شاگردانش صحبت می‌کند. با این وجود در ایران همه امیدوار به شکستن طلسم طولانی قهرمانی در جام ملت‌ها هستند. تیمی که فلسطین را شکست نداده، پتانسیل فوق‌العاده‌ای دارد و اگر کمی موقعیت‌شناس‌تر و گل‌زن‌تر شود، می‌تواند دست به کارهای بزرگی بزند. این نسل از فوتبال ایران، شایستگی قهرمانی در آسیا را دارد و اگر همه چیز خوب پیش برود، تا آخرین روز در جام ماندگار خواهد شد.