گالتیه و لی‌لی‌پوتی‌ها!

 آریا طاری

کینگزلی کومان، قاتلی که می‌شناسیم

باختن پاریس با گلزنی کومان، کنایه‌آمیزترین اتفاق ممکن است. در حقیقت این گل، یعنی آینده پی‌اس‌جی مقابل گذشته این باشگاه شکست می‌خورد. کینگزلی بازیکنی بود که در آکادمی پاریس رشد کرد و به همین خاطر نیز حاضر نشد گلش را روبه‌روی این تیم جشن بگیرد. او محصول باشگاه فرانسوی بود اما از این تیم رفت تا باشگاه نام‌های بزرگ‌تری را در خط حمله به بازی بگیرد. همین بازیکن اما تا امروز دو ضربه بزرگ و جبران‌نشدنی به تیم سابقش زده است. او در فینال لیگ قهرمانان دروازه پاریس را باز کرد و حالا در پارک دو پرنس، توانست دوباره این تجربه را تکرار کند. اگر این باشگاه کومان را حفظ کرده بود، حداقل این دو گل مهم را نمی‌خورد! آنها اما تقریبا همیشه نسبت به آکادمی‌شان بی‌توجه بوده‌اند و همواره سودای خرید ستاره‌های گرانقیمت را در سر داشته‌اند. همه این ستاره‌ها اما حالا مقابل یکی از محصولات آکادمی همین باشگاه زانو زده‌اند.

گالتیه، زمان برکناری فرارسیده است؟

تجربه ثابت می‌کند تحمل مدیران و مالکان پی‌اس‌جی مقابل شکست اصلا زیاد نیست. آنها چهره‌ای مثل توماس توخل را داشتند که این باشگاه را برای اولین بار در همه تاریخ به فینال لیگ قهرمانان رساند اما ظرف چند ماه از کارش برکنار شد. باشگاه با مربیان دیگر نیز چنین برخوردی داشته و اساس زمان کافی برای ساختن یک پروژه را در اختیار آنها قرار نداده است. گالتیه در جام حذفی روبه‌روی مارسی شکست خورد و در لیگ نیز مغلوب موناکو شد. اگر او نتواند در دیدار برگشت با بایرن شرایط را عوض کند، بدون شک از کار برکنار خواهد شد. شاید او در سطح لیگ فرانسه مربی بدی نباشد اما باشگاه برای نتیجه گرفتن در لیگ قهرمانان، مربی بزرگ‌تری می‌خواهد.

پاریس، شهر بی‌دفاع

گل بایرن مونیخ نشان داد که پی‌اس‌جی از لحاظ دفاعی، مشکلات بسیار بزرگی دارد. شاید این تیم در قلب دفاع نام‌هایی مثل مارکینیوش و راموس را داشته باشد اما این دو نفر هرگز به هماهنگی کافی نرسیده‌اند. شرایط سنی هر دو نفر نیز بالا به نظر می‌رسد و آنها دیگر سرعت تصمیم‌گیری سابق را ندارند. پاریس برابر بایرن در کناره‌ها نیز بسیار آسیب‌پذیر بود. در نیمه اول بازی، اشرف حکیمی آنقدر اشتباه کرد که گالتیه چاره‌ای به جز تعویض این بازیکن بین دو نیمه نداشت. به نظر می‌رسد پاریس هرگز به لحاظ دفاعی تیم بی‌نقصی نبوده است. عملکرد دوناروما نیز روی صحنه گل اصلا عملکرد خوبی به نظر نمی‌رسید. این گلر باز هم نشان داد که نمی‌تواند در نبردهای بزرگ و سرنوشت‌ساز، نقش ناجی را برای پاریسی‌ها بازی کند.

این تیم معمولی

به نظر می‌رسد پی‌اس‌جی این اواخر به خرید بازیکن بیشتر به چشم پر کردن فهرستش نگاه کرده است. آیا نفراتی مثل سولر و ویتینیا واقعا در حد و اندازه‌های بازی در کنار مسی، نیمار و امباپه هستند؟ چطور ممکن است باشگاهی که این همه بازیکن خریده، به جایی برسد که یک جوان 16 ساله را در خط میانی از ابتدا روبه‌روی بایرن به زمین مسابقه بفرستد؟ پی‌اس‌جی در خط میانی به یک تیم کاملا معمولی تبدیل شده است. حتی نفراتی مثل فابیان روییز نیز نتوانستند درخشش زیادی در این تیم داشته باشند. عجیب به نظر می‌رسد اما کیفیت بازی پی‌اس‌جی با نفراتی مثل لئو پاردس و آنخل دی ماریا، بهتر از امروز بود. بازیکنانی که این تابستان در فهرست مازاد تیم قرار گرفتند اما جانشین‌های خوبی برای آنها جذب نشد. پاریس در جذب حکیم زیاش به عنوان یک وینگر نیز شکست خورد و این موضوع موجب شد عملا جانشینی برای مسی و نیمار نداشته باشد.

شادی کوتاه با کیلیان

امباپه بعد از ورود به زمین، کیفیت بهتری برای پاریسی‌ها به وجود آورد و دو بار هم موفق به گلزنی شد اما هر دو بار وی.ای.آر گل‌ها را مردود اعلام کرد. خیلی‌ها با این نمایش به یاد آخرین نبرد فصل گذشته پی‌اس‌جی در لیگ قهرمانان روبه‌روی رئال مادرید افتادند. در آن بازی هم دو گل کیلیان مردود اعلام شده بود. به هر حال آماده شدن این بازیکن شاید پاریس را در آلیانس به این تورنمنت برگرداند اما این تیم با کیفیتی که در بازی رفت نشان داد، هرگز شانسی برای کنار زدن بایرن مونیخ به دست نخواهد آورد.