گاهی به نیمکت نگاه کن!

آریا رهنورد

بعد از جدایی لوکادیا، یحیی چینش‌های متفاوتی را انتخاب کرده و هرگز با یک ترکیب ثابت در دو بازی متوالی حاضر نشده است. او تصمیم گرفته برای پر کردن این خلأ، به سراغ استفاده از روش چهار-سه-سه برود اما هر بار سه بازیکن هجومی‌اش را تغییر داده است. او این بار روبه‌روی گل گهر به سرعت بیشتری در کناره‌ها نیاز داشت. چراکه به خوبی می‌دانست عبور از مدافع سریعی مثل تیکدری اصلا ساده نخواهد بود. یحیی تصمیم گرفت محمد عمری را در پست وینگر چپ قرار بدهد. بازیکن جوانی که این فصل بارها به عنوان مهره ذخیره به ترکیب اضافه شده و هر بار نیز عملکرد خوبی داشته است.

عمری این بار در یک بازی حساس، اعتماد سرمربی‌اش را برای فیکس شدن جلب کرد. او و سعید صادقی در دو سمت خط حمله قرار گرفتند و وحید امیری بعد از مدت‌ها به پست مهاجم برگشت. این همان پستی بود که او در اولین سال‌های بازی برای پرسپولیس زیر نظر برانکو بازی می‌کرد و برای مدت زیادی از آن دور شده بود. تغییر مهم دیگری که در ترکیب پرسپولیس اتفاق افتاد، استفاده از سینا اسدبیگی در مرکز زمین بود. او در کنار میلاد سرلک قرار گرفت و مهدی ترابی نیز کمی جلوتر از آنها بازی کرد. به نظر می‌رسد دو نبرد قبلی روبه‌روی استقلال و پیکان، یک نکته مهم برای یحیی داشت. او متوجه شد که باید ریتم تیمش را تغییر بدهد.

او متوجه شد که تیمش به اندازه کافی سریع نیست و نیاز به نیروی جوان‌تر و انرژی بیشتری دارد. کشف این ماجرا، موجب شد این مربی به سرعت قدم‌هایی برای تغییر بردارد و خیلی زود هم نتیجه‌اش را بگیرد. نمایش قرمزها مقابل گل گهر به خصوص در نیمه دوم، شاید بهترین نمایش فصل شاگردان گل‌محمدی بود.

به نظر می‌رسد دو نبرد قبلی روبه‌روی استقلال و پیکان، یک نکته مهم برای یحیی داشت. او متوجه شد که باید ریتم تیمش را تغییر بدهد. او متوجه شد که تیمش به اندازه کافی سریع نیست و نیاز به نیروی جوان‌تر و انرژی بیشتری دارد

این بازی البته یک لحظه کلیدی هم داشت. بیرو با مهار کردن پنالتی تیم میزبان، پرسپولیس را در بازی نگه داشت و روحیه حریف را کاملا از بین برد. شاید اگر این صحنه به گل تبدیل شده بود، اتفاق دیگری در جریان بازی رخ می‌داد. با این وجود داستانی شبیه به این از اهمیت اضافه شدن نفرات جدید به ترکیب اصلی کم نمی‌کند. محمد عمری در شرایطی آن گل تماشایی را وارد دروازه گل گهر کرد که بازی کاملا برابر به نظر می‌رسید و حتی گل گهر در حمله تیم خطرناک‌تری بود. این ضربه تماشایی به جناح موافق، محسن فروزان را شوکه کرد و ضربه بزرگی به تیم میزبان این بازی زد. همین گل روی نبوغ فردی محمد، عملا تمرکز شاگردان قلعه‌نویی را از بین برد.

او روشی را برای گل زدن انتخاب کرد که شاید خیلی از بازیکنان پرسپولیس به سراغش نمی‌رفتند. گل دوم بازی اما حتی از این گل هم زیباتر بود. سینا اسدبیگی که بعد از مدت‌های مدیدی در ترکیب اصلی تیم دیده می‌شد، یکی از تماشایی‌ترین گل‌های این فصل لیگ را به ثمر رساند. او یک موشک واقعی را روانه دروازه حریف کرد. ضربه‌ای که بهترین گلرهای دنیا نیز از پس مهارش برنمی‌آمدند. پرسپولیس با این گل، پیروزی‌اش را حتمی کرد و صدر جدول را نیز از استقلال پس گرفت. جالب اینکه در بین نفرات ذخیره هفته‌های گذشته باشگاه، فقط عمری و اسدبیگی در این بازی درخشان نبودند. وحدت هنانوف که با یک تعویض اجباری به جای دانیال اسماعیلی‌فر مصدوم به زمین رفته بود، نمایش فوق‌العاده‌ای در سمت راست خط دفاعی داشت. او به خصوص در کارهای دفاعی حتی مرتکب یک اشتباه هم نشد و بارها نیز سعی کرد تیمش را از این جناح راه بیندازد. یحیی این پیروزی مهم را از اعتماد به نفرات نیمکت‌نشین تیمش دارد. بازیکنانی که معادله‌های این تیم را در یک بازی بزرگ و تعیین‌کننده، تغییر دادند.

این نتیجه خوب البته نباید پرسپولیسی‌ها را فریب بدهد. آنها هنوز یک مهاجم نوک درجه یک در بازار می‌خواهند و باید اقتدار را به این بخش از زمین برگردانند. با این وجود یحیی حالا دیگر خوب می‌داند که باید نگاه عمیق‌تری به نیمکتش بیندازد و روی مهره‌های جوان حساب بیشتری باز کند. تیم او همین حالا نیز نفرات بسیار خوبی دارد و از پتانسیل بردن لیگ برخوردار است. کافی است او فرصت بیشتری به جوان‌ترها در تیم بدهد و فضای کافی را برای درخشش آنها فراهم کند. این روشی است که قرمزها را به آینده امیدوارتر خواهد کرد.