تیم امید، لیگ جدید!

آریا طاری

تیم ملی فوتسال با نایب‌قهرمانی از جام ملت‌ها برگشته و برای تیمی که بارها قهرمان قاره شده، این نتیجه تفاوتی با یک ناکامی بزرگ ندارد. تیمی که زمانی روی سکوی سوم دنیا ایستاده، با این نایب قهرمانی باید به دنبال اصلاحات جدی در ساختارش باشد. اگر بیش از حد ساده‌انگاری به خرج ندهیم، این نتیجه را یک موفقیت ندانیم و پشت صعود به فینال پنهان نشویم، باید بپذیریم که فوتسال ایران نیازمند رقم خوردن تغییرات جدی است. بدون این تغییرات، دوره بعدی جام جهانی می‌تواند به یک کابوس برای فوتسال ایران تبدیل شود.

تیمی که باید راه بیفتد

شاید باورتان نشود اما در چند سال اخیر اصلا تیمی به عنوان تیم ملی امید فوتسال ایران وجود نداشته است. پس چندان هم عجیب نیست اگر جوانگرایی در این تیم اتفاق نیفتد. تا این لحظه هیچ پشتوانه جوانی برای تیم ملی ساخته نشده و ایران فقط با دو بازیکن زیر 23 سال به جام ملت‌ها رسیده است. نفراتی مثل حسین طیبی، مسلم اولادقباد و سعید احمدعباسی نیز باقی‌مانده نسل طلایی فوتسال ایران هستند و همگی بیشتر از 32 سال سن دارند. اگر این نفرات هم تیم ملی را ترک کنند، عملا تیم ملی فوتسال خالی خواهد شد.

یکی از اولین اقدامات جدی که فوتسال ایران به آن نیاز مبرمی دارد، راه انداختن تیم امید و کار کردن در رده‌های سنی مختلف است. ژاپنی که در فینال تیم ملی را شکست داد، کار مبسوطی روی رده‌های پایه انجام داده اما در ایران، همه چیز به حال خودش رها شده و اصلا خبری از محک زدن بازیکنان در رده‌های سنی نیست. به همین خاطر است که بسیاری از نفرات حاضر در اردوی تیم ملی برای جام ملت‌ها، هیچ تجربه‌ای در این تورنمنت نداشتند. آنها در حالی به این رقابت قدم گذاشتند که تا امروز حتی در یک تورنمنت بین‌المللی فوتسال نیز شرکت نکرده بودند. این یک ضعف بسیار بزرگ و کلیدی برای فوتسال ایران است که باید هرچه زودتر برطرف شود. این موضوعی نیست که فدراسیون فوتبال به سادگی از کنارش عبور کند.

لیگ فوتسال؛ نیازمند نوسازی

بخشی از تقصیر میانگین سنی بالای تیم ملی نیز به گردن لیگ برتر فوتسال است. لیگی که در آن به ندرت به جوان‌ترها بها داده می‌شود و حتی برخی بازیکنان با 40 سال سن در آن به میدان می‌روند. برای پیشرفت همه‌جانبه فوتسال، باید لیگ کوبیده و از نو ساخته شود. این لیگ دیگر نه مثل گذشته تماشاگر جذب می‌کند و نه به آن اندازه خبرساز است. شرایط لیگ فوتسال اصلا امیدوارکننده به نظر نمی‌رسد و این معضلی است که باید هرچه زودتر برطرف شود. در بسیاری از لیگ‌های ورزشی ایران به خصوص لیگ فوتبال، چهره‌های سرشناس خارجی دیده می‌شوند اما در لیگ فوتسال ایران اصلا از این خبرها نیست.

یادتان هست آخرین بار کدام بازیکن باکیفیت خارجی به لیگ ایران قدم گذاشته است؟ باشگاه‌های فوتسال در ایران برای بازیکن و مربی خوب هزینه نمی‌کنند و به همان پرتجربه همیشگی بازی می‌دهند. خروجی این وضعیت، بحران بازیکن در تیم ملی ایران است. در آسیا و کشوری مثل ژاپن باشگاه‌های بزرگ فوتبال مشغول تیم‌داری در فوتسال نیز هستند. در کشوری مثل اسپانیا هم باشگاه‌های بزرگی مثل بارسلونا تیم‌داری می‌کنند اما در ایران باشگاه‌های بزرگ فوتبال علاقه‌ای به انجام این کار از خودشان نشان نمی‌دهند. چرا تهران با این ظرفیت و این همه سالن تنها باید صاحب یک تیم در لیگ فوتسال ایران باشد؟ چرا در بسیاری از استان‌ها با وجود این همه استعداد، خبری از تیم فوتسال در لیگ نیست؟ ایران معدن استعدادهای فوتسال است اما افسوس که به این استعدادها توجه چندانی نمی‌شود و لیگ برتر نقشی در شکوفایی این استعدادها ندارد.

دستیار یا سرمربی؛ نیمکت را خارجی کنید!

کادر فنی تیم ملی برای حضور در جام جهانی بدون شک باید تغییراتی داشته باشد. شکل ایده‌آل ماجرا این است که یک مربی بزرگ خارجی برای  فوتسال ایران جذب شود و وحید شمسایی به عنوان دستیار او، تجربه مربیگری را به دست بیاورد اما حتی اگر این اتفاق رخ ندهد، باید تیم ملی به سراغ یک دستیار و تمرین دهنده خوب خارجی برود.

کادر فنی فعلی اصلا باتجربه نیست و با این روند شانسی برای موفقیت تیم ملی در جام جهانی وجود نخواهد داشت. اینکه مربی گلرها درست قبل از شروع جام و سفر به کویت خط بخورد و تیم ملی عملا بدون مربی تخصصی برای دروازه‌بان‌ها به این جام سفر کند، تاسفبار است. اتفاقاتی از این دست به هیچ وجه نباید در تیم ملی تکرار شود. واضح است که کادر فنی فعلی، پاسخگوی نیازهای فوتسال ایران نیست و باید حتما تغییری در این کادر به وجود بیاید. اگر این اتفاق رخ ندهد، به هیچ وجه نمی‌توان آینده روشنی را برای تیم ملی ایران متصور بود. این تغییر باید هرچه زودتر با یک برنامه‌ریزی طولانی برای تیم ملی اتفاق بیفتد و ایران را در مسیر متفاوتی قرار بدهد.