مشتری خوب، مشتری بد!

آریا رهنورد

تنها یک دلیل برای قهرمانی هیچ تیمی در هیچ جامی وجود ندارد. فرمولیزه کردن یک موفقیت هم به همین سادگی نیست که تنها با یک دلیل توجیه شود. دلایل مختلفی در کنار هم قرار می‌گیرند تا یک تیم قهرمان را بسازند. با این وجود می‌توان ادعا کرد که «شروع» روند قهرمانی استقلال در این فصل و شروع روند تضعیف پرسپولیس، به پنجره نقل و انتقالاتی برمی‌گردد. جایی که دو مربی در آن عملکرد کاملا متفاوتی داشتند و همین تفاوت در نهایت خودش را در جدول لیگ برتر نشان داد.

خط دروازه؛ خوب و خوب‌تر، بد و بدتر

یکی از اولین خریدهای استقلال فرهاد در این فصل، جذب علیرضا رضایی بود. این اتفاق در حالی رخ داد که باشگاه رشید مظاهری و سیدحسین حسینی را نیز در اختیار داشت. طبیعتا در چنین شرایطی نیاز به خرید یک گلر احساس نمی‌شد اما فرهاد احساس کرد که شاید رشید تیم را ترک کند و به همین خاطر یک گلر جوان را به خدمت گرفت. تصمیمی که فوق‌العاده از کار درآمد و یکی از بهترین فصل‌های ممکن را درون دروازه استقلال ساخت. پرسپولیس یحیی نیز دو گلر داشت اما این مربی اصلا به احتمال بالای جدایی رادو دقت نکرد و دروازه این تیم در بدترین زمان ممکن با بحران روبه‌رو شد. تیم در نیم‌فصل دوم به سراغ خرید یک سنگربان رفت اما جذب احمد گوهری، خودش یک خطای استراتژیک دیگر بود که شرایط را برای پرسپولیس بدتر کرد. اولین تفاوت دو تیم در واقع از همین‌جا شروع شد. استقلال دو سنگربان کاملا مطمئن را در اختیار داشت و خیالش از خط دروازه راحت بود اما پرسپولیس در طول این فصل به شدت از عملکرد دروازه‌بانانش زجر کشید و آسیب دید.

خط دفاع؛ یک ترمیم به موقع

خریدهای استقلال برای خط دفاعی در نیم‌فصل اول چندان موفق از کار درنیامدند. نفراتی مثل ابوالفضل جلالی و عارف آقاسی، فرصت چندانی برای بازی در استقلال نداشتند. با این وجود جذب جعفر سلمانی به عنوان یک دفاع چپ، تصمیمی بسیار مهم و ایده‌آل از سوی فرهاد مجیدی به حساب می‌آمد و روزبه چشمی نیز عملکرد خوبی در این فصل داشت. در میانه فصل، فرهاد ناگهان دو مدافع میانی‌اش را به دلیل سربازی از دست داد اما به سرعت دست به کار شد و رافا سیلوا را به خدمت گرفت. یک ترمیم به موقع که به شدت به کار تیم آمد. خرید مهم دیگر مجیدی برای تیم هم صالح حردانی بود که به یکی از بهترین خریدهای فصل باشگاه تبدیل شد. همه این خریدها استقلال را صاحب عنوان بهترین خط دفاعی لیگ برتر کردند. پرسپولیس اما با علیرضا ابراهیمی، منوچهر صفروف و وحدت هنانوف راه را اشتباه رفت و با جذب رامین رضاییان فقط بخش کوچکی از این اشتباه را جبران کرد. کلیدی‌ترین مشکل سرخ‌ها در این فصل، ترکیب متغیر خط دفاعی و اشتباه‌های متعدد مدافعان این تیم بود که در تک تک بازی‌ها کار دست این باشگاه داد و شرایط بسیار بعدی برای قرمزها رقم زد.

خط هافبک؛ یک اشتباه نابخشودنی

 استقلال در تابستان، هافبک‌های زیادی را از دست نداد و به همین خاطر به سراغ خریدهای گسترده‌ای در این پست نرفت. آنها زبیر نیک‌نفس و عزیزبک آمانوف را در خط هافبک جذب کردند که هر دو نفر نیز خریدهای موثری برای باشگاه بودند. کلیدی‌ترین اشتباه نقل و انتقالاتی یحیی اما در همین نقطه از زمین رقم خورد. جایی که او تصمیم گرفت به جای ستاره‌ای مثل احمد نوراللهی که با قرارداد آزاد تیم را ترک کرده بود، رضا اسدی را جذب کند. یک خرید بسیار بد که نتیجه‌ای ناامیدکننده برای باشگاه به همراه داشت. اسدی نه‌تنها در طول فصل کمک چندانی به تیم نکرد، بلکه به یکی از دلایل مهم از دست رفتن قهرمانی تیم تبدیل شد.

خط حمله؛ خارجی‌های متفاوت!

استقلال در خط حمله، هوشمندانه عمل کرد و بعد از جدایی قایدی و دیاباته، به سراغ دو بازیکن خارجی رفت. کوین یامگا که در این فصل گل‌های زیادی برای تیم زده و رودی ژستد که چند گل حساس برای استقلال به ثمر رسانده، خریدهای مهم فرهاد بودند. او همچنین پدیده جوانی مثل امیرحسین حسین‌زاده را نیز به خدمت گرفت. با توجه به مصدومیت‌های متوالی حسین‌زاده یک مربی ریسک‌گریز به سراغ او نمی‌رفت اما این فوتبالیست جانشین خوبی برای مهدی قایدی در استقلال شد. در پرسپولیس اما نفراتی مثل حامد پاکدل و شرزود تمیروف اصلا نمی‌توانستند گره بازی‌های بزرگ را باز کنند. دو فوروارد بسیار متوسط که در نهایت فصل متوسطی را نیز در پرسپولیس سپری کردند. شاید با چند ستاره در خط حمله، پرسپولیس می‌توانست قهرمان این دوره لیگ شود اما با نفراتی که آنها در اختیار داشتند، رسیدن به این هدف مهم اصلا امکان‌پذیر نبود و در نهایت نیز به حقیقت تبدیل نشد. این اشتباه بزرگی بود که یک دردسر بزرگ برای یحیی ساخت.