آریا طاری

شش امتیاز و چهار مسابقه. سناریوهای زیادی برای پایان این فصل وجود دارد که بیشترشان به معنی قهرمانی استقلال در این فصل هستند. کافی است تیم فرهاد تنها در دو دیدار از چهار مسابقه باقی مانده به برتری دست پیدا کند تا با توجه به برتری آشکارش در تفاضل گل، جام قهرمانی را به دست بیاورد. با این وجود تنها چیزی که می‌تواند قهرمانی را از استقلال بگیرد، این تصور است که کار تمام شده و آنها دیگر کار بیشتری برای انجام دادن ندارند.گل حساس آرمان رمضانی روبه‌روی شهرخودرو، سکوهای استادیوم آزادی را به مرز انفجار رساند. این گل از سوی بازیکنی به ثمر رسید که از تیم رقیب راهی استقلال شده بود. آرمان در پرسپولیس موفقیتی نداشت و حتی نتوانست گلی برای این تیم بزند اما در ساختار تیم فرهاد به عنوان یک مهره تعویضی، فعلا جواب داده و گل‌های مهمی به ثمر رسانده است. به نظر می‌رسد حساسیت بالای هفته‌های پایانی لیگ برتر، تاثیر محسوسی روی فرم استقلال گذاشته است. آنها روبه‌روی شهرخودرو اصلا نمایش خوبی نداشتند و نتوانستند مثل همیشه فوتبال بازی کنند اما سرانجام در آخرین ثانیه‌ها راه رسیدن به پیروزی را به لطف تعویض‌های سرمربی‌شان پیدا کردند. این نمایش درست آن نمایشی نیست که از یک تیم قهرمان انتظار می‌رود اما اینکه تیم فرهاد تا آخرین ثانیه‌ها در هر شرایطی به دنبال برد می‌گردد، خاصیتی است که در دوران بازی نیز در این مربی وجود داشت. این روزها هیچ چیز به جز ترک زمین در قامت تیم برنده مهم نیست و تیم فرهاد به خوبی توانسته این کار را انجام بدهد. تیمی که هفته به هفته، یک مسیر سخت را طی کرده و بدون حتی یک شکست به هفته بیست و ششم رسیده است. به لطف توقف قرمزها در اصفهان، حالا استقلال در فاصله چهار هفته به پایان لیگ با 6 امتیاز اختلاف صدرنشین لیگ برتر است. در واقع همه چیز برای قهرمانی این تیم در لیگ برتر مهیا به نظر می‌رسد و بعید است که هیچ چیز بتواند استقلال را از جام دلخواهش جدا کند. حتی اگر آنها دچار لغزش شوند، بعید است پرسپولیس یحیی آن تیمی باشد که همه امتیازها را جمع می‌کند. با این حال استقلالی‌ها باید بدترین سناریوی ممکن را در ذهن‌شان لحاظ کنند و این تصور را داشته باشند که پرسپولیس تک‌تک دیدارهای باقی‌مانده را خواهد برد. در این صورت این تیم به هفت یا حتی 6 امتیاز دیگر برای قطعی کردن قهرمانی در لیگ نیاز خواهد داشت.استقلال نباید در دامی بیفتد که خوش‌خیال‌ها برایش پهن می‌کنند. چراکه کار این تیم در لیگ برتر هنوز تمام نشده است. قبل از این هم در لیگ برتر سابقه داشته که تیم‌هایی در اوج آمادگی و در حالی که تصور می‌کردند قهرمانی را جشن خواهند گرفت، جام را از دست داده باشند. یکی از این تیم‌ها استقلال پورحیدری در اولین دوره لیگ برتر بود که در فاصله فقط سه هفته به پایان فصل، چهار امتیاز بیشتر از پرسپولیس داشت و قهرمان‌ نشدنش محال به نظر می‌رسید اما به شکل عجیبی پشت سر هم امتیاز از دست داد و با شکست هفته آخر روبه‌روی ملوان، نتوانست قهرمانی لیگ را جشن بگیرد. آنها تنها تیم تاریخ لیگ به شمار نمی‌رفتند که نتوانستند از برتری امتیازی‌شان در هفته‌های پایانی دفاع کنند. سپاهان در لیگ هفتم و فقط پنج هفته قبل از پایان رقابت‌ها، هفت امتیاز بیشتر از پرسپولیس داشت اما چند نتیجه بد، کاری کرد که اختلاف این تیم با نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده قبل از هفته آخر به عدد دو برسد و سرانجام این پرسپولیسی‌ها بودند که جام قهرمانی را در آزادی لمس کردند. ذوب آهن در لیگ هشتم نیز به چنین سرنوشتی دچار شد. تیمی که تنها یک تساوی برای رسیدن به جام نیاز داشت و بازیکنانش در مسیر رسیدن به اهواز، سرود قهرمانی می‌خواندند، به سختی شکست خورد تا استقلال در بازی همزمان جام را به دست بیاورد. پس جدی‌ترین رقیب استقلال در چند هفته پایانی نه رقیب سنتی، بلکه این تفکر سمی است که دیگر کار بیشتری برای انجام دادن وجود ندارد. این در حالی است که همه مهره‌های استقلال باید خودشان را برای یک فشار ویژه و یک اضطراب بزرگ در هفته‌های پایانی آماده کنند. هر تیمی که این روزها روبه‌روی استقلال قرار بگیرد، کوهی از انگیزه خواهد بود تا تنها تیم بدون شکست لیگ برتر را شکست بدهد.

کاری که فرهاد مجیدی با استقلال انجام داده، خیره‌کننده به نظر می‌رسد. 26 هفته نباختن دستاورد کمی نیست و این انسجام دفاعی، اصلا راحت به دست نیامده است. با این وجود این تیم هنوز جام نگرفته و باید خودش را به جام قهرمانی برساند تا یک پایان باشکوه برای خودش ساخته باشد. این کم‌ترین پاداشی است که آبی‌ها بعد از سپری کردن این فصل موفقیت‌آمیز می‌توانند برای خودشان در نظر بگیرند. موفقیتی که آنها بیشتر از هر تیم دیگری در رقابت‌های این فصل لیگ برتر سزاوارش هستند.