تیم ملی ترینیداد و توباگو با یک ترکیب کاملا معمولی از بازیکن‌ها به تهران سفر کرده است. آنها نه در رقابت‌های کونکاکاف حرفی برای گرفتن دارند و نه اساسا مدعی صعود به جام جهانی هستند. این تیم در مرحله مقدماتی جام جهانی روسیه در جدول منطقه آمریکای شمالی و مرکزی در جایگاه آخر قرار گرفته و تنها دو برد به دست آورده است. طبیعی به نظر می‌رسد که حتی در خود ترینیداد هم، هیچ‌کس روی این مجموعه حساب ویژه‌ای باز نمی‌کند و انتظار خاصی از آنها ندارد. دیدار دوستانه امروز نه فقط برای ایرانی‌ها، بلکه برای خود هواداران فوتبال در ترینیداد و توباگو رقابت جذاب و فوق‌العاده‌ای نخواهد بود. با این وجود، نحوه برخورد رسانه‌ای آنها با این جدال حیرت‌آور به نظر می‌رسد. از زمان ورود این تیم به ایران، ویدئوهای زیادی از جلسه‌های تمرینی تیم دنیس لارنس در صفحات رسمی مربوط به «تی اند تی» منتشر شده است. چند مصاحبه با مهره‌‌های این تیم در تهران نیز به صورت اختصاصی ضبط شده و از آن‌جایی که انگلیسی زبان رسمی مردم این کشور به شمار می‌رود، رسانه‌های ایرانی نیز به سادگی توانسته‌اند با ترجمه صحبت‌ها به وضعیت تیم حریف ایران پی ببرند. سطح رسانه‌ای ترینیداد کاملا استاندارد به نظر می‌رسد اما به صورت همزمان، در تیم ملی ایران چه خبر است؟

تا همین چند وقت پیش، بازیکنان تیم ملی با پیامک شخصی از دعوت شدن یا نشدن به اردوی تیم مطلع می‌شدند. حالا همین که اعضای کادر فنی به مفهوم «لیست تیم ملی» اعتقاد پیدا کرده‌اند، خودش یک پیشرفت بزرگ به شمار می‌رود. بازیکنان تیم در قهر به سر می‌برند و به دستور سرمربی‌شان، حاضر نیستند با رسانه‌ها گفت‌وگو کنند و حتی مطلبی را در صفحه‌های شخصی‌شان به اشتراک بگذارند. آنها برای اعتراض کردن، خودشان را از دسترس خارج کرده‌اند. کادر فنی نیز چنین وضعیتی دارد و کارلوس کی‌روش حتی حاضر نشده به احترام خبرنگاران، در جلسه کنفرانس مطبوعاتی حاضر باشد. البته که کی‌روش مواجه شدن با «سوال» را دوست ندارد و حتی اگر در کنفرانسی هم حاضر باشد، تنها درباره عکس سیدجلال حسینی در فضای پشت سر و البته چند نکته کلیشه‌ای دیگر صحبت می‌کند. هواداران فوتبال در ایران، هنوز نمی‌دانند چه بازیکنانی در اردوی تیم ملی هستند و چه بازیکنانی هنوز به اردو نرسیده‌اند. نمی‌دانند کدام بازیکن مصدوم است و کدام بازیکن با آمادگی کامل در ترکیب دیده می‌شود.  در تیم ملی شغل «مدیر رسانه‌ای» به یک فرد خارجی سپرده شده و همین موضوع به تنهایی، وضعیت عجیب و باورنکردنی این تیم را آشکار می‌کند. به صورت همزمان اما ترینیدادی‌ها با بهترین و کامل‌ترین پوشش خبری، هواداران فوتبال در کشورشان را در جریان ماجراهای تیم ملی می‌گذارند. تیم ملی ایران در شرایط فعلی، متعلق به مردم نیست و تنها متعلق به کارلوس کی‌روش است. به همین خاطر است که مدیران فدراسیون باید برای آشتی دادن ملت با تیم‌شان، به سراغ بلیت‌های مجانی بروند. حتی با بلیت‌های رایگان نیز استقبالی از دیدار با ترینیداد و توباگو به عمل نخواهد آمد. دلیل این اتفاق را باید در رفتار آقای مربی جست‌وجو کرد. مردی که انگار دوست ندارد که مردم، تیمش را دوست داشته باشند.