آریا طاری

پنج پیروزی در 6 مسابقه، روند فوق‌العاده‌ای است که کم‌ترین فاصله ممکن را بین تیم ملی و جام جهانی ایجاد کرده است. حالا ایران در آستانه رقم زدن بهترین صعود تاریخش به این تورنمنت قرار دارد. تیمی که به صورت مشترک با عربستان صاحب بهترین خط حمله رقابت‌ها شده و به صورت مشترک با کره، بهترین خط دفاعی را در اختیار دارد. تیمی که این روزها به هیچ حریفی رحم نمی‌کند و رقبا را یک به یک از دم تیغ می‌گذراند. نمایش همه پسران ایران در جدال با سوریه، درخشان بود اما بعضی نفرات به دلایلی خاص، چهره‌های کلیدی‌تری در این مسابقه به شمار می‌رفتند.

خیلی‌ها تصور می‌کردند در غیاب زوج همیشگی، کیفیت سردار در تیم ملی کاهش پیدا می‌کند اما اتفاقی که رخ داد درست برعکس این ماجرا بود. غیبت طارمی موجب شد سردار نقش مهم‌تری در تیم ملی به دست بیاورد و فرمانده هجومی تیم باشد

امیر عابدزاده؛ تجربه‌ای  که فراموش نمی‌شود

بعد از لغزش هفته گذشته بیرو، انتظار می‌رفت سنگربان آماده پونفرادینا بالاخره فرصت بازی در ترکیب اصلی تیم ملی را به دست بیاورد. قبل از این تنها تجربه حضور امیر روی خط دروازه تیم ملی در دیدارهای «رسمی» به مسابقه با کامبوج برمی‌گشت. او بالاخره در یک دیدار حساس و مهم برای تیم ملی ایران به میدان رفت و اگرچه چندان تحت فشار قرار نگرفت اما نمایش خوب و خروج‌های مطمئنی داشت. او آرام آرام در مسیر پدرش قرار گرفته و این شایستگی را دارد که درست مثل عابدزاده بزرگ، مرد اول دروازه ایران باشد. این ششمین بازی ملی امیر و پنجمین کلین‌شیت او به عنوان مرد شماره یک دروازه بود. بعید نیست این گلر در دیدارهای بعدی و به خصوص بعد از قطعی‌شدن صعود، دوباره درون دروازه قرار بگیرد. او یک رقیب بسیار جدی برای بیرو به شمار می‌رود و این روزها بی‌نهایت آماده به نظر می‌رسد.

احسان حاج صفی؛

 بازگشت مطمئن

آخرین تجربه‌های فیکس شدن احسان در تیم ملی به مرحله قبلی انتخابی جام جهانی برمی‌گشت. او در آن مرحله با انتقادهای بسیار زیادی روبه‌رو شد و اسکوچیچ این ستاره را روی نیمکت قرار داد. با این وجود حاج‌صفی این بار در میانه میدان در ترکیب فیکس قرار گرفت و  بازوی چپ عزت‌اللهی در میانه میدان بود. احسان این بار نمایش جذابی در تیم ملی داشت و با یک پنالتی، توانست دروازه سوری‌ها را باز کند. این پنالتی در لحظات مهمی از مسابقه به ثمر رسید. چراکه ستاره‌های تیم حریف هنوز به بازگشت امیدوار بودند اما این گل، عملا رویای آنها برای برگشتن به این مسابقه را از بین برد.

وحید امیری؛ الماس دیرپا

بدون هیچ شک و تردیدی، او آماده‌ترین، بهترین و مهارنشدنی‌ترین ستاره این روزهای تیم ملی ایران به حساب می‌آید. وحید یک الماس درخشان برای تیم اسکوچیچ است. یک فوتبالیست فوق‌العاده که در عین تواضع و بدون رقم زدن کوچک‌ترین جنجالی، به درخشش در تیم ملی ادامه می‌دهد. وحید که در مسابقه حساس قبلی روی هر دو گل تیم ملی تاثیر مستقیم داشت، این بار هم یک پاس گل در کلاس جهانی به سردار آزمون داد و یک پنالتی هم برای تیم ملی گرفت. جالب اینکه او در تیم ملی در سه پست مختلف به میدان می‌رود. امیری در مسابقه‌های قبلی تیم ملی مدافع چپ و سپس هافبک چپ بود و در این نبرد در غیاب جهانبخش، به سمت چپ خط حمله ملحق شد. تنها حسرت در مورد این نابغه، دیر کشف شدن او در فوتبال ایران است. امیری اگر 10 سال زودتر کشف می‌شد، حالا در بهترین باشگاه‌های فوتبال اروپا توپ می‌زد.

علی قلی‌زاده؛

رستگاری در دقیقه 0 9

همه می‌دانند که علی، فوتبالیست موردعلاقه دراگان اسکوچیچ است. در غیاب طارمی، او همان مهره‌ای بود که به ترکیب ثابت تیم ملی برگشت و نمایش‌های خوبی هم داشت. قلی‌زاده البته گاهی به خاطر بیش از حد کار کردن با توپ، مورد انتقاد هم قرار می‌گیرد اما او با تکنیک نابش در ثانیه‌های پایانی و آن گل فردی فوق‌العاده، نشان داد که چرا اسکو تا این حد به این ستاره علاقه دارد. تکنیک قلی‌زاده می‌تواند در حساس‌ترین لحظات مسابقه، به کار تیم ملی بیاید.

سردار آزمون؛ فرمانده تیم ملی

خیلی‌ها تصور می‌کردند در غیاب زوج همیشگی، کیفیت سردار در تیم ملی کاهش پیدا می‌کند اما اتفاقی که رخ داد درست برعکس این ماجرا بود. غیبت طارمی موجب شد سردار نقش مهم‌تری در تیم ملی به دست بیاورد و فرمانده هجومی تیم باشد. زدن دو گل در این دو مسابقه برای بازیکنی که از آخرین گل ملی‌اش مدتی سپری می‌شد، این ادعا را ثابت می‌کند. آزمون با انگیزه، تلاش و البته درخشش مثال‌زدنی، بی‌نهایت آماده بود. بازیکنی که تیم ملی را به یک قدمی صعود به رقابت‌های جام جهانی رساند.

دراگان اسکوچیچ؛ برنده تنها

سومین برد دراگان اسکوچیچ برابر سوریه در شرایطی به دست آمد که او به دلیل محرومیت روی سکوها دیده می‌شد. اسکو در این جدال هم یک نتیجه رویایی دیگر به دست آورد تا در 13 مسابقه 12 برد در کارنامه داشته باشد. اسکو در بین مربیان ایرانی، طرفداری ندارد و به تنها بودن در تیم ملی عادت کرده است. با این حال نتایج این مربی، مهم‌ترین سپرش در مواجهه با انتقادهای بی‌اساس هستند.