آریا رهنورد

تیم ملی شروع آرامی را در دور برگشت مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی سپری کرد و برابر هنگ‌کنگ با وجود یک نمایش کاملا متوسط، به پیروزی رسید. در مسابقه دوم اما همه چیز بهتر شد و همین تیم، با کیفیتی به مراتب بالاتر از بازی اول برابر حریفش قرار گرفت. برای تیمی که به اندازه کافی دیدار تدارکاتی نداشته، هر مسابقه فرصتی شبیه برگزاری یک دیدار دوستانه است. این تیم فردا به مصاف کامبوج می‌رود و بدون شک، این یک مسابقه تدارکاتی دیگر برای تیم ملی خواهد بود. جدالی که در آن، نفرات ذخیره فرصت عرض اندام را در تیم ملی به دست می‌آورند.

شکست دادن بحرین در منامه، همه چیز را برای تیم ملی ایران ساده‌تر کرد. این اولین برد تاریخ فوتبال ملی ایران در خاک بحرین بود. حریف در آن مسابقه، انگیزه‌های زیادی داشت تا به هر قیمتی از تیم ملی امتیاز بگیرد اما سطح بازی آنها چه به لحاظ فردی و چه به لحاظ تیمی، در حد و اندازه‌های ایران نبود. تیم ملی با آن برد جذاب، قدرتش را دوباره به رقبای آسیایی نشان داده. اینکه توانستیم برابر بحرین کلین‌شیت کنیم و تقریبا هیچ موقعیت گل مطلوبی به حریف ندهیم، امیدوارکننده به نظر می‌رسید و اینکه در هر دو نیمه هم موقعیت‌های گل زیادی روی دروازه این تیم به وجود آوردیم، در نوع خودش مثال‌زدنی بود. حالا تیم ملی نبرد بعدی‌اش را روبه‌روی کامبوج برگزار می‌کند. همه می‌دانند که برای انتخاب بهترین تیم‌های دوم در هر گروه، نتایج روبه‌روی ضعیف‌ترین تیم گروه حذف می‌شود. با این وجود این گزاره هرگز به معنی «بی‌اهمیت» بودن مسابقه فردا برای تیم ملی نیست. ایران در هر صورت به سه امتیاز این جدال نیاز دارد و باید برای قطعی کردن دومی‌اش در گروه، حتما برنده این مسابقه باشد. بدون تردید، صدرنشینی اصلی‌ترین هدف تیم اسکوچیچ به شمار می‌رود. تیمی که اگر کامبوج را شکست بدهد، با پیروزی در دیدار انتقامی هفته آخر روبه‌روی عراق تحت هر شرایطی صدرنشین خواهد شد. با توجه به پیروزی ترکمنستان برابر لبنان، حالا گر لبنان روبه‌روی کره جنوبی برنده نباشد، ایران حتی با تساوی روز آخر روبه‌روی عراق هم به عنوان یکی از بهترین تیم‌های دوم صعود می‌کند. در واقع از همین‌ جا به بعد، تنها چهار امتیاز از دو بازی می‌تواند تیم ملی را به مرحله بعد برساند اما شناخت خوبی که این روزها از تیم اسکوچیچ به دست آورده‌ایم، نشان می‌دهد که این تیم به هیچ قیمتی در آن مسابقه هم برای تساوی به زمین نمی‌رود. از زمان مسابقه رفت با کامبوج تا امروز، اتفاقات بسیار زیادی در تمام دنیا رقم خورده است. آن بازی به دلایلی، یکی از خاص‌ترین مسابقه‌های این سال‌های تیم ملی بود. در همین نبرد بود که پس از مدت‌ها، ورود بانوان به ورزشگاه به صورت رسمی صورت گرفت و تعدادی از هواداران زن تیم ملی توانستند بدون هیچ مشکلی در استادیوم حاضر باشند و بازی را از نزدیک تماشا کنند. ستاره‌های تیم هم آن روز کم نگذاشتند و با زدن 14 گل به کامبوج، سومین برد پرگل تاریخ تیم ملی را به دست آوردند. اگر یادتان باشد، کامبوج آن روز در استادیوم آزادی «یک هوادار» سمج هم داشت که تحت هیچ شرایطی، تشویق تیمش را متوقف نمی‌کرد. او حتی بعد از گل چهاردهم نیز، دست از تشویق تیم کشورش برنداشت. در شرایط عادی، این مسابقه باید در کشور کامبوج برگزار می‌شد اما حالا بحرین به عنوان میزبان این مسابقه در نظر گرفته است. از زمان شروع دوباره بازی‌ها، کامبوج 12 گل از بحرین و عراق دریافت کرده است. آنها هشت گل از بحرین خوردند و در جدال با عراق هم با نتیجه چهار بر یک باختند. این تیم برابر بحرین فاجعه‌بار ظاهر شد اما با وجود گل خوردن از عراق در ثانیه هجدهم، تسلط و مدیریت بیشتری نشان داد و اوضاع مطلوب‌تری را تجربه کرد. به نظر می‌رسد که تیم ملی فردا مشکلی برای شکست کامبوج ندارد اما این بازی می‌تواند از یک جهت به تیم کمک کند و آن، استراحت بیشتر نفرات اصلی است. حتی بد نیست اگر دراگان اسکوچیچ به همه 11 مهره اصلی تیم ملی قبل از مسابقه حساس با عراق استراحت بدهد. محمدحسین کنعانی‌زادگان، احسان حاج‌صفی، سردار آزمون و مهدی ترابی در دیدارهای قبلی کارت زرد دریافت کرده‌اند و با دریافت یک اخطار دیگر، دیدار با عراق را از دست می‌دهند. همه این نفرات باید در جریان مسابقه با کامبوج روی نیمکت تیم ملی دیده شوند. شاید این بازی، ایده‌آل‌ترین فرصت برای ستاره‌هایی باشد که در چند مسابقه گذشته فرصت چندانی برای بازی به دست نیاورده‌اند. امیر عابدزاده روی خط دروازه، مجید حسینی و مرتضی پورعلی‌گنجی در دفاع، علیرضا جهانبخش و میلاد سرلک در خط هافبک و کاوه رضایی و مهدی قایدی در خط حمله، نفراتی هستند که مشتاق حضور در ترکیب اولیه تیم ملی به نظر می‌رسند. وحید امیری نیز به دلیل مصدومیت، در نبرد فردا غایب خواهد بود. با این وجود تیم ملی آنقدر پرستاره به نظر می‌رسد که مشکلی برای گرفتن سه امتیاز این بازی نداشته باشد.