تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان ایران خردادماه در دو مسابقه انتخابی المپیک به میزبانی اتریش و سپس مجارستان شرکت کرد و با هفت شکست پیاپی از دور رقابت‌ها حذف شد تا بیش از پیش به این نتیجه برسیم که در وضعیت کنونی، رسیدن به المپیک رویایی دور از دسترس است و هیچ‌گاه با نوع مدیریت و برنامه‌ریزی موجود فدراسیون ایران محقق نمی‌شود. ملی‌پوشان ایران در مسابقات انتخابی اتریش چهار دیدار مقابل تیم‌های ژاپن، تایلند، اوکراین و استرالیا انجام دادند که حاصل کار آنها به ترتیب شکست ۱۲ بر ۴، ۲۱ بر ۲۰، ۱۷ بر ۷ و ۲۲ بر ۲ بود. در مجارستان هم به مصاف چین‌تایپه، ایتالیا و هلند رفتند که به ترتیب با نتایج ۱۶ بر ۱۰، ۲۱ بر ۵ و ۲۰ بر ۱۰ شکست خوردند؛ نتایجی ضعیف که از ابتدا هم قابل پیش‌بینی بود و می‌شد حدس زد در میدانی که تیم‌ها با قدرت برای کسب سهمیه حضور پیدا می‌کنند، ایران نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. البته عملکرد ضعیف تیم ایران نقدی را به ملی‌پوشان و کادر فنی وارد نمی‌کند چراکه آنها در حد تمرینات خود ظاهر شدند و شرایط مناسبی برای‌شان فراهم نشده بود که انتظار نتیجه خوب هم از آنها برود. آنها با اردویی کمتر از دو ماه راهی مسابقات شدند و در تمام این مدت هم تنها در داخل کشور و با یکدیگر تمرین می‌کردند که کمکی به افزایش سطح آنها نمی‌کرد. همین موضوع باعث شد تا در هماهنگی، دفاع، حمله و در نهایت امتیازگیری ضعف داشته باشند. به نظر می‌رسد بسکتبال بانوان بیرون از دایره توجهات فدراسیون بسکتبال قرار دارد. به خصوص که چندی پیش فریده شجاعی نایب‌رییس بانوان فدارسیون نیز عنوان کرده بود با توجه به در پیش بودن المپیک، تمرکز فدراسیون روی تیم مردان است! در این شرایط نباید به تحول بسکتبال بانوان امیدوار بود.