جدایی باخت- باخت!

در 11 سال گذشته، هرگز سابقه نداشته که کریستیانو رونالدو بخشی از مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا نباشد. او این بار هم کاملا امیدوار بود که بتواند خودش را به لیسبون برساند و در مراحل بعدی چمپیونزلیگ شرکت کند اما اولین شگفتی بزرگ لیگ قهرمانان در دوران کرونا رقم خورد و یووه، شانس رسیدن به یک‌چهارم نهایی را از دست داد. بانوی پیر که قبل از شیوع گسترده کرونا در زمین لیون یک بر صفر شکست خورده بود، در مسابقه برگشت دو بر یک پیروز شد اما از تورنمنت کنار رفت. بدون شک این تلخ‌ترین برد فصل یوونتوس بود. نتیجه‌ای که احتمالا پایان کار مسن‌ترین مربی قهرمان سری آ در این باشگاه را رقم می‌زند. لیگ قهرمانان بدون کریس، بخشی از جذابیتش را از دست می‌دهد. ستاره‌ای که رکورد گل‌های یک فصل در تاریخ باشگاه یووه را جابه‌جا کرده اما برای دومین فصل متوالی، نتوانسته روی سکوی اول لیگ قهرمانان برود. این فقط رونالدو نبود که جمعه‌شب، ناچار به خروج اجباری از لیگ قهرمانان شد. رئالی‌ها نیز شب تلخی را در ورزشگاه اتحاد پشت سر گذاشتند و روبه‌روی منچسترسیتی، شکست خوردند. زیزو و تیمش برای صعود، حداقل باید دو بار دروازه سیتی را باز می‌کردند اما در این بازی تنها یک گل به ثمر رساندند و باز هم شکست خوردند. مرد اول این شکست بزرگ، کسی به جز رافائل واران نبود. او نشان داد که در غیاب کاپیتان راموس، تنها یک مدافع معمولی و پراشتباه است. پاس‌های اشتباه و گاف‌های بزرگ واران، زمینه‌ساز هر دو گل سیتی شد تا پپ گواردیولا اولین مردی باشد که توانسته زیدان را از لیگ قهرمانان اروپا حذف کند. این اتفاق پیش از این، هرگز رخ نداده بود. حالا یووه و رئال برای استراحت آماده می‌شوند و سیتی و لیون در مرحله بعدی به مصاف هم می‌روند. شانس سیتی برای رسیدن به نیمه‌نهایی، کمی بیشتر به نظر می‌رسد اما رودی گارسیا و شاگردها نیز، اصلا حریف ساده‌ای برای سیتی نخواهند بود.

وقتی کریستیانو تصمیم به جدایی از مادرید گرفت، او و باشگاهش در اوج موفقیت‌های اروپایی قرار داشتند. آنها تصور می‌کردند بدون داشتن هم نیز، به همین اندازه موفق خواهند بود. در این دو فصل اما این تصور، کاملا بر باد رفته است. چراکه نه رئال توانسته سیمای یک تیم مدعی در لیگ قهرمانان را به نمایش بگذارد و نه یووه در این تورنمنت، حرفی برای گفتن داشته است. به نظر می‌رسد این جدایی، یک تصمیم باخت-باخت برای هر دو طرف بوده است. هم برای رئال که فقدان یک مهاجم فوق‌العاده مثل کریس را احساس می‌کند و هم برای رونالدو که دلتنگ هم‌تیمی‌هایش در رئال مادرید است. اوضاع اما هنوز می‌تواند تغییر کند. اگر مادریدی‌ها هازارد را به روزهای اوج برگردانند و اگر یووه یک مربی ایده‌آل‌تر را به خدمت بگیرد، شاید در فصل آینده هر دو باشگاه شرایط کاملا متفاوتی را در لیگ قهرمانان سپری کنند. فعلا زیدان و رونالدو بدون هم، در اروپا اصلا ترسناک نبوده‌اند. این موضوعی است که هر دو نفر آنها نیز، به آن‌ اعتراف می‌کنند.