قرمز، محو می‌شود

آریا  رهنورد

از میان همه شاگردان برانکو در نیم‌فصل اول لیگ برتر هجدهم، تنها یک نفر در اولین فهرست تیم ملی برای اردوی آماده‌سازی جام ملت‌های آسیا قرار گرفته است. گلر شماره‌یک سرخپوشان، تنها نماینده تیم پروفسور در اردوی شهریورماه خواهد بود. برانکو ایوانکوویچ به محض پایان مسابقه با الدحیل اعلام کرده بود که هیچ مشکلی برای اضافه‌شدن ستاره‌های ملی‌پوش تیمش به اردوی تیم ملی ندارد اما حالا تنها علیرضا بیرانوند از اردوی پرسپولیس جدا خواهد شد تا در روزهای آینده در کمپ تیم‌های ملی تمرین کند. ظاهرا برای کشمکش گروهی از هواداران پرسپولیس با سرمربی پرتغالی تیم ملی، هیچ پایانی وجود نخواهد داشت. مدت‌ها قبل، بخشی از پرسپولیسی‌ها عقیده داشتند که کارلوس کی‌روش با دعوت افراطی از بازیکنان این تیم به تیم ملی، سعی در بر هم زدن نظم پرسپولیس دارد. این موضوع به‌ویژه در دوران حضور مانوئل ژوزه روی نیمکت سرخ‌ها بارها به گوش رسید. در آن مقطع زمانی حتی مهره‌های «متوسط» پرسپولیس نیز در اردوهای تیم ملی دیده می‌شدند. در دوران برانکو نیز تا مدت‌ها، درصد زیادی از هر لیست تیم ملی به بازیکنان قرمزپوش تعلق داشت. این روند اما به مرور زمان تغییر کرد تا رنگ قرمز نیز در تیم ملی، به سمت محو شدن پیش برود. حالا همان هوادارها عقیده دارند که کارلوس با دعوت نکردن بازیکنان پرسپولیس به تیم ملی، قصد دارد به این تیم لطمه بزند و روحیه پسران برانکو را به بازی بگیرد. در جام جهانی 2018، علیرضا بیرانوند و وحید امیری تنها بازیکنان پرسپولیسی تیم ملی بودند و بعد از جدایی امیری از این باشگاه برای پیوستن به ترابوزان اسپور ترکیه، حالا تنها بیرانوند این سنگر را حفظ کرده است. در این چند سال، چه اتفاقی رخ داده که پرسپولیس این چنین از بازیکن ملی‌پوش خالی شده است؟ آیا نفرات فعلی باشگاه، در حد و اندازه دعوت به اردوی تیم ملی هستند؟

تا همین دو سال قبل گفته می‌شد هر 11نفر اصلی پرسپولیس پتانسیل حضور در اردوهای تیم ملی را دارند و اساسا هر بازیکنی در بین نفرات فیکس این باشگاه، از استاندارد لازم برای بازی در تیم ملی برخوردار است. رامین رضاییان اولین مهره ملی‌پوشی بود که از جمع قرمزها جدا شد. برانکو از یک جایی به بعد، روی اسم او قلم قرمز کشید و به هیچ قیمتی حاضر نشد رامین را در جلسه‌های تمرینی بپذیرد. رضاییان در همان مقطع نیز در کمپ تیم ملی تمرین می‌کرد و حتی وقتی در هیچ باشگاهی حضور نداشت، باز هم در تیم ملی دیده می‌شد. مهدی طارمی نیز به‌عنوان عضو همیشگی اردوهای کی‌روش، فصل گذشته از پرسپولیس جدا شد تا پیراهن باشگاه الغرافه در لیگ ستارگان قطر را بر تن کند. صادق محرمی بعد از پیشرفت فوق‌العاده‌اش در تیم پروفسور، پیشنهاد دیناموزاگرب کرواسی را پذیرفت. صادق بالاخره به تیم ملی دعوت شد اما این اتفاق در شرایطی رخ داد که او دیگر برای پرسپولیس بازی نمی‌کرد. وحید امیری نیز در تابستان راه‌اش را از این باشگاه جدا کرد و به لیگ ترکیه رفت. هر 4بازیکن در لیگ شانزدهم عضوی از باشگاه پرسپولیس بودند اما حالا در تیم‌های دیگری توپ می‌زنند و هنوز هم به تیم ملی دعوت می‌شوند. افت کیفیت چند ستاره پرسپولیس نیز در کاهش تعداد نمایندگان این تیم در فهرست کی‌روش بی‌تاثیر نبوده است. در واقع این چند مهره، کم‌وبیش مهمان اردوهای تیم ملی بودند اما نتوانستند سرمربی پرتغالی را متقاعد کنند و این مهمانی سرانجام به پایان رسید. حذف سیدجلال از تیم ملی به دلایلی که شاید تنها برای خود کی‌روش روشن شده باشند، آخرین فاصله بزرگی بود که بین پرسپولیسی‌ها و تیم‌ملی شکل گرفت. آخرین اتفاق برای به حداقل رسیدن ستاره‌های تیم برانکو در ترکیب تیم ملی. شاید گزاره «دعوت از تنها یک پرسپولیسی به تیم ملی» برای علاقه‌مندان به این باشگاه ناراحت‌کننده باشد اما آن‌ها با وجود اعتراض به عملکرد کی‌روش، از تضییع حق هیچ‌کدام از مهره‌های تیم‌شان صحبتی به میان نمی‌آورند. چرا که به نظر می‌رسد سایر نفرات این فصل پرسپولیس به جز بیرو، از آمادگی لازم برای پوشیدن لباس تیم ملی برخوردار نیستند. حسین ماهینی تا چند سال قبل، یکی از مدافعان محبوب کارلوس کی‌روش به شمار می‌رفت اما حالا آنقدر تنزل کرده که حتی هواداران پرسپولیس نیز در انتظار نیمکت‌نشینی او برای رسیدن فرصت بازی به نفرات جوان‌تر هستند. شجاع خلیل‌زاده هیچ‌وقت مورد توجه کی‌روش نبوده و به نظر می‌رسد خشونت همیشگی و تمرکز کم او در زمین، برای سرمربی تیم ملی قابل قبول نیست. شجاع در پرسپولیس نیز اشتباه‌های زیادی انجام داده است. محمد انصاری در یک مقطع زمانی در اوج قرار داشت اما حالا به‌ویژه در سمت چپ خط دفاعی، تیم ملی نفرات بهتری را از او در اختیار دارد. کمال کامیابی‌نیا در نبرد با الدحیل شگفت‌انگیز ظاهر شد اما در همه دیدارها به این خوبی نبوده و این روزها به ‌ندرت به کیفیت روزهای اوج‌اش می‌رسد. احمد نوراللهی و امید عالیشاه بعد از دوران دوری از مستطیل سبز، هنوز به فرم آرمانی برنگشته‌اند و علی علیپور و سیامک نعمتی نیز، بهترین و آماده‌ترین دارایی‌های حال حاضر فوتبال ایران در فاز هجومی محسوب نمی‌شوند. در چنین شرایطی، چندان عجیب نیست که این تیم تنها صاحب یک بازیکن در فهرست تیم ملی باشد.

زمزمه‌های جدایی بیرانوند از پرسپولیس در نیم‌فصل، هنوز هم شنیده می‌شوند. اگر این بازیکن قرمزها را ترک کند، تعداد پرسپولیسی‌های تیم ملی به عدد صفر خواهد رسید. آیا این موضوع به معنای «پرسپولیسی‌زدایی» کی‌روش و تلاش مهندسی‌شده این مربی برای از بین بردن وابستگی‌اش به باشگاه پرسپولیس است؟ کیفیت این روزهای ستاره‌های پرسپولیس، خلاف این ادعا را ثابت می‌کند. البته که پسران برانکو حتی در روزهای نه‌چندان درخشان، بهتر از بازیکنانی مثل خانزاده و آرمین سهرابیان هستند. علاوه بر این، سیدجلال حسینی هنوز هم آمادگی‌اش را حفظ کرده و کنار ماندن او به بهانه واهی «جوانگرایی»، آن هم همزمان با دعوت از دژاگه و شجاعی و منتظری به تیم‌ملی تعجب‌برانگیز است. با این وجود شاید همین حالا، بهترین زمان برای وداع سیدجلال با تیم ملی و متمرکز شدن این بازیکن روی بازی‌های باشگاهی باشد. در واقع دعوت اشتباه از چند بازیکن خاص به تیم ملی، درست بودن تصمیم کی‌روش برای دعوت نکردن از پرسپولیسی‌ها را زیر سوال نمی‌برد. شاید در آینده نزدیک، دوباره رنگ قرمز در صفحه نقاشی کارلوس کی‌روش برای تیم ملی مثل گذشته اهمیت پیدا کند.