یک تصمیم و سوزاندن دو مدال
هت‌تریک اوت
نگار رشیدی، روزنامه‌نگار
زمانی که رکوردگیری تیم ملی وزنه‌برداری انجام شد و کیانوش رستمی با وجود اینکه وزنه‌هایش را اوت کرده بود، مستقیم با نظر علی مرادی مسافر جاکارتا شد انتقاد‌ها بار دیگر سمت فدراسیون وزنه‌برداری روانه شدند. کیانوش رستمی همچنان ساز جدایی‌اش را می‌نواخت و تصمیم‌های قائم به فردش نشان می‌داد تبعات خوبی در انتظارش نیست. کیانوش دو، سه ماه پیش از بازی‌های آسیایی وزنش را تغییر داد و به 96کیلوگرم آمد. جایی که سهراب مرادی قهرمان بلامنازع است و رقیبی جرات رقابت با او را ندارد. تصمیم کیانوش با توجه به اینکه اوزان وزنه‌برداری در المپیک تغییر کرده در جای خود منطقی بود اما اعزام او به رویدادی پراهمیت در شرایطی که بسیار مشخص بود مدالی به گردن کیانوش آویخته نمی‌شود هیچ توجیه منطقی نداشت.
در روز رکوردگیری زمانی که مجید عسگری وزنه‌بردار سبک‌وزن ایران وزنه‌هایی را بالای سر می‌برد که او را در زمره مدال‌آوران جاکارتا قرار می‌داد، علی مرادی با نظر مستقیم خود و با وجود مخالفت کادر فنی، نام رستمی را در ترکیب تیم ملی قرار دارد. رستمی در وزن جدیدش در رکوردگیری هیچ وزنه‌ای را بالای سر نبرد اما انگار این موضوع برای علی مرادی حائز اهمیت نبود. حتی کسانی که چندان تخصصی در وزنه‌برداری ندارند، می‌دانند که جا افتادن در وزن جدید زمان زیادی می‌برد اما فدراسیون وزنه‌برداری قید یک مدال را زد تا جاکارتا را به یک میدان تمرینی برای ورزشکار محبوبش بدل کند. پاسخ اعتماد و فرصت فدراسیون اما این بود که یک بار دیگر شاهد اوت‌های کیانوش رستمی روی تخته باشیم. او یک بار دیگر وزنه‌هایش را انداخت تا تنها مدال دسته 94کیلوگرم از آن سهراب باشد. سهراب مرادی بی‌حاشیه که بدون هیچ صحبتی فقط سرش را به کارش گرم کرد و برخلاف کیانوش که بعد از قهرمانی المپیک هیچ مدالی به دست نیاورده است، در هر میدانی که حاضر شد فقط طلا گرفت تا نامش پای دسته 94کیلوگرم مهر شود.
کیانوش رستمی خودش هم می‌دانست که قرار نیست روی سکوی جاکارتا مدالی به گردن بیاویزد. او بعد از مسابقه‌اش به جای صحبت با رسانه‌ها پای لایو اینستاگرام نشست تا کمی هوادارانش را توجیه کند. او در بخشی از صحبت‌هایش گفت که قرار است در وزن جدید کاری بکند که هیچ‌کس موفق به انجامش نشده است. شاید اگر کیانوش کمی واقع‌بین باشد، می‌بیند که سهراب بارها بدون ادعای از پیش مطرح شده، رکوردهای جهان را که سال‌ها در اختیار خارجی‌ها بود شکسته و مدال طلای رقابت‌ها را به دندان کشیده است. قهرمان المپیک ریو خیلی زود هم سراغ تغییر وزنش رفت تا اوت‌هایش را پشت این دلیل قرار بدهد. او گفت: «من تازه وزنم را به دسته جدید آورده‌ام. در این دسته کار واقعا سخت است. چراکه روزهای اولی است که در این دسته وزنه می‌زنم. من 9کیلو چربی با خودم دارم که شک نکنید در آینده درست می‌شود.» در این که کیانوش وزنه‌بردار باتجربه‌ای است شکی نیست. اما آیا او نباید از این تجربه بهتر استفاده می‌کرد تا کارش در بازی‌های آسیایی با اوت تمام نشود؟ او بعد از اینکه مدال طلای المپیک ریو را به دست آورد، به تلویزیون آمد و گفت هیچ مربی‌ای آن دانش لازم را برای کار با من ندارد و من بدون مربی قهرمان المپیک شدم. آیا این علم مربیگری تنها برای المپیک جواب داد؟ کیانوش برای بازی‌های آسیایی وزنش را تغییر داده، در مسابقات جهانی آمریکا که در وزن خودش شرکت کرده بود. پس چرا آنجا هم اوت کرد تا با زیاده‌خواهی‌اش هم مدال نقره را از ایران بگیرد و هم حتی قهرمانی ایران را در این مسابقات به خطر بیاندازد؟
او در ادامه صحبت‌هایش گفت: «واقعا دوست نداشتم مردم را ناراحت کنم. دوست داشتم با افتخار پرچم ایران را به اهتزاز دربیاورم. خدا را شکر می‌کنم سهراب این کار را انجام داد و بسیار عالی کار کرد و این افتخاری برای کل تیم است.» مسلما طبیعی است که هر ورزشکاری دوست دارد با کسب بهترین مدال دل بسیاری از هموطنان و همشهریانش را شاد کند. اما چرا کیانوش با اینکه می‌دانست قرار نیست به مدال برسد، به جاکارتا آمد؟ آیا او نمی‌توانست در تمریناتش وزنه‌ها را بالای سر ببرد و اوت کند؟ از طرف دیگر کیانوش چرا با اینکه هنوز بدنش در وزن جدید جا نیفتاده زیاده‌خواهی کرد؟ او می‌توانست با بالا بردن وزنه 207 کیلوگرمی نایب‌قهرمانی‌اش را قطعی کند اما وزنه‌های 218 و 220 کیلویی را انتخاب کرد تا دستش از مدال کوتاه بماند. کاری که در مسابقات جهانی کرد. او در دوضرب جهانی می‌توانست با مهار وزنه 190کیلویی به مدال نقره برسد اما وزنه 212کیلوگرمی را انتخاب کرد تا سکوی جهانی از زیر پایش سر بخورد. به این ترتیب با احتساب اوت مجید عسگری که در دقیقه90 به کاروان اضافه شد و اوت علی مکوندی، کیانوش سومین اوتی مسابقات بود تا وزنه‌برداری در اوت کردن هت‌تریک کرده باشد. کاش فدراسیون وزنه‌برداری هم کمی از فدراسیون ووشو یاد بگیرد که بازی‌های آسیایی جای هدر دادن بیت‌المال نیست.
دیدگاه تان را بنویسید